Bostanistas.gr : Ιστορίες για να τρεφόμαστε διαφορετικά

- Καλημέρα η Μαρία είμαι, είναι ο Παχής εκεί; Αστον, μην τον ξυπνάς, αλλά να του πεις να έρθει να σφάξει ένα κόκορα σήμερα. Να μην το ξεχάσει. Θα τον πιάσουν μαζί με τον Φίλιο. Ακουσες;

Ακουσε εκείνη στην άλλη άκρη της γραμμής, άκουσα κι εγώ μόλις μπήκα στο Rosemary την έξαλλη Μαρία, άυπνη και κουρασμένη, πλην όμως αποφασισμένη, να παραγγέλνει τηλεφωνικά το βίαιο τέλος του αλανιάρη κόκκορα που ελεύθερος κι ωραίος τριγυρίζει μέσα στο κτήμα τους και κάθε πρωί από τις τέσσερις μέχρι τις εφτάμιση δεν βάζει γλώσσα μέσα του. Εχει μάλιστα μια προτίμηση ο άμυαλος, να λαλάει κάτω από το παράθυρο της κοπέλας. Μετά εκείνος πέφτει για ύπνο ενώ η Μαρία πρέπει να σηκωθεί και να αρχίσει τη δουλειά.

Κακό του κεφαλιού του, όμως, γιατί όπως το βλέπω αποκλείεται να ζήσει μέχρι τα βαθιά γεράματα κι ας κοκορεύεται. Στην κατσαρόλα της Μαρίας που είναι και καλή μαγείρισσα, θα καταλήξει να κολυμπάει μαζί με τις χυλοπίττες της κυρά Λένης.  Γιατί με τούτα και με κείνα τα κόλπα του, τα τελευταία βράδια ζήτημα είναι αν έχει  κλείσει τα μάτια της δυο ώρες η Μαρία που έχει φτάσει πια στα όριά της. Η δουλειά της είναι πολύ απαιτητική.  

Από τις  8 η ώρα το πρωί στο  Rosemary, η βολιώτισσα Μαρία Τσιλοπάνου και ο σκοπελίτης Φίλιος Σκούρας σερβίρουν  καφέδες, κρουασάν, cheesecake, γαλακτομπούρεκο, σάντουιτς  και τις πεντανόστιμες πίτες με χειροποίητο φύλλο της Μαρίας -κιμαδόπιτα, κοτόπιτα, κολοκυθόπιτα, χορτόπιτα κλπ. Το λάδι είναι δικό τους -και όταν το δικό τους τελειώνει προμηθεύονται αποκλειστικά σκοπελίτικο- και τα λαχανικά κομμένα από το μποστάνι τους πίσω από το μαγαζί.

Το Rosemary άνοιξε πριν από δύο μήνες στο δρόμο για τον Αγνώντα, πολύ κοντά στη Χώρα της Σκοπέλου. Το σημείο στην άκρη του κτήματος του Φίλιου με τις ελιές και τις δαμασκηνιές, το μποστάνι και τα μελίσσια, είναι στρατηγικό γιατί ακόμη και τις πιο ζεστές ημέρες του καλοκαιριού, εδώ φυσάει ένα ευεργετικό αεράκι που σε κάνει να μη θέλεις να αλλάξεις θέση. Γιαυτό και έγινε αμέσως στέκι. Εξάλλου εκτός από πρωινό και καφέδες, σερβίρουν επίσης κρασί και μεζεδάκια μέχρι αργά το βράδυ.

Ακόμη πουλάνε εκλεκτά σκοπελίτικα προϊόντα, ρίγανη, κρίταμα και τσιτσίραφα, πάστα ελιάς, ελιές και ελαιόλαδο ψυχρής έκθλιψης από το Λιοτρίβι του Αντωνίου στη Γλώσσα, γλυκό κουταλιού φράπα και αυγάτο (γίνεται με τα φημισμένα σκοπελίτικα δαμάσκηνα) και μαρμελάδα δαμάσκηνο, βαζάκια με τόνο Αλονήσου και σπιτικά ζυμαρικά της κυρά Λένης από τη Γλώσσα, σάλτσα ντομάτα από το Αγρόκτημα Μπαλαλά, μέλια του Αντωνίου και του Τριαντάφυλλου Σκούρα, βιολογικά δαμάσκηνα από το Κτήμα Γρυπιώτη αλλά και κρασιά, σιροπιαστά γλυκά, superfoods (ξηρούς καρπούς, ηλιόσπορους, λιναρόσπορους, γκότζι μπέρι, κράνμπερις κλπ), φέτα και γραβιέρα Βελεστίνου, αλλαντικά Fuego και σφακιανά παξιμαδάκια.

Δεν θα μπορούσα να φύγω χωρίς συνταγή. Διάλεξα, λοιπόν, την κολοκυθόπιττα που συνήθιζα να τρώω για πρωϊνό πριν πάω για μπάνιο στην υπέροχη Μηλιά.

Υλικά

Τρίβουμε το κολοκύθι, το αλατίζουμε και το αφήνουμε στο σουρωτήρι να στραγγίξει. Οταν βγάλει τα υγρά του, το στίβουμε καλά με τα χέρια και το βάζουμε σε μια λεκάνη. Ρίχνουμε τα αυγά ελαφρά χτυπημένα, λίγο ελαιόλαδο, αλατοπίπερο και όλα τα υπόλοιπα υλικά και τα ανακατεύουμε καλά όλα μαζί.

Λαδώνουμε ένα μέτριο ταψί και απλώνουμε 4 φύλλα λαδώνοντάς τα καλά ανάμεσα. Ρίχνουμε τη μισή γέμιση, βάζουμε από πάνω 2 φύλλα λαδωμένα, αδειάζουμε την υπόλοιπη γέμιση και σκεπάζουμε την πίτα με τα 3-4 φύλλα, πάντα λαδώνοντάς τα ενδιαμέσως. Ραντίζουμε με λίγο νερό και ψήνουμε την πίτα σε προθερμασμένο φούρνο με αέρα στους 180 βαθμούς για περίπου 45-60 λεπτά μέχρι να ροδίσει η επιφάνειά της.