Bostanistas.gr : Ιστορίες για να τρεφόμαστε διαφορετικά

Δεν πετάμε τίποτα - τούτο πλέον το μάθαμε καλά. Τέσσερα χρόνια τώρα οι bostanistas έχουν αποδείξει πως στην κουζίνα τίποτα δεν περισσεύει, ακόμα και όσα φαίνονται άχρηστα κάνουν τον κύκλο τους και έρχονται ξανά με κόλπα νόστιμα στο πιάτο. Το ψωμί των περασμένων ημερών, φερ’ ειπείν, όχι μόνο χθεσινό ή προχθεσινό αλλά και εκείνο της περασμένης εβδομάδας, ξεχασμένο στη σακούλα (συμβαίνει και στα καλύτερα σπίτια). Αν είναι καρβέλι στρογγυλό, θα το κάνεις σάντουιτς για κολατσιό, αν είναι μακρόστενο, βάλε μπρος για γόνδολες αυγουλένιες, σαν πίτσες αυτοσχέδιες ή τις μπρουσκέτες της Μαρίας Πετρίδη, ό,τι πρέπει για σαββατοκύριακο. Εγώ αποφάσισα να επιχειρήσω σκορδόψωμο και, καθότι υπερ-λιχούδης, να πασπαλίσω με τυρί (παρμεζάνα εν προκειμένω) και να το καψαλίσω στον φούρνο. Το κόλπο πέτυχε και καθιερώθηκε: το ψωμί της προηγούμενης μέρας στο εξής θα γίνεται το σκορδόψωμο της επόμενης.

Ζεσταίνω τον φούρνο στους 200 βαθμούς και κόβω το ψωμί στη μέση, κατόπιν τα κομμάτια του σε φέτες κάθετες, όπως της φωτογραφίας. Σε ένα μπολ με πηρούνι ανακατεύω το βούτυρο, αφού εξασφαλίσω πως έχει μαλακώσει καλά, το σκόρδο, τη ρίγανη ή τον μαϊντανό και 1 κουταλιά από το τριμμένο τυρί.

Μόλις ενωθούν και πάρουν όψη αλοιφώδη, αρχίζω το άπλωμα στο ψωμί. Αν θέλω να τσιμπάει λίγο τη γλώσσα, τρίβω και λίγο πιπέρι μέσα - προαιρετικά. Μοιράζω δίχως τσιγκουνιές το υπόλοιπο τυρί πάνω στο ψωμί, στρώνω τη σχάρα με λαδόκολλα και φουρνίζω τα ψωμιά, στους ίδους βαθμούς.

20 λεπτά μετά είναι έτοιμα, το τυρί έχει λιώσει και το σκόρδο-βούτυρο έχει ποτίσει και μαλακώσει το σκληρό ψωμί. Φεύγει για το τραπέζι όπως είναι ή, αν έχει περισσέψει, με λίγη ντομάτα από πάνω κομμένη σε φέτες.