Orangettes: γλύκισμα από φλούδες
Ανάμεσα σε κέικ, ομελέτες, μπισκότα και πραλίνες, μερικά (ελάχιστα) πρωινά έχουμε υγιεινές αναλαμπές και στύβουμε μια πορτοκαλάδα έτσι, για να αποτινάξουμε λίπη και ενοχές. Προχθές, όπως έβλεπα τις κούπες από τα στυμμένα πορτοκάλια, σκέφτηκα πως είναι κρίμα να πετάγονται ενώ μπορούν να αξιοποιηθούν για ένα σωρό μαγειρέματα. Πρώτη και καλύτερη η μαρμελάδα της Αμαλίας Λογαρά αλλά και το γλύκισμά της από ζαχαρωμένες φλούδες. Και όχι μόνο τα πορτοκάλια: μανταρίνια, λεμόνια, γκρέιπφουτ - τίποτα δεν πάει χαμένο. Εγώ, επηρεασμένος από ιδέα του έμπιστού μου smittenkitchen.com και μονίμως επιρρεπής στα γλυκίσματα, αποφάσισα να καταφύγω σε κάτι εξίσου εύκολο αλλά πολύ πιο απολαυστικό: καραμελωμένες φλούδες πορτοκαλιού βουτηγμένες σε σοκολάτα, γνωστές γαλλιστί ως orangettes. Οι πορτοκαλόκουπες μπήκαν έτσι στο ψυγείο και το απόγευμα τις επιστράτευσα μαζί με λίγη κουβερτούρα και ζάχαρη - μόνο αυτά τα τρία χρειάστηκαν. Ιδού το θαύμα:
- 4 πορτοκαλόκουπες κομμένες σε λεπτές ροδέλες
- 4 φλιτζ. ζάχαρη
- 2 πλάκες σοκολάτα κουβερτούρα ή γάλακτος (ανάλογα με τα γούστα μας)
Ξέπλυνα τις πορτοκαλόκουπες για να φύγουν σκουπιδάκια και όση πούλπα γλίτωσε από το στύψιμο και σε μεσαία κατσαρόλα ζέστανα νερό. Τις έκοψα σε λωρίδες που μόνο συμμετρικές δεν ήταν και, μόλις το νερό άρχισε να βράζει, τις άδειασα εκεί για 4 με 5 λεπτά.
Τις πέρασα από σουρωτήρι χύνοντας το ζεστό νερό και ξαναγέμισα την κατσαρόλα ως τη μέση με νερό για να τις ξαναβράσω. Όχι, δεν είμαι εμμονικός - με αυτόν τον τρόπο η φλούδα του πορτοκαλιού αποβάλλει την έντονη πικράδα της.
Μετά και το δεύτερο βράσιμο, τις σούρωσα ξανά και τις άπλωσα σε ξύλο κοπής. Μαλακές όπως ήταν πια, αφαίρεσα ξύνοντάς τις με ένα μαχαίρι όση ψίχα είχε απομείνει για να μείνει καθαρή η φλούδα. Η αρχική συνταγή πρότεινε καλό καθάρισμα πριν το βράσιμο, όμως πιστεύω πως το ζεστό νερό έκανε τα πράγματα ευκολότερα.
Στην ίδια κατσαρόλα, αφού την ξέπλυνα, έβαλα ίση ποσότητα νερού και ζάχαρης (5 φλιτζάνια από το καθένα) και τα ζέστανα ανακατεύοντας πότε - πότε, ώσπου να βράσουν. Έριξα μέσα τις κομμένες φλούδες και τις άφησα εκεί για περίπου μισή ώρα, μέχρι το σιρόπι να καραμελώσει κι εκείνες να ροδίσουν ελαφρώς στις άκρες.
Σούρωσα ξανά, τις άπλωσα σε σχάρα και καρτερικά περίμενα να κρυώσουν (20 λεπτά περίπου). Μόλις κρύωσαν και έσφιξαν, ετοίμασα μπεν μαρί: ζεστό νερό στη μεσαία κατσαρόλα και από πάνω, εφαρμοστά, μεταλλικό μπολ με τη σοκολάτα μέσα σε κομμάτια. Μόλις η πλάκες σοκολάτας έλιωσαν, χαμήλωσα τη φωτιά αλλά δεν απέσυρα την κατσαρόλα και με το χέρι άρχισα να βουτάω τις καραμελωμένες πια φλούδες στην υγρή σοκολάτα: άλλες ως τη μέση τραβώντας τις γρήγορα έξω και άλλες ολόκληρες ψαρεύοντάς τις με το πηρούνι.
Η σχάρα από δίπλα, τις άπλωσα εκεί απευθείας για να στάξει όση σοκολάτα ήταν να στάξει και από εκεί σε λαδόκολλα για να κρυώσουν.
Μισή ώρα μετά η σοκολάτα είχε πήξει και το πορτοκαλένιο γλύκισμα ήταν έτοιμο. Οι μισές orangettes εξαφανίστηκαν μαζί με τον απογευματινό καφέ και οι υπόλοιπες μπήκαν σε βαζάκι που κλείνει αεροστεγώς.
(Ψέμα: δεν περίσσεψε ούτε μία - αν όμως περίσσευε, θα έμπαινε σε βαζάκι που κλείνει αεροστεγώς.)