Bostanistas.gr : Ιστορίες για να τρεφόμαστε διαφορετικά

Αυτή η εποχή είναι ιδανική για την παραγωγή σαλατικών, καθώς η θερμοκρασία έχει πέσει και δεν σκάνε από τη ζέστη τα ευαίσθητα φυλλαράκια τους. Επίσης με τις αρκετές βροχές το πότισμα σχεδόν δεν χρειάζεται και τα φύλλα στα φυτά μας είναι συνέχεια φρέσκα, πλούσια σε γεύση και ιχνοστοιχεία. Μας δίνεται έτσι η ευκαιρία να παράγουμε αρκετή τροφή, ώστε να φτιάχνουμε έστω μία σαλάτα καθημερινά - ακόμα και σε ένα σπίτι μέσα στην πόλη. Επίσης, αν και πολλά φυτά θεωρούνται πικρά, όπως τα ραδίκια, τα σέσκουλα και οι πικραλίδες, αυτή την εποχή, επειδή είναι νεαρά, τα φρέσκα τους φυλλαράκια είναι ιδιαίτερα γλυκά. Είναι τα πλέον ιδανικά για να τα καταναλώσουμε φρέσκα σε σαλάτα με τα υπόλοιπα λαχανικά μας. Έτσι θα επωφεληθούμε ακόμα περισσότερο από τις πλούσιες ιδιότητές τους.

Σαλατικά σπαρμένα από τον Σεπτέμβριο, μαρούλι πράσινο και κόκκινο (λόλα), κρεμμύδι, ρόκα και μαϊντανός. Στα κενά σπαρμένα νέα σαλατικά, πιο ανθεκτικά στο κρύο. Για συνεχόμενη σοδειά - όπως αναφέραμε στο «Μποστάνι στην ταράτσα: μαρούλια στο σακί.»

Ραπανάκια σπέρνουμε κάθε δύο μήνες, καθώς έχουν ταχεία ανάπτυξη, ώστε να τα έχουμε συνεχώς φρέσκα για κατανάλωση. Μπορούμε να κορφολογούμε μερικά φυλλαράκια από τα ραπανάκια όταν είναι μικρά, για τη σαλάτα μας, καθώς είναι πολύ νόστιμα σε αυτό το στάδιο. Είναι προτιμότερο να σπείρουμε περισσότερα ραπανάκια σε μικρότερες αποστάσεις. Με αυτόν τον τρόπο θα εκμεταλλευτούμε στο έπακρο τον χώρο μας και ταυτόχρονα θα μπορούμε να καταναλώσουμε αρκετά από αυτά, ως φύτρες, όταν τα αραιώσουμε. Τις φύτρες θα τις βάλουμε στην σαλάτα μας ολόκληρες - με τη ρίζα και τα φύλλα δηλαδή. Οι φύτρες ραπανιών είναι εξαιρετική λιχουδιά γι' αυτούς που προτιμούν τα γλυκά ραπανάκια.

Μαρούλι δίχρωμο, ποικιλία Αγίου Όρους ή αλλιώς «κόκκινο βελούδο». Μαρούλι με υφή σαν βελούδο, απολαυστικό στην επαφή του με τη γλώσσα και εξίσου απολαυστικό στο μάτι.

Χιχόριο δίχρωμο, ένα λαχανικό πολύ όμορφο αλλά και πολύ πικρό. Λόγω της πικράδας του, είναι προτιμότερο να χρησιμοποιούμε τα φρέσκα μικρότερα φύλλα του στη σαλάτα μας. Τα μεγαλύτερα φύλλα είναι καλύτερο να τα βράσουμε ή να τα προσθέσουμε σε χορτόπιτα.

Τα φύλλα από τα παντζάρια, όπως και από τα ραπανάκια, μπορούμε να τα καταναλώσουμε αρκετά μικρά στην σαλάτα μας. Θα την διακοσμήσουν όμορφα και θα της προσφέρουν τις πλούσιες σε αντιοξειδωτικά βιταμίνες του παντζαριού.

Η ρόκα, ένα πολύ εύκολο και παραγωγικό φυτό. Μερικά μόνο φυτά ρόκας είναι αρκετά για να προσφέρουν πολλά, πικάντικα, φρέσκα φύλλα καθημερινά για τη σαλάτα μας.

Σπέρνουμε νέα μαρούλια και άλλα σαλατικά ανά τακτά χρονικά διαστήματα, ώστε να έχουμε συνεχόμενα φρέσκα λαχανικά για κατανάλωση. Τα πιο μικρά φυτά καλό είναι να τα προστατέψουμε σε τούνελ με φλις προστασίας από το κρύο (βλ. «Φτιάχνω στέγαστρο για προστασία»).

Το Γκουάβα, ένα υπέροχο φρούτο για πολλούς λόγους. Εκτός του ότι είναι πλούσιο σε πολλές βιταμίνες, χαρακτηριστικό είναι ότι μόνο ένας καρπός του έχει τέσσερις φορές περισσότερη βιταμίνη C από ένα πορτοκάλι. Είναι ιδανικό, διότι ωριμάζει στα τέλη του φθινοπώρου, μια εποχή που θεωρείται νεκρή για την παραγωγή φρούτων. Το γκουάβα συδυάζει πολλές τροπικές γεύσεις - το άρωμά του και μια μπουκιά είναι αρκετά για να σε ταξιδέψουν στα πιο εξωτικά νησιά.