Bostanistas.gr : Ιστορίες για να τρεφόμαστε διαφορετικά

Οι Ιταλοί λατρεύουν να αρωματίζουν τα φαγητά τους με το φασκόμηλο, εμείς πάλι δεν το πολυσυνηθίζουμε αν και υπάρχει άφθονο σε κήπους και άγριο κυρίως σε πετρώδεις πλαγιές. Στην Ελλάδα είναι περισσότερο γνωστό ως αφέψημα, που θεωρείται μάλιστα πολύ θεραπευτικό, της κατηγορίας «δια πάσαν νόσον».

Και όμως η γεύση του είναι πολύ εντυπωσιακή, πικάντικη και ταιριάζει με λιπαρά κρέατα, τυριά και ιδιαίτερα με ζυμαρικά. Η φίλη μου η Ρομπέρτα από τη Γένοβα μού έδειξε ένα σωρό συνταγές: το χρησιμοποιεί όταν φτιάχει σαλτιμπόκα (saltimbocca alla romana) και οπωσδήποτε όταν ψήνει χοιρινό κρέας και λουκάνικα. Ενα κλαδί φασκόμηλο, όταν καίγεται πάνω σε κάρβουνα, δίνει υπέροχο άρωμα στα ψητά. Η Ρομπέρτα το βάζει επίσης σε νιόκι και σε ριζότι, σε ψωμάκια (φοκάτσια) και σε μαρινάδες με ελαιόλαδο.

Και το πιο απλό, μερικά φυλλαράκια φρέσκου φασκόμηλου αρκούν για να μετατρέψουν μια απλή μακαρονάδα σε πιάτο θεσπέσιο μέσα σε πέντε λεπτά. Αυτή είναι η πιο αγαπημένη μου μακαρονάδα και μια από τις πιο γρήγορες.Την κάνω με φρέσκο φασκόμηλο, αλλά και με αποξηραμένο γίνεται εξίσου νόστιμη. Ο τρόπος είναι απλός.

Λιώνω σε αντικολητικό τηγάνι λίγο βούτυρο προσθέτω μερικά φυλλαράκια φασκόμηλο και τα αφήνω να σοταριστούν σε πολύ χαμηλή φωτιά μέχρι να βγάλουν το άρωμά τους προσέχοντας να μην καεί το βούτυρο.Βράζω τα ζυμαρικά, τα σουρώνω, κρατάω λίγο νερό, τα ρίχνω στο τηγάνι, ανακατεύω, προσθέτω λίγο καυτό  νερό τους για να γίνουν πιο αφράτα και σερβίρω αμέσως με μπόλικη παρμεζάνα και φρεσκοτριμμένο πιπέρι.

Τα πιο κατάλληλα είναι τα μικρά ζυμαρικά και από τα ελληνικά, τα πέτουρα, αυτές οι πολύ φαρδιές χειροποίητες χυλοπίτες που φτιάχνουν με γάλα και αβγά στη Μακεδονία. Ειδικά τα πέτουρα της Αγροζύμης, που έχει την έδρα της στο χωριό Αραβησσός Γιανιτσών, είναι από τα πιο αγαπημένα μου γιατί δεν λασπώνουν όμως πολύ νόστιμα βρήκα σήμερα που τα δοκίμασα και τα πέτουρα της εταιρείας Μανιταροπροϊόντα Γρεβενών με κρόκο.

Το μυστικό μου είναι ότι προς το τέλος πριν τα σουρώσω ρίχνω επίσης 2-3 φυλλαράκια και στο νερό που βράζουν. Το φασκόμηλο δεν πρέπει να βράσει πολλή ώρα γιατί βγάζει πίκρα.

Και με ντάκο

Και κάτι ακόμη, μια και μιλάμε για φασκόμηλο. Βράζω νερό, το κατεβάζω από τη φωτιά, ρίχνω μπόλικα φυλλαράκια, σκεπάζω το μπρίκι και τα αφήνω  να τραβήξουν. Σουρώνω το υγρό και το αφήνω να κρυώσει. Αντέχει 1-2 μέρες στο ψυγείο. Και με αυτό αντί για νερό καταβρέχω τον κρητικό ντάκο. Μετά, κατά τα γνωστά, τρίβω από πάνω ντομάτα, ανθότυρο (ή λίγη φέτα αν δεν έχω κρητικό τυρί), ραντίζω με έξτρα παρθένο ελαιόλαδο και έχω το πιο νόστιμο ορεκτικό του κόσμου.