Ολιός, το βολιώτικο χαβιάρι
Αν και παιδί του κάμπου, με γοήτευσαν τα ψάρια και τα θαλασσινά. Η σχέση μου μαζί τους ξεκίνησε… ανορθόδοξα. Την ανακάλυψή τους οφείλω σε κάτι γλαφυρά μικρά κείμενα του Ποταμιάνου, τυπωμένα σε κάποιο περιοδικό (;) που χρησιμοποιούσαμε για περιτύλιγμα στο μπακάλικο του πατέρα μου. Ένας μαγικός θαλασσινός κόσμος ανοιγόταν μπροστά μου. Αργότερα αγόρασα όλα τα βιβλία του (εκδόσεις του Βιβλιοπωλείου της Εστίας) που συγκέντρωναν αυτά τα μικρά κείμενα – μαργαριτάρια απλότητας και παραστατικότητας γύρω από τη ζωή στο θαλασσινό νερό.
Σ’ ένα από αυτά τα κείμενα διάβασα πως το μελάνι του χταποδιού που λέγεται «ολιός», οι ψαράδες, τον καιρό εκείνο, το έψηναν στα κάρβουνα βάζοντάς το μέσα στα φύλλα ενός κρεμμυδιού. Μαγικός μεζές – ψητό κρεμμύδι γεμιστό με χταποδομελάνι.
Πέρασαν τα χρόνια και σε μια επίσκεψή μου στη Νέα Ιωνία του Βόλου στον κατάλογο του αυθεντικού τσιπουράδικου «Δεμίρης» διάβασα «Ολιός 4€». Είδα αστέρια! Με σαράντα χρόνια καθυστέρηση θα ικανοποιούνταν ένα γαστρονομικό μου όνειρο. Το πιάτο που ήλθε σε λίγο ήταν πολύ διαφορετικό απ’ ό,τι φανταζόμουν. Μέσα στην οβάλ πορσελάνη πρόβαλε ένας κατάμαυρος - πίσσα λοφίσκος.
Δοκίμασα… θάλασσα, γεύση αρχέγονη, πυκνή, δεν έχει το ταίρι της να την περιγράψεις. Δημιουργείται βαθιά μες στο θαλάμι του χταποδιού και συναντάει το θεσσαλικό τσίπουρο. Είναι το χαβιάρι του Βόλου, όπως μόνο οι πρόσφυγες της Νέας Ιωνίας ξέρουν να το βγάζουν.
Κολλιτσάνοι: ανεμώνες για το τσίπουρο
Δίπλα στο ούζο, κοντά στο τσίπουρο
Τσίπουρο: με ή άνευ;