Από το βάζο στο τηγάνι: κοτόπουλο με νεραντζάκι
Η μητέρα μου λίγες μέρες πριν από τον Δεκαπενταύγουστο έφτιαξε νεραντζάκι γλυκό του κουταλιού - από τις νεραντζιές της αυλής που, λες και περίμεναν την καλοκαιρινή άφιξή μας, κράτησαν και προστάτεψαν το πλούσιο φορτίο τους. Το γλυκό έγινε (και πέτυχε!) και τα βάζα και τα βαζάκια για τα κεράσματα του χειμώνα άρχισαν να γεμίζουν το ένα μετά το άλλο.
Το νεραντζάκι – από τις νεραντζιές της αυλής στο γυάλινο πιατάκι της γιαγιάς - έδωσε και την ιδέα της σημερινής συνταγής. Μάλιστα, το πρώτο που μου ήρθε στο μυαλό σχεδιάζοντας τα της συνταγής και της εκτέλεσης της ήταν τα παιδιά των συνεργατών – του Βίκτωρα και της Νατάσας που τρελαίνονται να συνδυάζουν το κοτόπουλο με φρούτα και γλυκά του κουταλιού.
Γι' αυτό, λοιπόν, το στήθος του κοτόπουλου φτιάχτηκε με τέτοιο τρόπο για να θυμίζει τις αγαπημένες κοτομπουκιές των πιτσιρικάδων ενώ προβλέφθηκε και ένας ιδιότυπος συνοδευτικός πουρές.
Ας πάμε όμως στα της εκτέλεσης. Το πρώτο που χρειάζεται είναι ένα τηγάνι στη φωτιά, «να έχει κάψει», καθώς και μια γρήγορη «απαλλοτρίωση» από το βαζάκι της μαμάς με το νεραντζάκι. Το τελευταίο κόβεται ροδέλες και μπαίνει στο τηγάνι για ένα γρήγορο σοτάρισμα με ελάχιστη ποσότητα από το σιρόπι του γλυκού (ένα κουταλάκι φτάνει και περισσεύει).
Κρατάμε τη θερμοκρασία του τηγανιού στο ίδιο επίπεδο και ρίχνουμε τις μπουκιές του κοτόπουλου. Αφήνουμε λίγο να ροδίσουν οι μπουκιές μας και αρχίζουμε να ανακατεύουμε δίχως σταματημό και με ρυθμό. Όταν τα συστατικά αρχίζουν να μοιράζουν αρώματα και γεύσεις σε ένα ενιαίο σύνολο, προσθέτουμε κρέμα βαλσαμικού με εσπεριδοειδή αλλά και λίγο σιρόπι από το γλυκό κουταλιού.
Το φαγητό μας είναι έτοιμο. Το σερβίρουμε λίγα λεπτά μετά και το συνοδεύουμε με ένα ιδιότυπο πουρέ από νεραντζάκι περασμένο από το μπλέντερ με μια υποψία κλασικού βαλσαμικού για τη δημιουργική αντίθεση και ισορροπία του γλυκόξινου.