Bostanistas.gr : Ιστορίες για να τρεφόμαστε διαφορετικά

Το πάθος είναι πολύ ξεκάθαρο μαζί σου πάντα, σε όποια μορφή και να σε βρει στη ζωή σου. Μπαίνει στο μυαλό σου σαν μέλισσα απρόσκλητη και σε βάζει να παράγεις συνεχώς. Σε οδηγεί σε μονοπάτια που δεν τα ήξερες και σε μεταλλάσει. Έτσι και σε βρει, σου το λέω, μπαίνεις πλέον σε άλλη διάσταση. Έτσι δε και συναντήσεις ίδιο σύντροφο με εσένα, η εξέλιξη είναι απίστευτη.

Θα σας πω γιατί μιλάω για πάθος. Τον Μιχάλη Καννά τον γνωρίζω πολλά χρόνια. Από την υπόγα, την ταβέρνα του πατέρα του, του κυρ-Παναγιώτη. Διώροφη, τραπέζια πάνω και βαρέλια και κάτω στη «γιάφκα» πιάνο και κιθάρες. Μαζεύονταν οι χορωδοί, που οι περισσότεροι πια δεν υπάρχουν, και κάνανε μαστοριές πολύφωνες και μοναδικές. Οι επάνω τρώγοντας απολάμβαναν και συμμετείχαν. 

Ο Μιχάλης είχε πάθος που τον κυνηγούσε σε όλη τη ζωή του και προσπάθησε να το αποφύγει, αλλά η αγάπη του για την τέχνη και την ομορφιά τον έφερνε ντε και καλά στα λημέρια αυτά ξανά. Πήγε και σπούδασε στην Αμερική, γύρισε, είδε, δοκίμασε, πάντα στις διακοπές του όμως ήταν εκεί φέρνοντας καινούριες ιδέες και γεύσεις. Καθώς περνούσαν τα χρόνια και με μυαλό που βλέπει μπροστά, κατάλαβε ότι έπρεπε να εξελίξει την επιχείρησή του σε ένα εστιατόριο με γεύσεις κλασσικές και συνάμα προχωρημένες, σεβόμενος πάντα την ιστορία του και τους πελάτες του.

Στη Μαρίνα της Καλαμάτας πια, εδώ και αρκετά χρόνια, σε περιμένει πάντα αεικίνητος και χαμογελαστός, δαιμόνιος και απόλυτα ενημερωμένος για τη γεύση και το μοναδικό σέρβις το οποίο είναι δική του υπόθεση. Η κουζίνα είναι υπόθεση της σεφ Μαρίας Μιχαλά-Καννά. Είναι το alter ego του. Την ερωτεύτηκε ένα καλοκαίρι που η Μαρία έκανε διακοπές στην Καλαμάτα, λόγω καταγωγής των γονιών της, την παντρεύτηκε και η Μαρία μαθήτευσε πλάι στους Ιταλούς και άλλους σεφ που έφερνε ο Μιχάλης στο μαγαζί. Και ως εξαιρετικά καλή μαθήτρια, τους ξεπέρασε και πλέον εκπλήσσει όποιον δοκιμάζει την κουζίνα της.

Μέσα στις φωτιές γελάει στα τηγάνια της και εκείνα υποκύπτουν στη μαεστρία της χωρίς πολλές αντιρρήσεις. Το αποτέλεσμα μοναδικό. Πήγα και της ζήτησα να γράψω και για εκείνη. Ντράπηκε, γιατί η σεμνότητά της δεν της επιτρέπει έπαρση, αλλά τελικά δέχτηκε. Και μετέτρεψε την επιθυμία μου σε γεύση, λες και ήξερε ότι μόνο με alle vongole θα με ταξίδευε.

Όταν βρεθείτε στην Καλαμάτα, μην κάνετε το λάθος και δεν πάτε να τους βρείτε. Θα χάσετε, σας το λέω. Θα μάθετε όλη την ιστορία τρώγοντας.

Σήμερα η chef Μαρία Μιχαλά- Καννά μας δίνει απλόχερα την συνταγή της για linguine alle vongole και ο Μιχάλης χαμογελάει ευτυχής για το alter ego του.

Λινγκουίνι με αχιβάδες

Υλικά για δυο άτομα:

Εκτέλεση

Ξεπλένουμε τις αχιβάδες  με άφθονο νερό, για να μην έχουν καθόλου άμμο κολλημένη επάνω τους, και τις αφήνουμε σε σουρωτήρι να στραγγίζουν. Πετάμε όσες είναι ανοικτές. Βράζουμε τα ζυμαρικά σε αλατισμένο νερό για περίπου 4 λεπτά και στραγγίζουμε. Προσέχουμε να μην τα βράσουμε παραπάνω, έτσι ώστε όταν στη συνέχεια τα τελειώσουμε στο τηγάνι, να παραμείνουν al dente.

Ζεσταίνουμε ένα αντικολλητικό τηγάνι ή μια κατσαρόλα χαμηλή, ρίχνουμε το λάδι να κάψει ελαφρά και σοτάρουμε το σκόρδο μέχρι να πάρει λίγο χρώμα. Προσθέτουμε τις αχιβάδες και συνεχίζουμε το σοτάρισμα με λίγο πιο δυνατή φωτιά. Τα λίγα υγρά που θα βγάλουν οι αχιβάδες θα βοηθήσουν ώστε να μην καεί το σκόρδο. Ρίχνουμε το κρασί και περιμένουμε να εξατμιστεί, ώστε να παραμείνει μόνο το άρωμά του.

Χαμηλώνουμε τη φωτιά, σκεπάζουμε το σκεύος και βράζουμε για λίγα λεπτά ακόμη. Οι αχιβάδες θα ανοίξουν σχεδόν αμέσως απελευθερώνοντας το νόστιμο ζουμάκι τους. Όσες παραμείνουν κλειστές, τις πετάμε. Ρίχνουμε τα ζυμαρικά, κουνάμε το τηγάνι για λίγο μέχρι να απορροφηθούν τα υγρά. Δοκιμάζουμε και προσθέτουμε όσο αλάτι χρειάζεται και φρεσκοτριμμένο πιπέρι. Τελειώνουμε με λίγο ψιλοκομμένο μαϊντανό.

Σερβίρουμε αμέσως ζεστά, με λίγο πιπέρι ως τελική πινελιά.

 *Fish and Pasta Kannas, Ποσειδώνος 12, Καλαμάτα, τηλ: 27210-91596, www.kannas.gr,  info@kannas.gr