Δεκαπενταύγουστος: γιορτή στο πιάτο
Διπλή χαρά, νομίζω, έχουν τα καλοκαιρινά τραπέζια. Πρώτα πρώτα τα χρώματα: όλα ευφορικά και αισιόδοξα, ντομάτες στην καλύτερη ώρα τους, κολοκυθάκια καταπράσινα, μελιτζάνες ψωμωμένες, φασολάκια τρυφερά - να χαίρεσαι να κόβεις σαλάτες και να ζεσταίνεις κατσαρόλες. Έπειτα η ευκολία στην ετοιμασία: θαλασσινά και κρεατικά δεν χρειάζονται μπελάδες αποβραδίς και μαρινάρες πολύωρες, με ένα γρήγορο πέρασμα από την κατσαρόλα ή ένα σβέλτο καψάλισμα στη σχάρα φτάνουν ζουμερά και λιμπιστερά στο πιάτο. Αφού ζυγώνει ο Δεκαπενταύγουστος, το «Πάσχα του καλοκαιριού» όπως τον αποκαλούν οι εγκρατείς και νηστεύοντες, οι bostanistas σκαλίζουν τα τεφτέρια τους για ένα τραπέζι ανάλαφρο και χορταστικό μαζί. Και το φετινό γιορτινό τραπέζι, ακόμα κι αν όλα γύρω δείχνουν μαύρα και ακατόρθωτα, ας το επιτρέψουμε σε εαυτούς και φίλους για έστω λίγη ξεγνοιασιά.
Μέχρι να μαζευτούμε και να καλοστρωθούμε, απεριτίφ «τραγανό» και «παιχνιδιάρικο» από την Κική Τριανταφύλλη, με μαρμελάδα μαύρο μούρο (η ρετσέτα της εδώ), τσίπουρο, πάγο, ανθρακούχο νερό και έτοιμο το κοκτέιλ της αρχής που σηκώνει και δεύτερο και τρίτο ποτήρι.
Φτάνει η μεγάλη ώρα του μεζέ: Πρώτα τα γεμιστά με ελιές μπαλάκια της Τζίνης, το ιδεώδες ορεκτικό. Τραγανά, πασπαλισμένα με σουσάμι, με την πρώτη κιόλας δαγκωνιά βρίσκεις την ελιά-έκπληξη και τα καταβροχθίζεις με μανία. Φέρτε τα στο τραπέζι με τυριά ή αλλαντικά από δίπλα, λίγη ντομάτα και κάπαρη - οι περισσότεροι θα χορτάσουν με τούτα πριν ακόμα καταφτάσουν τα κυρίως μαγειρέματα.
Έπεται η μυκονιάτικη μόστρα σε bostanistas εκδοχή, με μικρές παραλλαγές, όπως την συνηθίζει η Κική Τριανταφύλλη. Κρίθινα ντακάκια, καλό ελαιόλαδο, κατίκι Δομοκού μαζί με την Κοπανιστή για να μαλακώσει την αψιά της γεύση και δίπλα στα ντοματίνια, σταφύλι-φράουλα. Κολατσιό πρώτης τάξης όσο η ζέστη καλά κρατεί αλλά και φίνος ουζομεζές.
Δεν θα ξεχάσουμε, βέβαια, τους απίθανους μεζέδες του Νίκου Μορόπουλου, τις τηγανητές μπάμιες και το στρόμπολι με ζαρζαβατικά.
Σαλάτες για όλους, πρώτος ο Κώστας Τσαούσης δείχνει τον δρόμο. Μικρή σημασία έχουν τα υλικά, όλο το παιχνίδι παίζεται στη δροσιά και στην ιδέα του παντρέματος. Ροδάκινα, αχλάδια, νεκταρίνια, ό,τι πρασινάδα έχουμε, λίγος σολομός καπνιστός και τέλος βαλσαμικό για να ενωθούν όλα γλυκά. Γρήγορη σαλάτα και το δίχως άλλο αναζωογονητική.
Στα πράσινα και η σαλάτα της MamaTsita με μόλις βρασμένα φασολάκια, ίσα να μαλακώσουν, γρήγορη σάλτσα και ανθότυρο. Τραγανές και δροσάτες πηρουνιές.
Η Κική Τριανταφύλλη επιμένει πως καλοκαίρι σημαίνει καρπούζι με φέτα. Παίρνει, λοιπόν, δυόσμο, ένα μικρό κόκκινο κρεμμύδι και με αλάτι και μπούκοβο φτιάχνει σαλάτα ενδιαφέρουσα που σηκώνει πολλές παραλλαγές, όπως ρόκα - δείτε εδώ να εμπνευστείτε.
Και περνάμε στο ψητό: Η Ξανθή Μπαξεβάνη δεν χάνει ευκαιρία, τώρα που οι μελιτζάνες είναι στην καλύτερη στιγμή τους, ευκαιρία για μουσακά με τα όλα του. Έξυπνο πολύ το κόλπο της για την μπεσαμέλ, χωρίς τα συνήθη καβουρντίσματα, διαβάστε και θα καταλάβετε.
Υπόθεση κυριών η κατσαρόλα. Η Στέλλα Αλαφούζου ετοιμάζει φασολάκια πράσινα με μοσχαράκι - η σειρά έχει σημασία γιατί δείχνει ποιος είναι ο πρωταγωνιστής εδώ. Το μοσχαράκι σε δεύτερο ρόλο, σιγοντάρει χορταστικά το τετρανόστιμο λαδερό.
Από τα αγαπημένα μου, τα μαγειρευτά της «αγίας καθημερινότητας» κατά Εύη Βουτσινά, κεφτέδες με πατάτες στην κατσαρόλα. Η αξιοζήλευτη Βαγγελιώ Κασσαπάκη δίνει τις παραλλαγές της στη βασική ιδέα: με παραπάνω μπαχάρι ή κύμινο και λίγο κρασί το φαγητό γίνεται ελαφρώς πικάντικο ενώ με μια χούφτα φέτα ή ξινομυζήθρα λίγο πριν το σερβίρισμα νοστιμεύουν και δένουν όλα, κεφτέδες και πατάτες.
Τελευταίος μα όχι έσχατος ο Φιλάρετος Ψημμένος με σπετζοφάι πηλιορείτικο, γρήγορο, καλοκαιρινό. Μια σοφή συνταγή της πηλιορείτισσας νοικοκυράς που ενώνει τα εν αφθονία καλοκαιρινά υλικά (πιπεριές και ζαρζαβατικά) με το χορταστικό λουκάνικο.
Πλησιάζει η ώρα του γλυκού, τίποτα το περίτεχνο ασφαλώς, όλα ελαφρά, δροσερά, φρουτένια. Κάπου μεταξύ παγωμένου καφέ και μους το εσπρεσίνο φρέντο της Μαρίνας Μαυρομάτη, αγαπημένο επιδόρπιο της Νότιας Ιταλίας. Απλό και με λιγοστά υλικά, το ετοιμάζεις γρήγορα, τρεις ώρες στο ψυγείο και σερβίρισμα με ό,τι σου κάνει κέφι: σοκολάτα σε σιρόπι, ζεσταμένη νουτέλα, κακάο ή κόκκους καφέ.
Η Μαριλίτα Χατζηβασιλείου φροντίζει μικρά και μεγάλα παιδιά. Με γιαούρτι, ζαχαρούχο γάλα και ζελέ όλων των χρωμάτων φτιάχνει ζελέ-μωσαϊκό που πρώτα ξετρελαίνει το μάτι, αμέσως μετά και με τη γεύση του. Μοναδικό του μειονέκτημα ο χρόνος που θέλει για να πήξει, 2 με 3 ώρες, αν όμως βάλετε μπρος από νωρίς θα είναι πανέτοιμο την ώρα του μεσημεριανού.
Τέλος, το παγωτό που έχω ετοιμάσει ξανά και ξανά φέτος ακολουθώντας τις οδηγίες της Κικής Τριανταφύλλη: 4 μόνο υλικά, βανίλια, κρέμα γάλακτος, ζάχαρη και αυγά και ιδού σπιτικό παγωτό βανίλια για όσους δεν διαθέτουμε παγωτομηχανές, να το χαίρεσαι ολημερίς.
Τούτα είναι μόνο μερικές προτάσεις. Με ένα πέρασμα από τις Συνταγές των bostanistas ξεδιπλώνονται όλα τακτοποιημένα σε κατηγορίες για να ψάξετε ό,τι τραβάει η παρέα κι η όρεξή σας. Σπεύσατε!