Bostanistas.gr : Ιστορίες για να τρεφόμαστε διαφορετικά

Για τον Δημήτρη που γιόρταζε και δεν τον περιποιήθηκες όπως ήθελες; Για χάρη της μέρας, που έχει λίγη λασκάδα παραπάνω - ψευτοαργία βλέπεις -, αφού θα βρεθείς στο σπίτι με χρόνο περισσευούμενο και χορτάσεις ύπνο, ευκαιρία για μάζωξη. Xωρίς περίπλοκα μαγειρέματα, στόχος είναι να περάσουν καλά οι εκτός και εντός κουζίνας. Απλοί μεζέδες, ένα ψητό που ροδίζει χωρίς να μας απασχολεί, γλυκά ετοιμασμένα στα πεταχτά και εμπρός, στρώσε τραπέζι γιορτινό.

Πρώτο εκείνο που ζήλεψα, το γιορτινό βούτυρο του Γκίκα Ξενάκη, όπως το προσφέρει στο καλόγουστο Aleria: αγελαδινό βούτυρο, αποξηραμένα μανιτάρια πορτσίνι, λευκή τρούφα και ανθός αλατιού. Με τις σπιτικές του προσαρμογές, ακόμα και δίχως τρούφα, απλώς με αποξηραμένα μανιτάρια θρυμματισμένα και αλάτι χοντρό, ανοίγει την όρεξη και τα κέφια όσο απλώνεται στο ψωμί.

Η κοπανιστή το κάνει πικάντικο, το γιαούρτι το δροσίζει, το κατίκι του δίνει σπιρτάδα. Το πεντανόστιμο ντιπ της Κικής Τριανταφύλλη θριάμβευσε σε μέρες εκλογικές - είναι η εξέλιξη ενός ντιπ με γιαούρτι και ροκφόρ που έφτιαχνε παλιότερα. Και τι δεν βάζει δίπλα: κριτσίνια πολύσπορα, κουλουράκια - κρίκους και μπόλικα λαχανικά, αγγουράκι, καρότο, πιπεριά κόκκινη και πράσινη σε μπαστουνάκια, μπρόκολο και κουνουπίδι σε μπουκετάκια για το ορεκτικό τσιμπολόγημα.

Τα κριτσίνια αναλαμβάνει η Μαρία Τσέκου, με αλεύρι ντίνκελ και ηλιόσπορο. Δέκα λεπτά για να φτιάξεις τη ζύμη, άλλα δέκα (που λέει ο λόγος) να τα πλάσεις και μετά από τριάντα λεπτά ψησίματος μοσχοβόλησε το σπίτι. Οδεύουν ολοταχώς για μακροβούτια στο από πάνω ντιπ.

Μεταξύ καφέ και προετοιμασίας, μια τυρόπιτα εύκολη και γρήγορη, έτοιμη σε 30 λεπτά το πολύ. Εκείνη με το φύλλο, τη φέτα και το κασέρι, ζεστή-καυτή, σήμερα κιόλας μας την ετοίμασε η σπιρτόζα MamaTsita.

Σαλάτα; Ό,τι πιο νόστιμο και εύκολο, η δροσερή και χορταστική της Αμαλίας Λογαρά: δυο λογιών μαρούλια, ρόκα, φρέσκο κρεμμύδι, καραμελωμένα καρύδια και κουκουνάρι για να τραγανέψει. Μια απλούστατη βινεγκρέτ για να ενωθούν τα υλικά και απευθείας στο τραπέζι.

Λάχανο, καρότο, ρόδια, κουκουνάρια και σταφίδες για τη σαλάτα των μαραθωνοδρόμων της Λεονί Σταφυλά. Ευτυχώς δεν την δικαιούνται μόνο όσοι τρέχουν, μα είναι ωφέλιμη και χορταστική. Αν μάλιστα μείνει στο μπολ περίπου μία ώρα πριν το σερβίρισμα και ενωθούν οι γεύσεις, η νοστιμιά της απογειώνεται.

Πρώτα τα νόστιμα της εποχής, αφού υπάρχει πετιμέζι καλό και κυδώνια ώριμα η Ξανθή Μπαξεβάνη βάζει ποδιά και ετοιμάζει σοφιγάδο λευκαδίτικο, μελωμένο μοσχάρι με κυδώνια κατσαρόλας. Κρέας κόκκινο, ζωογόνο και κυδώνια μαλακά και γευστικά, καλύτερα κι από πατάτες!

Έπεται η εύκολη εκδοχή του κρασάτου κόκκορα - κι επειδή τον κόκκορα κάποιοι μυστήριοι εμίσησαν μα το κοτόπουλο ουδείς, η Μαριλίτα Χατζηβασιλείου έξυπνα προτιμά κοτόπουλο στη γάστρα με κρασί, δίπλα κρεμμυδάκια στιφάδου καραμελωμένα, ντοματίνια και καρότα που δίνουν ωραία όψη και τους πολύτιμους χυμούς τους. Θέλει 3-4 ώρες σε χαμηλή φωτιά για να ψηθεί σιγανά, κυριολεκτικά το ξεχνάς και νοστιμεύει ολοένα.

Κι από γλυκό; Σοκολατόπιτα κάπου μεταξύ τούρτας και ζουμερού σουφλέ, δεν την λες σίγουρα κέικ ούτε όμως και πίτα. Την θέλω σιροπιασμένη μέσα, όσο πρέπει για να μη στεγνώσει μα ούτε και να αφήνει ίχνη μπακλαβά στο πιάτο, και μισοκαλυμμένη με λιμπιστερό γλάσο. Θα γίνει το κλου του τραπεζιού και, όσα κομμάτια περισσέψουν, ο λόγος που όλοι αύριο θα ξυπνήσουν νωρίς - μπας και προλάβουν ένα κομμάτι με τον πρωινό καφέ.

Μπορεί πια να μη βγαίνουμε στο μπαλκόνι - παρά μόνο για να ποτίσουμε τις γλάστρες - όμως η μους λεμόνι της Κικής Τριανταφύλλη με το καραμελωμένο ξύσμα έχει περάσει στο πάνθεον της ιστορίας των σπιτικών γλυκών. Τώρα μάλιστα που βρίσκουμε στους πάγκους καλά λεμόνια, ένας λόγος παραπάνω. Επιδόρπιο ελαφρύ και δροσιστικό, το καλύτερο που μπορείς να προσφέρεις μετά από λιπαρά ψητά κρέατα. Και γίνεται πάντα ανάρπαστο.

Και του χρόνου!