Πιλάφι με μελιτζάνες και λικέρ μαστίχας
Οδηγώντας ένα πρωϊνό στην όμορφη εξοχή της Αττικής, καθώς περνούσα από μια αγροικία, είδα με την άκρη του ματιού μου ένα πάγκο κι επάνω του μελιτζάνες. Η περιέργεια με έτρωγε κι έτσι γύρισα πίσω να δω τι βρίσκεται εκεί πέρα. Μπήκα στο προαύλιο κι είδα τις μελιτζάνες να αναπαύονται στον πάγκο. Τροφαντές, σφιχτές, μοσχομυριστές αφού μόλις είχανε κοπεί, γυαλίζανε στον καλοκαιριάτικο ήλιο.
Κάπως έτσι δημιουργούνται οι αναμνήσεις, μια πολύ σημαντική ψυχική λειτουργία, όπως μας δίδαξε ο Μαρσέλ Προυστ. Για εκείνον η ανάμνηση της τροφής ήτανε συνυφασμένη με τις μαντλέν. Για μένα η ανάμνηση αυτή είναι σίγουρα δεμένη με λαχανικά και ζαρζαβατικά μόλις κομμένα κι ακουμπισμένα στον πάγκο με αγάπη ένα καλοκαιρινό πρωϊνό.
Καλά όλα αυτά, αλλά με το φαγητό τι γίνεται; Ρωτάει η πρακτική πλευρά του εαυτού μου.
Δίπλα στις μελιτζάνες αναπαυόντουσαν κάτι θεσπέσια ξερά κρεμμύδια, που ταιριάξανε με τις μελιτζάνες. Είχα λοιπόν δύο συστατικά ενός άγνωστου ακόμη πιάτου. Την απάντηση έδωσε η Μαριάννα Γερασίμου με την συνταγή της «Πιλάφι με μελιτζάνες» δημοσιευμένη στο βιβλίο της «Οθωμανική Μαγειρική», εκδόσεις «ποταμός». Κατά τα γνωστά και πεπατημένα, πήρα την συνταγή και την προσάρμοσα στα δεδομένα της κουζίνας μου.
Έτσι λοιπόν αντί για μαστίχα και μέλι χρησιμοποίησα ένα καταπληκτικό λικέρ μαστίχας από την Χίο. Η συνταγή της Μαριάννας Γερασίμου έλεγε να βάλω και σαφράν στο πιλάφι, όμως στο ντουλάπι είχα πολύ λίγο. Το έβαλα έτσι κι αλλιώς, και την επόμενη φορά θα βάλω παραπάνω. Έκανα μια βόλτα στον κήπο και είδα τον πλατύφυλλο βασιλικό να μου κλείνει το μάτι.
Έτσι προσέθεσα στο πιάτο και ψιλοκομμένο βασιλικό, όπως και ολόφρεσκο μαϊντανό που πήρα από το αγρόκτημα. Επίσης δούλεψα με μίγμα βούτυρο-ελαιόλαδο, που είναι εγγύηση επιτυχίας και νοστιμιάς. Τέλος, έβαλα λιγότερη μελιτζάνα από εκείνη της Μαριάννας Γερασίμου, επειδή ήθελα να τονίσω περισσότερο το ρύζι. Θέμα γούστου. Εσείς βάζετε όσο μελιτζάνα θέλετε.
Πιλάφι με μελιτζάνες και λικέρ μαστίχας
Τα υλικά που χρησιμοποίησα στο πιάτο είναι:
- Ρύζι αρμπόριο (500 γρ.)
- Ξερά κρεμμύδια (μία κούπα μικροί κύβοι)
- Μια μεγάλη φλάσκα μελιτζάνα (δύο κούπες μικροί κύβοι)
- Τέσσερις κουταλιές της σούπας βούτυρο
- Δύο κουταλιές της σούπας ελαιόλαδο
- Δύο κουταλιές της σούπας χοντρό αλάτι
- Ένα κουταλάκι του καφέ μαύρο πιπέρι
- Μισή κούπα ψιλοκομμένο μαϊντανό και βασιλικό
- Ένα κουταλάκι του καφέ τριμμένη κανέλα
Πάμε για εκτέλεση τώρα.
Το πιάτο είναι απλό και γρήγορο.
Ζεματίζουμε την μελιτζάνα που έχουμε κόψει σε κύβους, σουρώνουμε και αφήνουμε να ηρεμήσουν.
Σε κατσαρόλα με βαθύ πάτο τσιγαρίζουμε τα κρεμμύδια στο βούτυρο και το ελαιόλαδο και προσθέτουμε και τους κύβους της μελιτζάνας, το λικέρ μαστίχας, την κανέλλα, αλάτι, πιπέρι και το μαϊντανό και τον βασιλικό. Ανακατεύουμε καλά και προσθέτουμε τρεις κούπες ζεστό νερό.
Πλένουμε το ρύζι και το προσθέτουμε στο αναβράζον μίγμα. Σκεπάζουμε την κατσαρόλα και αφήνουμε να βράσει το ρύζι για δέκα περίπου λεπτά σε θερμοκρασία 5/10. Ανακατεύουμε τακτικά για να μην κολλήσει.
Ανοίγουμε την κατσαρόλα, βάζουμε μια πετσέτα και την σκεπάζουμε και χαμηλώνουμε την φωτιά στο 3/10. Ελέγχουμε και το νερό, αν χρειάζεται προσθέτουμε λίγο. Προσοχή, στο τέλος δεν σουρώνουμε, πρέπει όλο το νερό και τα ζουμιά να απορροφηθούν από τους κόκκους του ρυζιού.
Μετά από 5 λεπτά το πιλάφι είναι έτοιμο. Κατεβάζουμε από την φωτιά και αφήνουμε να ηρεμήσει για 5 λεπτά. Σερβίρουμε με γλυκόπιοτο ούζο ή τσίπουρο.
Το αποτέλεσμα είναι εξαιρετικό.
Το πιλάφι είναι νόστιμο και ελαφρύ, ενώ η μαστίχα και η κανέλα παίζουν στον ουρανίσκο στην επίγευση.
Ανάλογα με τα γούστα σας προσαρμόζετε την συνταγή σχετικά με την μαστίχα και την κανέλλα.
Αστσί Μπασί έγραψεν (1769).
*O Νίκος Μορόπουλος διατηρεί την αγγλόφωνη ιστοσελίδα Panathinaeos