Bostanistas.gr : Ιστορίες για να τρεφόμαστε διαφορετικά

Ο καρπός της πλούσιος σε θρεπτικά συστατικά, το ξύλο της πολύτιμο, ο ύπνος στη σκιά της βαρύς. Μιλάω για την καρυδιά, δέντρο βασιλικό με καρπούς κατάφρακτους και ισχυρούς σαν ιππότες. Η καρυδιά κατάγεται από τα Καρπάθια όρη, την συναντάμε όμως στην Τουρκία, το Ιράκ, το Ιράν, το Αφγανιστάν έως και τη Βόρεια Ινδία. Στην Ελλάδα προήλθε από το Ιράν, έπειτα στην Ιταλία και τη Βορειοδυτική Ευρώπη και στη συνέχεια στην Αμερική.

Πολυταξιδεμένη, καρπός της ξενιτιάς, της διασποράς, βρίσκεται παντού και επιβιώνει σε τραπέζια πλούσιων και φτωχών, στα καφενεία και τα εξαιρετικής γαστρονομίας εστιατόρια. Μέσα στους θρύλους των ευρωπαϊκών λαών η καρυδιά είναι συνδεδεμένη με τη μαγεία.

Τις νύχτες του θερινού ηλιοστασίου οι μάγισσες συγκεντρώνονταν κάτω από την καρυδιά για τα μοναδικά του ξόρκια.
Στην Ιταλία, ακόμα και σήμερα, για να κάνουν το διάσημο λικέρ απο καρύδι, Nocino, μαζεύουν τα καρύδια τη νύχτα της 24ης Ιουνίου, στη γιορτή του Αγίου Ιωάννου του Προδρόμου.

Κατά τον Πλούταρχο, τα καρύδια πήραν το όνομά τους από τη λέξη «Κάρος», μιας και όποιος κοιμηθεί κάτω από την εκπληκτική σκιά της καρυδιάς, εισπνέοντας τη βαριά μεθυστική της μυρωδιά, πέφτει σε βαθύ ύπνο,σε λήθαργο.

Πέρα όμως από τα παραμύθια και τους θρύλους, τα καρύδια αποτελούν έναν τεράστιο διατροφικό θησαυρό. Είναι πρωτεϊνική τροφή με Ω3 λιπαρά οξέα, βιταμίνες Β και Ε, φυτικές ίνες καθώς και με ποσότητες ασβεστίου, μαγνησίου, ψευδάργυρου και σιδήρου. Στην Ελλάδα το καρύδι παράγεται με φυσικούς τρόπους.

Η συγκομιδή γίνεται στα τέλη του Σεπτεμβρίου και διαρκεί περίπου 15 μέρες.  Αμέσως μετά τη συγκομιδή πραγματοποιείται η πλύση των καρυδιών με καθαρό νερό και έπειτα η ξήρανση στον ήλιο. Με την παντελή έλλειψη χημικής κατεργασίας, λοιπόν, ο καρπός συγκρατεί όλα τα θρεπτικά του συστατικά.

Το σημαντικότερο συστατικό του καρυδιού είναι η αργινίνη, η οποία χρησιμοποιείται από τον οργανισμό μας για την παραγωγή νιτρικού οξέως, που είναι απαραίτητο για τη διατήρηση της ευκαμψίας των αρτηριών. 

Αμέτρητες οι συνταγές με καρύδι. Από μαγικά φίλτρα έως το πιο απλό, βασιλικό και διαδεδομένο γλυκό, την καρυδόπιτα. Σήμερα σας την παρουσιάζω με ξινομυζήθρα Κρήτης και σπόρους ροδιού, γιατί η μαγεία είναι παντού και πάντα απαραίτητη. Αν δεν πιστεύετε εμένα ρωτήστε την Κλάρα, που μέσα σε μια νύχτα ερωτεύτηκε τον Καρυοθραύστη και ταξίδεψε στην χώρα των Ζαχαρωτών.

Συνταγή:

Για το σιρόπι:

Ξεχωρίζουμε τους κρόκους από τα ασπράδια προσεκτικά. Χτυπάμε τα ασπράδια σε σφιχτή μαρέγκα σε καθαρό μίξερ. Χτυπάμε τους κρόκους με τη ζάχαρη και ρίχνουμε στο μίγμα μας τη φρυγανιά, το γαρύφαλο, το μπέικιν πάουντερ και το κονιάκ (το μπέικιν το διαλύω μέσα στο κονιάκ).

Σταματάμε το μίξερ και δουλεύουμε το μίγμα με τη μαρίζ, προσθέτουμε τη μαρέγκα και στη συνέχεια το καρύδι. Σε ελαφρώς βουτυρωμένο ταψί ψήνουμε σε προθερμασμένο φούρνο για 20-25 λεπτά στους 180° C. 

Αφήνουμε να κρυώσει η καρυδόπιτα αρκετά, ενώ χαράζουμε το γλυκό μας όταν κρυώσει και φτιάχνουμε το σιρόπι. Βγάζουμε όλα τα υλικά μαζί για 5-7 λεπτά, ώστε να φέρει το σιρόπι καλά.

Με το ζεστό σιρόπι περιχύνουμε το γλυκό μας και αφήνουμε να «τραβήξει» το σιρόπι σιγα σιγά. Κρατάμε λίγο από το σιρόπι για να να περιχύσουμε το τυρί.

Χτυπάμε ελαφρώς την ξινομυζήθρα να αψρατέψει, σερβίρουμε μαζί με την καρυδόπιτα ενώ περιχύνουμε με λίγο σιρόπι και στολίζουμε με το ρόδι.