Bostanistas.gr : Ιστορίες για να τρεφόμαστε διαφορετικά

«Σε ένα πιατάκι τι να χωρέσει;». Ακόμη έχω στο αυτί μου τις ενστάσεις ενός παλιού, καλού φίλου όταν η υπόλοιπη παρέα «στήθηκε» γύρω από τα παραδοσιακά στρογγυλά τραπεζάκια και τα μεζεδάκια άρχισαν να καταφθάνουν μαζί με παγωμένες μπύρες, κανάτες με κρασί και καραφάκια με ούζο.

Και όμως, παρά τις ενστάσεις του φίλου, το πιατάκι και... χωράει και... χορταίνει. Άλλωστε το πιατάκι και ο μεζές που περιέχει αποτελούν αναπόσπαστο συστατικό του DNA των Ελλήνων. Το πώς και το γιατί είναι μια άλλη ιστορία – που σχετίζεται περισσότερο με το τι θα πιούμε... Ο δεσμός του ποτού και της παρέας είναι ακατάλυτος / κάπου εκεί βρίσκει χαραμάδα για να τρυπώσει ο συνοδευτικός του ποτού μεζές! 

Από τη Βικιπαίδεια αντλώ τις πληροφορίες που μεταφέρω εδώ: «Οι μεζέδες είναι τα μικρά πιάτα ή ορεκτικά που σερβίρονται για να συνοδέψουν τη κατανάλωση ποτού / αλκοόλ. Η λέξη προέρχεται από τα περσικά μαζέ, που σημαίνει "γεύση". Οι μεζέδες είναι συνηθισμένοι, εκτός από την Ελλάδα, και σε άλλες χώρες της ανατολικής Μεσογείου και της Μέσης Ανατολής, όπως η Τουρκία, η Συρία, ο Λίβανος και το Ιράν. Στην Ελλάδα συνοδεύουν συνήθως το ούζο, το τσίπουρο, το κρασί, τη ρετσίνα αλλά και την μπύρα. Χαρακτηριστικοί μεζέδες της ελληνικής κουζίνας είναι τα αλίπαστα, οι ελιές, διάφορες σαλάτες όπως το τζατζίκι, η τυροσαλάτα και η ταραμοσαλάτα, το χταπόδι, το σαγανάκι, ο παστουρμάς, τα φασόλια, οι σαρδέλλες κ.ά. Είναι συνήθως αλμυροί, για να ενθαρρύνεται η κατανάλωση περισσότερου ποτού. Οι μεζέδες αναφέρονται και με ονόματα όπως μεζεδάκια, μεζεκλίκια, και κάποιες φορές μπινελίκια».

Με αυτά και με εκείνα καταπιάστηκα στην κουζίνα του σπιτιού μου – το μικρό ιδιωτικό δοκιμαστήριο ελληνικών γεύσεων - να φτιάξω μεζέδες που να παρακάμπτουν την παράδοση του μεζεδοπωλείου. Λίγο πειραγμένα πιατάκια με αιρετική διάθεση. Έχουμε, λοιπόν, και λέμε.

Το πρώτο πιατάκι περιέχει μια δροσερή σαλάτα από παντζάρια στον ατμό συνοδευόμενη από κρητική ξυνομυζήθρα. Λίγο ελαιόλαδο και πάπρικα για «στολισμό».

Το δεύτερο πιατάκι περιέχει φρέσκα σύκα παρέα με καπνιστή σαρδέλα. Η παρέα των γεύσεων τους – τις βοηθούμε με μια σταλιά κρέμα βαλσαμικού με σύκα - οδηγεί σε απρόσμενες εκρήξεις στον ουρανίσκο.

Το τρίτο πιατάκι περιέχει μια αναπάντεχη συνάντηση. Φετούλες από αυγοτάραχο Μεσολογγίου αναπαύονται σε μανιτάρια πλευρώτους. Ο τέλειος μεζές για απαιτητικούς πότες.

Το τέταρτο και τελευταίο για σήμερα πιατάκι περιέχει καθαρό τόνο Αλοννήσου πάνω σε καπαρόφυλλα.

Η σειρά είναι ενδεικτική – πρωτόκολλο γεύσεων δεν υπάρχει. Τα πάντα μπορούν να αναμειχθούν. Άλλωστε, υπάρχει πάντα ένας ανταγωνισμός ανάμεσα σε μεζέδες που μπορούν ευέλικτα να υποστούν αλλαγές και κυρίως να ξαναγεμίσουν μια και δύο και τρεις φορές τα πιατάκια.