Bostanistas.gr : Ιστορίες για να τρεφόμαστε διαφορετικά

Πριν δύο καλοκαίρια είδα για πρώτη φορά «ζωντανά» πώς φτιάχνεται το σαπούνι. Είχαμε πάει με τον φίλο μου σε μια οικογιορτή στο Ολυμπιακό Κωπηλατοδρόμιο, στον Σχινιά. Εκεί μια κοπέλα παρουσίαζε τον «ψυχρό τρόπο» παρασκευής φυσικού σαπουνιού λαδιού. Ήμασταν μαζεμένοι αρκετοί γύρω γύρω με τα σημειωματάριά μας για να γράφουμε τις οδηγίες, τις δοσολογίες και τις προφυλάξεις που πρέπει να παίρνουμε για την καυστική σόδα (θυμάμαι πόσο τρομακτικό μου φαινόταν αυτό το καυστική τότε!). Μόλις τελείωσε η διαδικασία μας μοίρασε το σαπούνι σε  πλαστικά κυπελάκια για να το πάρουμε μαζί μας σαν ενθύμιο. Ήταν το πρώτο μας (περίπου "μας") σαπούνι. Στον γυρισμό μέσα στο αυτοκίνητο το πρόσεχα στοργικά, το παρατηρούσα, το μύριζα. Μόλις γυρίσαμε στην Αθήνα το έβαλα στη βιβλιοθήκη σε μέρος σκιερό. Θα έπρεπε να περιμένω να περάσουν δύο μήνες για να ωριμάσει.

Τις επόμενες μέρες αποφασίσαμε να δοκιμάσουμε κι εμείς να φτιάξουμε το δικό μας σαπούνι. Αγοράσαμε ελαιόλαδο, δαφνέλαιο, αιθέριο έλαιο, δενδρολίβανο, καυστική σόδα από το χρωματοπωλείο και ήμασταν έτοιμοι! Όλα πήγαν καλά και μετά από λίγη ώρα είχαμε το πραγματικά πρώτο μας σαπούνι. Το αφήσαμε δύο μήνες για να «γίνει» και μόλις ήταν έτοιμο και αφού βεβαιωθήκαμε ότι ήταν καλό, αρχίσαμε να χαρίζουμε σε συγγενείς και φίλους καμαρώνοντας για «τα σαπούνια μας».

Η αλήθεια είναι ότι από τότε έχουμε φτιάξει πετυχημένες και λιγότερο πετυχημένες συνταγές γιατί κάθε φορά πειραματιζόμαστε. Όταν όμως κάποιος φίλος ξαναζητάει από το σαπούνι σου ή σε ρωτάει αν έχεις άλλο, γιατί του αρέσει πολύ να πλένεται με αυτό, καμαρώνεις και ξεχνάς τις αποτυχίες. Θα σας γράψω, λοιπόν, εδώ μια συνταγή για αρχάριους και η συνέχεια και το ψάξιμο είναι δικά σας.

Υλικά για 40 μέτριες πλάκες σαπούνι

Εκτέλεση

Πριν ξεκινήσουμε, είναι σημαντικό να έχουμε τον κατάλληλο εξοπλισμό γιατί χρησιμοποιούμε υδροξείδιο του νατρίου και πρέπει να είμαστε προσεκτικοί. Πρέπει να φοράμε γυαλιά, ρούχα που να καλύπτουν το σώμα, γάντια και μάσκα για να προστατευθούμε επειδή θα βγουν ατμοί. Χρησιμοποιούμε σκεύη από γυαλί, πλαστικό ή ανοξείδωτα. Επίσης τα σκεύη πρέπει να είναι μεγαλύτερης χωρητικότητας από τα υλικά μας. Προσοχή! Η αρχική διαδικασία γίνεται σε ανοιχτό χώρο!

Σε ένα ανοξείδωτο σκεύος βάζουμε το νερό και σιγά-σιγά ρίχνουμε την καυστική σόδα (προσοχή σιγά-σιγά γιατί ανεβαίνει πολύ η θερμοκρασία). Ποτέ δεν πρέπει να γίνεται αντιστρόφως, πάντα ρίχνουμε τη σόδα στο νερό. Αναμειγνύουμε με ξύλινη κουτάλα και προστατευόμαστε, γιατί σε αυτό το στάδιο η καυστική σόδα μπορεί να προκαλέσει εγκαύματα αν έρθει σε επαφή με το δέρμα! Αφού διαλυθεί η καυστική σόδα, αφήνουμε το διάλυμα στην άκρη κάποιες ώρες να κρυώσει.

Βάζουμε το ελαιόλαδο, το οποίο πρέπει να είναι σε θερμοκρασία δωματίου, μέσα σε μια πλαστική λεκάνη και ύστερα ρίχνουμε σε αυτό-σιγά σιγά το νερό με την καυστική σόδα, εφόσον έχει φτάσει και αυτό σε παρόμοια θερμοκρασία (δωματίου). Αφού το ρίξουμε όλο, ανακατεύουμε με μπλέντερ χειρός (stick blender) για λίγα λεπτά ώσπου να πήξει και να γίνει σαν φρουτόκρεμα. Στο τέλος ρίχνουμε το αιθέριο έλαιο για το άρωμα και τη σκόνη κακάο για το χρώμα και ανακατεύουμε με την κουτάλα.

Το βάζουμε σε καλούπια ή σε φόρμες για κέικ και το σκεπάζουμε με μια πετσέτα για 24 ώρες. Μετά από μια ή δύο μέρες, που θα έχει «δέσει», το κόβουμε σε κομμάτια (σε πλάκες σαπουνιού) και στη συνέχεια το αφήνουμε 2 μήνες σε σκιερό μέρος, ώστε να μην το χτυπάει ο ήλιος περιμένοντας να ωριμάσει και να είναι έτοιμο για χρήση.

Αυτή είναι μια απλή, πρώτη συνταγή. Από εκεί και πέρα υπάρχουν πολλά λάδια (ελαιόλαδο, δαφνέλαιο, αμυγδαλέλαιο), βούτυρα (βούτυρο κακάο, βούτυρο καριτέ), μελισσοκέρι, πολλά αιθέρια έλαια και πολλοί φυσικοί τρόποι για χρώμα (κακάο, κανέλλα, άργιλος, σπιρουλίνα). Αυτοσχεδιάστε και... καλά πλυσίματα!

* Η Μαρία Σκόκου είναι Φιλόλογος- Ειδική παιδαγωγός