Bostanistas.gr : Ιστορίες για να τρεφόμαστε διαφορετικά

Θυμάμαι παλιότερα ένας φιλοξενούμενος του ξενώνα με ρώτησε: «αυτά τα ωραία πράσινα δένδρα με τους κόκκινους καρπούς, είναι γκι;». Όχι, απάντησα, είναι αρκουδοπούρναρα!

Ευκαιρίας δοθείσης όμως, ας βάλουμε μερικά πράγματα, δηλαδή φυτά, στη θέση τους: Κατ’ αρχήν το Γκι (Gui), ελληνικά Ιξός, είναι ένα φυτό-παράσιτο με σαρκώδη φύλλα και μικρούς διαφανείς στρόγγυλους καρπούς. Παρασιτεί κυρίως πάνω σε έλατα, πεύκα και βελανιδιές. Στην περιοχή μας δεν το έχω δει ποτέ.

Το Ου (Houx), ελληνικά Ίλεξ, και με τη λαϊκή ονομασία Αρκουδοπούρναρο ή Λιόπουρνο, είναι αειθαλές δένδρο με καταπράσινα φύλλα και κόκκινους στρογγυλούς καρπούς. Το Πήλιο είναι γεμάτο από μικρά δεντράκια έως τεράστια δένδρα αυτοφυή μέσα στο δάσος, αλλά και καλλιεργημένα σε όλες σχεδόν τις αυλές.

Τα δυο φυτά στην κεντροευρωπαϊκή παράδοση έχουν συνδεθεί με τα Χριστούγεννα. Από μιμητισμό, μάλλον, η συνήθεια αυτή έφτασε και στην Ελλάδα, μόνο όμως για το αρκουδοπούρναρο. Βέβαια με τέτοιο όνομα δεν μπορούσε να κάνει καριέρα, γι’ αυτό και οι πωλητές του (που δεν είχαν κάνει φαίνεται Χριστούγεννα στο Παρίσι) το ονόμασαν Γκι.

Αυτή η τεράστια παρεξήγηση βασανίζει και το βουνό μας, όπου οι τουρίστες των Χριστουγέννων ξεπατώνουν ολόκληρα δένδρα, κόβουν τα όμορφα κλαδιά τους για διακόσμηση, χρησιμοποιώντας το λάθος αυτό όνομα! Αλλά καθώς ουδέν κακό αμιγές καλού, αρκετοί ντόπιοι βγάζουν μεροκάματο πουλώντας μεγάλες ποσότητες κλαδιών από αυτοφυή αρκουδοπούρναρα του δάσους στους πανταχού παρόντες γύφτους, που τα διαθέτουν μετά στις λαϊκές για στολισμό των αστικών σπιτιών.

Μετά από όλα αυτά τα διδακτικά, νομίζω πως επιτέλους ήλθε η ώρα να δώσουμε πίσω στο αρκουδοπούρναρο την περηφάνια του! Ζητήστε το από το μικροπωλητή της λαϊκής με το όνομά του ή ακόμη και με το γαλλικό του όνομα. «Θέλω Ου», πείτε «θέλω Ου!».