Bostanistas.gr : Ιστορίες για να τρεφόμαστε διαφορετικά

Σκόρπιες καλοκαιρινές εικόνες στο χωριό, γεμάτες αναμνήσεις από τα παιδικά μου χρόνια, προσπαθώντας να αναβιώσω όσα έχουν χαραχτεί έντονα στη μνήμη μου δίπλα στους γονείς, στους απλούς ανθρώπους του χωριού. Στην αυλή του σπιτιού οι τριανταφυλλιές με περιμένουν πάντα γεμάτες άνθη, δίπλα το κλήμα γεμάτο φύλλωμα που δεν πρόλαβα να μαζέψω για ντολμαδάκια και πιο δίπλα η ρίγανη, που φύτρωσε από μόνη της, παίρνοντας σπόρους από τότε που ο πατέρας έτριβε την άγρια ρίγανη που μάζευε στο βουνό.Τώρα τρέχω στο βουνό εγώ να μαζέψω για όλους.

Πιο δίπλα η κερασιά του γείτονα με τα πετροκέρασά της, μου χάρισε πέρσι πολλά και έφτιαξα γλυκό. Δεν ξέρω αν τα κεράσια ήταν τόσο διαφορετικά ή τα συναισθήματά μου με έκαναν να λέω ότι αυτό ήταν το καλύτερο γλυκό όλων όσων έχω φτιάξει. Και λίγο πιο κάτω μια μουριά γεμάτη μαύρα μούρα! Τα μάζεψα όλα και έφτιαξα μαρμελάδα, λικέρ και αρωμάτισα και ξύδι.

Απλά φαγητά με φρέσκα καλοκαιρινά υλικά από τους κήπους της γειτονιάς γεμίζουν το τραπέζι μας. Κι εμείς τα απολαμβάνουμε κάτω από την κληματαριά χαζεύοντας το υπέροχο τοπίο. Για μένα, αυτά είναι τα πιο όμορφα καλοκαίρια!

Τα υλικά μας

Οδηγίες:

Πλένουμε τα κεράσια και αφαιρούμε προσεκτικά τα κοτσάνια τους. Με μια φουρκέτα αφαιρούμε προσεκτικά, χωρίς να τραυματίζουμε τα φρούτα, το κουκούτσι τους, πάνω από ένα ταψάκι, έτσι ώστε να στάζει ο χυμός τους.

Αν χρησιμοποιήσετε το ειδικό εργαλείο, πρέπει να προσέξετε τους χειρισμούς σας γιατί τα τραυματίζει. Θέλει λίγη εξάσκηση και βρίσκετε το κόλπο στους χειρισμούς.

Σε μεγάλη βαθιά κατσαρόλα αραδιάζουμε τα κεράσια εναλλάξ με τη ζάχαρη, προσθέτουμε το ζουμί, που έβγαλαν όταν τα καθαρίζαμε, ανακατεύουμε προσεκτικά και αφήνουμε σκεπασμένη την κατσαρόλα για ένα βράδυ.

Την επομένη τοποθετούμε την κατσαρόλα στην αρχή σε μέτρια φωτιά και δυναμώνοντας σταδιακά. Όταν αρχίσει ο βρασμός, ανακατεύουμε προσεκτικά και ξαφρίζουμε.

Προσοχή! Δεν πίνουμε καφέ στη βεράντα ξεχνώντας το γλυκό, αλλά χαμηλώνουμε την ένταση της φωτιάς και είμαστε κοντά στην κουζίνα μας, γιατί μπορεί να μας χυθεί απ' έξω το σιρόπι σ' αυτή τη φάση.

Μετά 15 λεπτά βρασμού απομακρύνουμε το γλυκό μας από το μάτι της κουζίνας και αφήνουμε πάλι 24 ώρες. (Σκεπάζουμε με πετσέτα, όχι με καπάκι κατσαρόλας.)

Την επομένη αφαιρούμε τα κεράσια με μια τρυπητή κουτάλα μεταφέροντάς τα σε ένα μπολ και αρχίζουμε τη διαδικασία δεσίματος του σιροπιού. Αυτό είναι ένα κόλπο για να κρατήσουμε τραγανά τα κεράσια. Αν τα βράσουμε, το πιο πιθανό είναι να φτιάξουμε μαρμελάδα.

Μόλις έχει δέσει το σιρόπι προσθέτουμε ξανά τα κεράσια στην κατσαρόλα, τα αμύγδαλα, για αυτούς που τους αρέσουν, και τον χυμό του λεμονιού. Μόλις πάρει μια δυνατή βράση, αποσύρουμε από τη φωτιά και ανακινούμε την κατσαρόλα για την επόμενη μισή ώρα περιοδικά.

Αυτό το κόλπο είναι μυστικό, που μου το έμαθε η μητέρα μου, για να ρουφήξουν τα κεράσια μέσα το σιρόπι και να φουσκώσουν.

*Η Ξανθή Μπαξεβάνη διατηρεί το blog Συνταγές της Ασπρούλας.