Bostanistas.gr : Ιστορίες για να τρεφόμαστε διαφορετικά

Η γιαγιά μου, η μαμά της μαμάς μου, είχε τρεις αδελφές. Η μία, η «πρωτευουσιάνα», ζούσε στα Εξάρχεια κι έκανε κάθε μέρα την διαδρομή Αραχώβης – Ερεσσού. Τις γιορτές και τις αργίες κατέβαινε στο χωριό, να κοιμηθεί στο μονό της κρεβάτι δίπλα απ’ το μεγάλο παράθυρο με τα ζουμπούλια. Κατέβαινε απ’ το ταξί, στο ένα χέρι της η μαύρη δερμάτινη τσάντα ταξιδίου με δυο αλλαξιές και στο άλλο η μεγάλη σακούλα του Ασημακόπουλου. Είχε τα στρογγυλά κουλουράκια με τη ζύμη πασταφλόρας και ένα ταψί γαλακτομπούρεκο. Με την κρέμα του μεγάλωσα αλλά κυρίως με το όνομά του. Ανάλογα τις γιορτές, προστίθεντο και τα σοκολατένια λαγουδάκια και ο μπακλαβάς αλλά η κρέμα του γαλακτομπούρεκου με ακολουθεί ακόμα.

Όταν μεγάλωσα και ως φοιτήτρια έμεινα στην ευρύτερη γειτονιά της θείας Νίτσας, κάθε μέρα η μύτη μου με οδηγούσε στην Χαριλάου Τρικούπη. Όταν αγαπάς μια γεύση και την αναζητάς, δεν είναι μόνο το άρωμά της ή τα υλικά της, είναι κυρίως η εντολή που δίνει ο ουρανίσκος στον εγκέφαλο και πλάθει την εικόνα. Τα αγαπημένα μας γλυκά έμπαιναν στον πάγκο της κουζίνας. Της μαμάς και της γιαγιάς. Η συνταγή όπως την εμπιστεύτηκε το Κατάστημα:

Γαλακτομπούρεκο

Κρέμα για το γαλακτομπούρεκο:

Σιρόπι:

Το αφήνουμε να πάρει μια βράση και το κλείνουμε.

Παρασκευή:

Σ' ένα καζάνι ανακατεύουμε τη ζάχαρη και τα αυγά και μετά προσθέτουμε το γάλα. Στη συνέχεια ανάβουμε τη φωτιά και λίγο πριν βράσει ρίχνουμε το σιμιγδάλι. Όταν βράσει, το αδειάζουμε σε βουτυρωμένο ταψί, στο οποίο είναι στρωμένα τα φύλλα. Έπειτα κλείνουμε τα φύλλα προσεκτικά, τα βουτυρώνουμε και τα βρέχουμε με νερό. Ψήνουμε  στους 200 βαθμούς για 60 λεπτά.

Αν κατέβετε Εξάρχεια, το αγοράζετε με 18,50€ / κιλό. Κάντε το σαν μια αφορμή για μυρωδάτη θύμηση.