Bostanistas.gr : Ιστορίες για να τρεφόμαστε διαφορετικά

Οι ντομάτες είναι πλέον στις δόξες τους, από δω και πέρα μπορεί κανείς να τις απολαμβάνει με διάφορους τρόπους. Στα νησιά συνηθίζουν να τις βάζουν σε ψευτοκεφτέδες, όπως οι σαντορινιοί ντοματοκεφτέδες που βρήκα στο βιβλίο «Του ανέμου και της αρμύρας». Στο OTTO*, πάλι, το καινούργιο all day bar restaurant της οδού Καλαμιώτου στο ιστορικό κέντρο της Αθήνας, δοκίμασα μια πιο αφράτη και πιο πικάντικη εκδοχή τους με κομματάκια λιαστής ντομάτας και φέτα Καλαβρύτων. Το ενδιαφέρον είναι ότι σερβίρουν τα ντοματολουκουμαδάκια μαζί με μια απαλή ροζ σάλτσα, που γίνεται με γιαούρτι και παντζάρι. Σκέφτομαι ότι ταιριάζει πολύ ωραία και με ψιλοκομμένα μπαστουνάκια λαχανικών (καρότο, αγγουράκι, κολοκυθάκι, πιπεριά, μανιτάρια κ.α.) σαν ντιπ. Θα την κάνω.

Υλικά

Εκτέλεση

Κόβουμε τις ντομάτες σε καρεδάκια και τις σωτάρουμε για να φύγουν τα υγρά. Μετά ψιλοκόβουμε τη λιαστή ντομάτα, τα κρεμμύδια, το δυόσμο και το θυμάρι και τα βάζουμε όλα μαζί σε μια λεκανίτσα. Ρίχνουμε το αλεύρι (όσο πάρει για να σφίξει το μείγμα), τη φέτα, τον κρόκο αυγού, το αλάτι, το πιπέρι και λίγο ελαιόλαδο και ζυμώνουμε μέχρι να ομογενοποιηθούν. Πλάθουμε τη ζύμη σε σχήμα λουκουμάδων, τους αλευρώνουμε και τους ρίχνουμε στη φριτέζα. Αν δεν έχουμε φριτέζα, βάζουμε το λάδι σε μια κατσαρόλα  να κάψει και μετά προσθέτουμε τους λουκουμάδες. Όταν ανέβουν στην επιφάνεια, σημαίνει ότι είναι έτοιμοι.

Για τη σάλτσα γιαουρτιού:

Βράζουμε τα παντζάρια και τα βάζουμε σε ένα μπλέντερ μαζί με το γιαούρτι. Μόλις ομογενοποιηθεί το μείγμα, τοποθετούμε μια μικρή στρώση σε ένα πιάτο και επάνω ακουμπάμε τους λουκουμάδες. Στολίζουμε με φύλλα παντζαριού και ρίχνουμε κόκκινο πιπέρι ή πάπρικα γύρω από το πιάτο για ντεκόρ. Μπορούμε επίσης να βάλουμε λίγο μείγμα σε κορνέ και να στολίσουμε γύρω γύρω το πιάτο. Την υπόλοιπη σάλτσα την βάζουμε σε ένα μικρό σκεύος και την τοποθετούμε, αν θέλουμε, στο πλάι σαν ντιπ.

Λίγα λόγια για το εστιατόριο 

*ΟΤΤΟ resto bar (Καλαμιώτου 16-18, Μοναστηράκι, τηλ: 210- 3314676)

Η ιστορία ξεκινάει γύρω στο 1834, όταν στην Αθήνα αρχίζουν να εμφανίζονται τα πρώτα υπέροχα δείγματα της νεοκλασικής αρχιτεκτονικής. Ένα τέτοιο είναι και το επιβλητικό νεοκλασικό κτίριο της οδού Καλαμιώτου 16-18, στην καρδιά του ιστορικού κέντρου της Αθήνας, στο σημείο όπου συγκλίνουν τέσσερις εμπορικοί δρόμοι, οι Καλαμιώτου, Ευαγγελιστρίας, Αγίου Μάρκου και Κολοκοτρώνη. Αρχικά υπήρξε μια από τις εξοχικές κατοικίες του βασιλιά Όθωνα ή Otto, τα τελευταία χρόνια είχε χρήση εμπορική και σήμερα πλέον φιλοξενεί ένα all day bar-restaurant. Η ελληνικότητα είναι το κοινό στοιχείο τόσο του μενού (είναι το ίδιο μεσημέρι – βράδυ) που επιμελείται ο σεφ Κώστας Κωστόπουλος, όσο και της κάρτας με τα κοκτέιλ του bartender Κωνσταντίνου Τσατσίρα.

Τα πιάτα έχουν βασιστεί αποκλειστικά σε ελληνικές γεύσεις, αλλά εκτελούνται με μια διάθεση παιχνιδιάρικη και καλλιτεχνική. Δοκιμάσαμε και μας άρεσαν πολύ η σαλάτα με μικρά φύλλα παντζαριού και βαλεριάνας, μοσχαρίσια φιλετάκια, ψητό νεκταρίνι και σάλτσα με βαλσαμικό και κρέμα τυριού, οι ντοματοκεφτέδες με σάλτσα γιαουρτι-παντζάρι, οι τραγανές σφαίρες μουσακά με τηγανητές πατάτες, ψιλοκομμένες σαν μαλλιά αγγέλου, όπως και οι χυλοπίτες Μετσόβου με μοσχαρίσια μάγουλα, κρέμα από γραβιέρα Κρήτης, μανιτάρια και σπαράγγια και από τα γλυκά η λεπτή σοκολατένια σφαίρα, που κρύβει μέσα της λουκουμάκι τριαντάφυλλο και είναι ακουμπισμένη σε «χώμα» σοκολάτας.

Κάτι ανάλογο συμβαίνει και με τα εξαιρετικά ευφάνταστα cocktails του Τσατσίρα. Κάθε ένα συνοδεύεται και από ένα αρχαίο ελληνικό μύθο και βασίζεται σε ένα παιχνίδι «αλχημείας» με βάση διαφορετικά υλικά και ελληνικά αποστάγματα. Μεγάλη εντύπωση μου έκανε η «Ανδρομέδα», που συνδυάζει το τζιν με μανιτάρι (ναι, καλά διαβάσατε, σας έχω και άλλα τέτοια), σιρόπι βανίλιας και λεμόνι, η «Λυσιστράτη» με βότκα, άπερολ, σιρόπι λιαστής ντομάτας, ανανά, μπούκοβο και λεμόνι ενώ περισσότερο απ’όλα μου άρεσε η «Ωραία Ελένη» με τζιν, ροζ γκρέιπφρουτ, λικέρ παπαρούνας, κόκκινο γλυκό βερμούτ, ασπράδι αυγού και τόνικ.

Ασπράδι αυγού; Ανατρίχιασα όταν το διάβασα στη λίστα. Και όμως καμία αυγουλίλα, σας διαβεβαιώ. Ξέρετε γιατί; Ο Τσατσίρας πλένει τα αυγά και τα αφήνει κατά κάποιον τρόπο να μαριναριστούν τυλιγμένα μέσα σε φλούδες εσπεριδοειδών. Τα αιθέρια έλαια διαπερνούν το τσόφλι του αυγού και αρωματίζουν το ασπράδι. Φοβερό;