Bostanistas.gr : Ιστορίες για να τρεφόμαστε διαφορετικά

Μια ιστορία από την Κρήτη, που με συνεπήρε όταν την έμαθα, είναι η ιστορία του Στέφανου και της Μαρίας Κασσωτάκη. Μια εικοσαετία μέσα στις κουζίνες ως επαγγελματίας chef ο Κώστας, ήταν αρκετός χρόνος για να πάρει την απόφαση ότι η ζωή του είναι η πρώτη ύλη και να ασχοληθεί με αυτή. Γέννημα-θρέμμα της κρητικής γης στο Καβούσι, ένα χωριό στο Λασίθι, αποφάσισε να κάνει το όνειρο του πραγματικότητα, αναβιώνοντας μια παράδοση του νησιού μας. Έτσι δημιούργησε μια οικογενειακή επιχείρηση που αξιοποιεί τα σταφύλια από τον αμπελώνα της οικογένειάς του, την οποία ονόμασε «Εύβοτρυ».

Στο εργαστήριο παράγουν μοναδικά προϊόντα μούστου και πειραματίστηκαν έντονα με τις ντόπιες συνταγές, πρόσθεσαν τη δική τους έμπνευση και δημιουργικότητα και γέννησαν νοστιμιές: πετιμέζι, σιμιγδαλένιος χαλβάς με πετιμέζι, μουστοκούλουρα και σταφιδωτά, ρετσέλια, παστέλια, παραδοσιακές ζώγιες με καρύδι, κιοφτέρια της γιαγιάς, γλυκό κουταλιού σταφύλι και βέβαια μουσταλευριά!

Σίγουρα έχετε άγνωστες λέξεις, γι' αυτό εξηγώ:

Λεξικό γλυκών

Σταφιδωτά: Η σταφίδα, το ξύσμα πορτοκαλιού, οι ξηροί καρποί και τα μυρωδικά ισορροπούν σ' ένα πολύ αρμονικό συνδυασμό, μέσα στην αφράτη ζύμη της παραδοσιακής συνταγής.

Ρετσέλι: «Ξενομπάτικο», σύμφωνα με την τοπική διάλεκτο, αποξηραμένο σύκο και καρύδι βυθισμένα σε πετιμέζι, το ρετσέλι δεν αποτελεί παράδοση της ανατολικής Κρήτης. Άκρως όμως συγγενικό λόγω του πετιμεζιού, υιοθετήθηκε από τον «Εύβοτρυ» και έγινε αγαπημένη γεύση!

Κιοφτέρι: Χωρίς καρύδια το Κιοφτέρι, διατηρεί την ίδια νοστιμιά με την προσθήκη σουσαμιού και ξυσμένου αμυγδάλου. Συμπληρώνει ιδανικά τη διατροφή των μικρών παιδιών.

Ζώγιες: Εδεσμα παραδοσιακό και αγαπημένο παλαιότερων γεννιών, αναβιώνει σε μια εποχή που η επιστροφή στην πατροπαράδοτη διατροφή είναι επιτακτική ανάγκη. Μούστος, καρυκεύματα και χοντροκοπανισμένα καρύδια συνδυάζονται σ' ένα πολύ θρεπτικό και υγιεινό γλυκάκι.

Και βέβαια σας λιγούρεψα με τόση γλύκα, δεν θα σας αφήσω έτσι - η δική μου παραδοσιακή συνταγή για μουστοκούλουρα, αφράτα, σαν ροζ σύννεφο.

Χτυπάμε το λάδι, τον μούστο, το μέλι, τη ζάχαρη και το νερό στο μίξερ μέχρι να λιώσει η ζάχαρη. Ανακατεύουμε στο αλεύρι την αμμωνία, τη σόδα, την κανέλα, το γαρύφαλλο.

Ρίχνουμε στο μείγμα από το αλεύρι τα υγρά. Τα ζυμώνουμε, να ομογενοποιηθεί το μείγμα. Πλάθουμε τα κουλούρια μας και τα βάζουμε σε ένα βαθύ ταψί με λαδόκολλα.

Από πάνω τα σκεπάζουμε με λαδόκολλα και ένα άλλο ταψί. Με αυτό τον τρόπο γίνονται μαλακά. Αν τα ψήσουμε ξεσκέπαστα, γίνονται τραγανά. Ψήνουμε για 15 λεπτά στους 180 βαθμούς, στο αερόθερμο.

Προσοχή! Κάθε φούρνος έχει τη δική του θερμοκρασία. Όταν τα βγάλουμε από τον φούρνο, τα αφήνουμε να κρυώσουν και τα βάζουμε σε πλαστικό σακουλάκι ή σε μπισκοτιέρα . Έτσι θα διατηρηθούν πολύ μαλακά.

Και κάπως έτσι περνούν οι μέρες στην Κρήτη και δημιουργούνται ιστορίες άξιες να ειπωθούν.

*Η Εύα Παρακεντάκη διατηρεί το food blog Eva In Tasteland.