Bostanistas.gr : Ιστορίες για να τρεφόμαστε διαφορετικά

Όλες οι σάλτσες του ταιριάζουν, δεν βρίσκω συνοδευτικό που να μη το συμπληρώνει γευστικά: ό,τι σταθεί δίπλα σε ένα καλοψημένο κοτόπουλο επωφελείται από το ντούε άρωμα - γεύση που αναπτύσσεται στο ψήσιμό του. Βόλικό, ω, πόσο βολικό: ένα κομμάτι στήθος στο γκριλ, το εμπιστεύεσαι στη ζεστασιά του φούρνου και μισή ώρα μετά ροκανίζεις την τραγανή πετσούλα. Η νοστιμιά του όμως φτάνει στα μάξιμα με το γέμισμα, τυρί και μυρωδικά σε πρώτη χρήση. Με πέντε φιλέτα από στήθος κοτόπουλου, μπόλικη φέτα και σκόρδο αρκετό ετοίμασα το γεμιστό μου ψητό το περασμένο σαββατοκύριακο και, αφού πέτυχε, καταγράφεται στα πρακτικά των σουξέ. 

Ζεσταίνω τον φούρνο στους 200 βαθμούς και απλώνω στο ξύλο κοπής τα φιλέτα του κοτόπουλου. Έχω ζητήσει από τον, πάντα πρόθυμο, χασάπη μου να τα χτυπήσει λίγο για να λεπτύνουν και να τυλίγονται εύκολα.

Σε ένα μεσαίο μπολ τρίβω τη φέτα και προσθέτω το λιωμένο σκόρδο, ανακατεύω και απλώνω στα ανοιγμένα φιλέτα το μίγμα - όχι πολύ μα ούτε και λειψό, τόσο ώστε να γίνουν χορταστικά και να γυρίζουν εύκολα στο τύλιγμα. Στερεώνω με οδοντογλυφίδες στην άκρη, όσο καλύτερα μπορώ, πλαγιαστά, ώστε να μην ανοίξουν κατά το ψήσιμο. 

Παίρνω ένα άνετο πυρέξ και τα τοποθετώ εκεί σε απόσταση ενός εκατοστού το ένα από το άλλο. Ανακατεύω γρήγορα σε ένα μικρό μπολ το ελαιόλαδο, τη μουστάρδα και το λεμόνι. Αλείφω με το μίγμα τα φιλέτα και τα πασπαλίζω με το τρίμμα του ψωμιού και την παρμεζάνα. Χρησιμοποιώ και τα χέρια μου ώστε το πρόχειρο γλάσο και το τυρί να πάνε παντού. Λίγο ελαιόλαδο ακόμα στα κενά του πυρέξ, για να μη πολυστεγνώσουν κατά το ψήσιμο.

Τα σκεπάζω με αλουμινόχαρτο, ελλείψει γάστρας, και φούρνισμα για περίπου μία ώρα στους 190 βαθμούς. Κατόπιν, άλλη μισή ώρα ψήσιμο ξεσκέπαστα, για να ξεροψηθεί και να τραγανέψει η πετσούλα. 

Πριν φύγουν για το τραπέζι, μια καλή τηγανιά πατάτες ή, αν έχω χρόνο και κέφια, τις άφθαστες φουρνιστές της Μαρίας Πετρίδη.