Bostanistas.gr : Ιστορίες για να τρεφόμαστε διαφορετικά

Τα πρωινά του Αυγούστου είναι μαγευτικά, γλυκά, μυρωδάτα, γεμίζουν τη μέρα σου χωρίς πολλές κουβέντες. Έρχεται και ο πρωινός καφές, αλλά όχι βιαστικός, όπως εκείνος του γραφείου. Ραχάτικος, απολαυστικός, ιδιαίτερα όταν σερβίρεται μαζί με τον πιο διάσημο αυγουστιάτικο πλούτο. Μιλάμε μόνο για το σύκο.

Καφές μυρωδάτος, παγωμένα βασιλικά σύκα, μανούρι και φρυγανισμένο ψωμί. Γεύεσαι και με απόλυτα δικαιολογημένο θράσος κοιτάς τη ζωή κατάματα. Λεπτόφλουδο, με γευστική σάρκα και τραγανούς σπόρους, σε απογειώνει όπως τους πρίγκηπες των μαγικών χαλιών.

Φρούτο γεμάτο βιταμίνες, C, B1, B2, μέταλλα όπως σίδηρο, φώσφορο, κάλιο, νάτριο και μαγνήσιο. Φάρμακο της ψυχής και του σώματος. Λόγω του καλίου, βοηθάει στη ρύθμιση της αρτηριακής πίεσης. Πλούσιο σε φυτικές ίνες, είναι ιδανικό για το πεπτικό σύστημα, καθώς και για τον έλεγχο του σωματικού βάρους, γιατί επιβραδύνει την πέψη και καθυστερεί την αποβολή των τροφών από το στομάχι. Έτσι έχουμε την αίσθηση του κορεσμού και αποφεύγουμε τα τσιμπολογήματα.

Στη Σουηδία, έπειτα από οκταετή έρευνα σε περισσότερες από 50.000 εμμηνοπαυσιακές γυναίκες, διεφάνη πως όσες κατανάλωναν φρούτα με φυτικές ίνες (πρώτα ειναι τα σύκα και ακολουθούν μήλα, αχλάδια κ.ά.) μείωσαν κατά 34% τον κίνδυνο για εμφάνιση καρκίνου του μαστού. Η κατανάλωση σύκου δε, λένε πως συμβάλλει στην πρόληψη των καρδιαγγειακών παθήσεων, όπως και στην οστεοπόρωση.

Η συκή στην αρχαία Ελλάδα ήταν το σύμβολο της γονιμότητας και του θεού Διονύσου, εξ ου και ένα από τα προσωνύμιά του ήταν «Συκίτης». Ευλογημένο φρούτο για τους αρχαίους ημών προγόνους και βασικό είδος για τη διατροφή τους. Η βασική τροφή των Ολυμπιονικών, των αθλητών που συμμετείχαν στους Ολυμπιακούς αγώνες.

Ιδιαίτερα στην Αρχαία Αθήνα καλλιεργούσαν τα διάσημα αττικά σύκα, για τα οποία απαγορευόταν η εξαγωγή τους εκτός Αττικής. Για τη διαφύλαξη της καλλιέργειας εντός της πόλης υπήρχε μια συγκεκριμένη ομάδα, που κατονόμαζαν αυτόν ή αυτούς που προσπαθούσαν να κλέψουν και να εξάγουν παράνομα το πολύτιμο φρούτο. Αυτοί ήταν οι «συκοφάντες».

Εκτός από είδος πρώτης ανάγκης, οι αρχαίοι ημών το σύκο το χρησιμοποιούσαν ως τροφή στους χοίρους και στις χήνες. Με αυτήν τη βασιλική τροφή στη διατροφή της χήνας εμφάνισαν στην παγκόσμια γαστρονομία το εκλεκτό φουά γκρα. Οι Ρωμαίοι έμαθαν το μυστικό παραγωγής και στη συνέχεια το μετέφεραν στους Γαλάτες. Για σκέψου...

Το σύκο είναι γεμάτο συμβολισμούς, που στις μέρες μας είναι μεγάλη ανάγκη να διαφυλάξουμε. Οι μικροί του σπόροι συμβολίζουν τη γονιμότητα, την ευημερία, την ενότητα και τη γνώση. Το πρώτο δέντρο της Βίβλου: με φύλλα συκής κάλυψαν την γύμνια τους ο Αδάμ και η Ευα. Δέντρο σκληρής μετανοίας, μιας και ο Ιούδας σε συκιά κρεμάστηκε.

Υπερπολύτιμο το δέντρο με τέτοιους καρπούς. Αυτό χρειάζεται να διαφυλάξουμε, τον πλούτο μας, τις αρχές μας, την ενότητά μας. Την πρώτη μας γεύση, το μητρικό γάλα που μόνο η μάνα μεριμνεί να δώσει. Σημειωτέον, το μητρικό γάλα παρομοιάζεται με το γάλα του σύκου. Κουράστηκα χωρίς πραγματικούς συκοφάντες, εκείνους τους αρχαίους που διαφύλλασαν το πολύτιμο, όχι από τους τωρινούς που διαφυλλάτουν το έτοιμο, το γρήγορο, χωρίς αξία φαγητό κάθε λογής.

Κλείνω γιατί φορτίστηκα και με μία συμβουλή σας αφήνω: Να περάσετε όμορφο φθινόπωρο, να φάτε φρέσκα σύκα όσο υπάρχουν και αν δεν βρείτε, συνεχίστε σε ζωντανό γεμάτο ελπίδα χειμώνα με αποξηραμένα σύκα. Από εκείνα που τα γεμίζουμε καρύδι και μας ξεσηκώνουν για ζωή έντονη, ευφάνταστη. Να πάμε ψηλά, όπως μας πρέπει.

Φθινοπωρινή σαλάτα σύκου

Κόβω τα σύκα στη μέση και τα μουλιάζω για μισή ώρα στο κρασί. Στη συνέχεια βάζω το ελαιόλαδο το κρεμμύδι και το ψιλοκομμένο δενδρολίβανο στο τηγάνι. Ρίχνω και τα σύκα μαζί με το κρασί.

Αφήνω να βράσουν ώσπου να εξατμιστεί το κρασί. Βγάζω όλα τα υλικά. Σβήνω τη φωτιά και οσο καίει ακόμα, χωρίς να πλύνω το τηγάνι, ρίχνω μέσα το καρύδι και το αφήνω λίγο να ζεσταθεί. Στη συνέχεια προσθέτω το σπανάκι που έχω αλατοπιπερώσει. Ανακατεύω καλά.

Ρίχνω και τα σύκα μαζί με τα υπόλοιπα υλικά. Ανακατεύω καλά και σερβίρω, αφού βάλω μία κουταλιά της σούπας μοναδική κοπανιστή Μυκόνου, για να δώσω την αψάδα της στο πιάτο μου.