Bostanistas.gr : Ιστορίες για να τρεφόμαστε διαφορετικά

Ως παιδί, ποτέ δεν μου άρεσαν τα βιβλία σαν δώρα. Από το αμπαλάρισμα γρήγορα καταλάβαινα αν το πακέτο που προορίζεται για μένα έχει κάποιο ενδιαφέρον (αν έκρυβε, δηλαδή, παιχνίδι) ή πρόκειται για ένα, ακόμα, βιβλίο από τον ξενέρωτο της παρέας. Μα γρήγορα αυτή η γνώμη άλλαξε και - με πρώτα στη λίστα τα φαγώσιμα καλούδια - θεωρώ τα βιβλία ιδεώδες δώρο για τις γιορτές, την πιο αγχολυτική ασχολία για τη μικρή τους ανάπαυλα. Ιδίως αν σχετίζονται, παντί τρόπω, με το φαγητό, ε τότε πέτυχες διάνα!

Πριν λίγο καιρό η Κική Τριανταφύλλη μου χάρισε Το Μαγειρείο των Αισθήσεων της Ντόρας Βαλκάνου και του Παναγιώτη Κουκουβίτη, από τις εκδόσεις ΚΕΔΡΟΣ, μια ιστορία σπασμένη σε επεισόδια, ισάριθμα με τις γυναίκες που ο Απόστολος, ο βασικός ήρωας, σχεδιάζει να κατακτήσει. «Αυτή την κοτόσουπα την φτιάχνεις μόνο για γυναίκα που την νοιάζεσαι... » ξεκινάει το πρώτο κεφάλαιο και κάπως έτσι συνεχίζει ως το τέλος, με ιστορίες κατάκτησης γυναικών μέσα από, όχι πάντοτε περίτεχνα, μα ταιριαστά με την ιδιοσυγκρασία τους μαγειρέματα, όλα θεσπέσια, από κοτόσουπα και παγωτό βερίκοκο με κεφίρ ως μοσχαράκι με σάλτσα σοκολάτας. Κάπως έτσι ο κεντρικός ήρωας Απόστολος, ιδιαίτερα επιτυχημένος στον χώρο της γαστρονομίας και ανήσυχος καλλιτένης (εξ ου και ζωγράφος μεταξύ άλλων), έχει βρει το κλειδί για την κατάκτηση των γυναικών που τον ενδιαφέρουν. Ανάγνωσμα απολαυστικό μα και χρηστικό: στο τέλος του επεισοδίου παρατίθενται οι έξοχες συνταγές που συνέβαλαν σε κάθε του κατάκτηση.

Από τις πιο ζουμερές ιστορίες εκείνη του φίλου του Μπάμπη, “ο κυνηγός“, όπως τον ονομάζει, και ο ξαφνικός του έρωτας για τη Στέλλα. «Τίποτε το ιδιαίτερο δεν ήταν, ένα αγριοκάτσικο. Αδύνατη σαν αγοράκι· μαλλιά καστανά που έπεφταν ατημέλητα ως τους ώμους· γυαλιά μεταλλικά, στρογγυλά, σαν εκείνα που φορούσε ο Βενιζέλος στις αρχές του αιώνα. Τζιν παντελόνι φθαρμένο, αθλητικά της κακιάς ώρας κι ένα μπλουζάκι με λεκέδες, σαν λαδιές. Ήταν δεν ήταν ένα εξήντα στο ύψος», η ακριβής της περιγραφή. Μόνο που για αυτό το αγριοκάτσικο ο Μπάμπης έπεσε να πεθάνει και, ο πολυμήχανος Αποστόλης, βάζει μπρος για το μενού της αποπλάνησης. Πίτσα με πορτομπέλο, Γυμνή πίτα με μπρόκολο, κασέρι, φέτα και κατίκι, Φοντί με τυριά και ντομάτα, Μήλα ψητά. Όλα απλά μα λιγουρευτά κι έτσι το αγριοκάτσικο γνώρισε την ευτυχία πάνω από καλοστρωμένο τραπέζι, έζησε μαζί με τον Μπάμπη και έκαναν τρία παιδιά. Γαστροερωτικό βιβλίο; Ίσως, δεν ξέρω τον ακριβή όρο, μα είναι το δίχως άλλο εμπνευστικό να μπεις στην κουζίνα επιβεβαιώνοντας το χιλιοειπωμένο μα ολόσωστο κλισέ περί έρωτος και στομάχου.

Ιδού, λοιπόν, η συνταγή του Απόστουλου για το Φοντί της αποπλάνησης:

Για 2 μερίδες:

Σε ένα σκεύος για φοντί ή διπλή κατσαρόλα (μπεν μαρί), σε μέτρια θερμοκρασία, λιώνουμε το βούτυρο. Προσθέτουμε το σκόρδο και το κρεμμύδι. 

Ανακατεύουμε ελαφρά σε μέτρια φωτιά έως ότου μαλακώσει το κρεμμύδι και το σκόρδο.

Προσθέτουμε τη ντομάτα και βράζουμε για 3 λεπτά ακόμη. Σβήνουμε με κρασί. Συνεχίζουμε το μαγείρεμα μέχρι να αρχίσει να βράζει το κρασί.

Απομακρύνουμε το σκεύος από τη φωτιά, προσθέτουμε τη γραβιέρα και το κασέρι και ανακατεύουμε απαλά μέχρι να λιώσουν και να έχουμε ομοιογενές μείγμα. Σερβίρεται με ψωμί ελαφρά φρυγανισμένο, σε κυβάκια. 

Επειδή όμως λίγοι έχουμε το κατάλληλο σκεύος για το σωστό σερβίρισμα του φοντί (με το κεράκι να σιγοκαίει από κάτω), πριν φτάσει στο τραπέζι το βάζουμε σε γυάλινο ή μεταλλικό μπολ που έχουμε προηγουμένως ζεστάνει στον φούρνο. Αν μετά τις πρώτες βουτιές του ψωμιού τα τυριά σφίξουν, το ζεσταίνουμε ξανά σε μπεν μαρί προσθέτοντας λίγο κρασί.

Αναζητήστε το βιβλίο, για διάβασμα προσωπικό ή ως ωραίο, τσαχπίνικο δώρο. Ιδίως οι εργένηδες θα το εκτιμήσουν διπλά.