Μπαστουνάκια μοτσαρέλας, ο γιορτινός εθισμός

του Δημήτρη Μπούτου 14 Δεκεμβρίου 2015 • Συνταγές • τυρί, μοτσαρέλα, ψωμί, αυγά, τηγάνι, βουβαλίσιο τυρί, Οικογένεια Μπέκα, ελληνικά προϊόντα

Τούτη η συνταγή ξεκίνησε σαν δοκιμή για να νοστιμέψει η ξεχασμένη στο ψυγείο μοτσαρέλα και κατέληξε στον πιο εθιστικό μεζέ. Υφάλμυρη και μαστιχωτή, ως και σέξυ θα την έλεγα, το φρέσκο τυρί ταιριάζει περίφημα σε πίτσες ή σε δροσερές καπρέζε, όταν οι ντομάτες μεσουρανούν - καρδιά καλοκαιριού δηλαδή - ή πάνω σε μελιτζάνες σαλτσερές. Μα μονάχη της, πιστεύω, δεν στέκεται εύκολα, εκτός κι αν είναι καπνιστή, θέλει συνοδεία, λίγο λάδι ή μια απλή σάλτσα για να σφουγγίξει και να κλέψει τη νοστιμιά τους.

Εσχάτως αποκτήσαμε και μοτσαρέλα ελληνική, αμέ! Συνέβαλαν τα βουβάλια της Κερκίνης και η πολυμήχανη οικογένεια Μπέκα, περιώνυμοι παραγωγοί γαλακτοκομικών από γάλα βουβαλίσιο. Mozza Greca, έτσι την ονομάζουν, νόστιμη και ανάλαφρη, την βρήκα και στον Μιράν (Ευριπίδου 45) και στο Παντοπωλείο της Μεσογειακής Διατροφής (Σοφοκλέους 1).

Τούτα τα μπαστουνάκια όμως ήταν η έκπληξη της Παρασκευής: το τυρί κομμένο σε παχουλές λωρίδες, τρίμμα από μπαγιάτικο ψωμί, αυγό και μπόλικο λάδι για τηγάνισμα. Μετά από πέντε λεπτά είχα στο πιάτο τον γιορτινό μου εθισμό. Προβλέπω να κεθιερώνονται, κανείς στο τραπέζι δεν μπόρεσε να σταματήσει πριν τα πέντε και γρήγορα έφυγα στην κουζίνα για επανάληψη.

Για 12 μπαστουνάκια μοτσαρέλας:

2 ½ φλιτζάνια λάδι για το τηγάνισμα
μοτσαρέλα κομμένη σε μπαστουνάκια, περίπου 10 με 12
2 αυγά
¼ φλιτζ. νερό
1½ φλιτζ. τρίμματα από το χθεσινό ψωμί
αλάτι, πιπέρι, ρίγανη

Σε ένα μεσαίο, βαθύ τηγάνι ζέστανα το λάδι. Στο μεταξύ σε βαθύ πιάτο ανακάτεψα τα αυγά με το νερό, για να σπάσει η έντονη γεύση τους, και σε ένα άλλο, δίπλα ακριβώς, άδειασα το τριμμένο ψωμί, μία μυτιά αλάτι, μπόλικο πιπέρι και 2 κ.γ. ρίγανη. Ανακάτεμα καλό. Πρώτα πέρασα τα μπαστουνάκια από το μίγμα των αυγών και μετά από εκείνο του ψωμιού, γύρισμα μέχρι να κολλήσει καλά πάνω τους για να σχηματίσει έπειτα κρούστα.

Τα βούτηξα για τα καλά στο αυγό, ώστε να βραχούν αρκετά, να κολλήσει μπόλικο ψωμί και έτσι να τραγανέψουν από έξω αλλά στο εσωτερικό να μείνουν μαλακά και το τυρί ρευστό. Μόλις το λάδι ζεστάθηκε για τα καλά, τα έριξα στο τηγάνι για ένα λεπτό - άντε, δύο το πολύ -, να πάρουν χρώμα καστανό και να σφίξουν κάπως. Απευθείας σε πιατέλα με χαρτί απορροφητικό, να φύγει όσο λάδι γίνεται, και στο τραπέζι όσο είναι ακόμα ζεστά-καυτά.

Ταιριάζουν φίνα σαν ορεκτικό πριν από πίτσα, μα και μόνα τους λίγους θα αφήσουν ασυγκίνητους. Από δίπλα, μια γρήγορη σος της αρεσκείας σας - το καλύτερό τους είναι οι ντοματένιες, πικάντικες σάλτσες. Κι επειδή ο λιχούδης δεν έχει υπομονή για άλλα μαγειρέματα, άδειασα σε μικρό μπολ εκείνη τη θεσπέσια ντομάτα-σκόρδο των Simply Greek. Ε, δεν έμεινε ούτε μπαστουνάκι!