Bostanistas.gr : Ιστορίες για να τρεφόμαστε διαφορετικά

Η πλατσέντα είναι παραδοσιακό γλυκό της Λέσβου, που γίνεται με λάδι, αλεύρι και καρύδι, σιροπιάζεται με ελαφρύ σιρόπι και πασπαλίζεται με κανέλα και χοντροκομμένα καρύδια. Το φτιάχνουν οι γυναίκες του αγροτουριστικού συνεταιρισμού της Αγίας Παρασκευής* (ΣΕΛΑΔΑ) για το καφενείο του Μουσείου Βιομηχανικής Ελαιουργίας Λέσβου.

Στην αυλή αυτού του καταπληκτικού μουσείου, που προβάλλει με τον καλύτερο τρόπο τη βιομηχανική κληρονομιά του νησιού και τις σχέσεις της ελαιουργίας με τον τόπο και τους ανθρώπους, αναπαυθήκαμε κάτω από τα πλατάνια, ήπιαμε καφέ και δροσερό νερό και γλυκαθήκαμε με την παραδοσιακή πλατσέντα. Στο πωλητήριο του Μουσείου βρήκαμε και το βιβλίο με τις παραδοσιακές συνταγές της ωραίας κωμόπολης, όπου εξακολουθούν να μαγειρεύουν  με αγνό ελαιόλαδο.

Υλικά

Για το σιρόπι

Κοσκινίζουμε το αλεύρι μαζί με το κορν φλάουρ και το αλάτι σε μια μεγάλη γαβάθα. Κάνουμε μια λακούβα στη μέση, ρίχνουμε 125 ml ελαιόλαδο και δουλεύουμε το μείγμα του αλεύρου με τα δάχτυλά μας, μέχρι να γίνει σαν χοντρά ψίχουλα. Προσθέτουμε το ούζο, τον χυμό του λεμονιού και το νερό και ζυμώνουμε καλά, ώσπου να γίνει μια ζύμη σφιχτή. Αν δούμε ότι έχουμε πρόβλημα, προσθέτουμε ακόμα λίγο αλεύρι ή νερό. Ανοίγουμε φύλλα στη μηχανή ή με τον πλάστη, τα οποία πρέπει να είναι πολύ λεπτά. Βάζουμε το υπόλοιπο λάδι μέσα στο ταψί και τοποθετούμε από πάνω τα φύλλα σουρωτά. Με ένα πινέλο παίρνουμε λάδι από τα πλάγια και αλείφουμε τις κορυφές των φύλλων που έχουμε σουρώσει.

Προθερμαίνουμε τον φούρνο στους 200 βαθμούς Κελσίου και ψήνουμε το γλυκό επί 15 λεπτά. Χαμηλώνουμε τη θερμοκρασία στους 170 βαθμούς και το αφήνουμε να ψηθεί καλά μέχρι να ροδοκοκκινίσει.

Βράζουμε τα υλικά για το σιρόπι επί 8 λεπτά και το αφήνουμε να κρυώσει. Οταν ψηθεί το γλυκό, το περιχύνουμε ζεστό με το κρύο σιρόπι. Τέλος, πασπαλίζουμε την πλατσέντα με καρύδια και κανέλα.

*Αγία Παρασκευή Λέσβου

Οικισμός γνωστός ήδη από τις αρχές του 16^ου αιώνα, η Αγία Παρασκευή βρίσκεται στην καρδιά της Λέσβου, σε ένα λεκανοπέδιο που περιβάλλεται από βουνά και λόφους ελαιόφυτους, μόλις τέσσερα χιλιόμετρα από τις Αλυκές της Καλλονής και τον περίφημο υδροβιότοπο του κόλπου της Καλλονής. Ιστορικά μνημεία, ένα πλήθος αρχοντικών και λιθόστρωτοι δρόμοι εντυπωσιάζουν τον επισκέπτη της ωραίας αυτής κωμόπολης που έλαμψε στις αρχές του προηγούμενου αιώνα χάρη στην παραγωγή ελαιολάδου.

Στη νότια είσοδο της πόλης υπάρχει μια μικρή «βιομηχανική ζώνη» με παλιές και νέες εγκαταστάσεις, άλλες σε λειτουργία (τυροκομείο, ελαιοτριβείο, αλευρόμυλος) και άλλες εγκαταλειμμένες (υφαντουργείο, ελαιοτριβεία, σφαγεία, μονάδα παραγωγής ενέργειας, αποθήκες). Εδώ βρίσκεται και το Κοινοτικόν Ελαιοτριβείον της Αγίας Παρασκευής («Η Μηχανή του Κοινού») που λειτούργησε από το 1911 μέχρι το 1967, οπότε και έκλεισε οριστικά.  Το 1985, στο πλαίσιο της προσπάθειας να διασωθεί η βιομηχανική κληρονομιά του νησιού, ο χώρος του ελαιοτριβείου επαναλειτούργησε ως «πολύκεντρο» και σήμερα πλέον έχει μετατραπεί σε μουσείο από το Πολιτιστικό Ιδρυμα Ομίλου Πειραιώς (ΠΙΟΠ).