Η ζωή μου όλη: Ελιξήριο για μιαν άγνωστη
Χτες έλαβα ένα μέιλ από μια κυρία που με συγκίνησε πολύ. Έγραφε με αίσθημα και παλμό, ντροπαλοσύνη, σαν να ’παιρνε βαθιά αναπνοή και ταυτοχρόνως να φοβόταν μήπως ακουστεί. Είχε διαβάσει το κείμενο για τα Χριστούγεννα και την επιθυμία μου να 'μαι κάτι άλλο. Την σκεφτόμουν όλη την υπόλοιπη μέρα γιατί ανάμεσα στα φωνήεντα και τα σύμφωνά της, φαινόντουσαν πλούσια χρώματα και αισθήματα. Υπέγραφε ως Άννα, το πιο λιτό, απλό, δυνατό όνομα. Μου έδειξε, μέσα σε μια φουρτουνισμένη μέρα ότι κάποιος, που δεν φανταζόμαστε ούτε το χρώμα των ματιών του ούτε το σχήμα από τα χέρια του, μπορεί να μας διαβάζει και να του θυμίζουμε κάτι. Την ευχαριστώ και θέλω να της το δείξω. Αλλά με τι να καλωσορίσω μιαν άγνωστη; Ιδού
Ζεστό μυρωδάτο χριστουγεννιάτικο κρασί της Άννας
- 4 φλιτζάνια καλό κόκκινο κρασί Βουργουνδίας
- ½ φλιτζάνι μπράντι
- 2 κουταλιές της σούπας μαύρη ζάχαρη
- 1 φλιτζάνι φρέσκο χυμό πορτοκάλι
- 1 κουταλιά χυμό λεμόνι
- 3-4 καρφάκια γαρίφαλο
- 8-10 ολόκληρους κόκκους μαύρου πιπεριού
- 5 ξυλαράκια κανέλας ολόκληρα
(Αναλόγως της ποσότητας που επιθυμείτε ρυθμίστε τις αναλογίες)
Σε βαθιά κατσαρόλα αναμειγνύω όλα τα υλικά εκτός από το κρασί, ανάβω τις φλόγες της κουζίνας (ή το μάτι) και περιμένω να πάρουν βράση. Τα αφήνω να βράζουν για 5-7 λεπτά περίπου μέχρις ότου μειωθεί η ποσότητα κατά το ήμισυ. Χαμηλώνω τη φωτιά και προσθέτω το κρασί. Σιγοβράζω για άλλα 15 λεπτά και μετά σουρώνω με λεπτό σουρωτήρι.
Μεταφέρω το γλυκό κρασί της νιότης σε μεγάλο μπολ για ποντς πάνω σε ρεσώ. Πρέπει να παραμείνει και να το πίνουμε ζεστό! Σερβίρω με βαθιά κουτάλα στα ποτήρια της παρέας μου κα σε λίγο είμαστε έτοιμοι να μοιραστούμε τα ωραιότερα όνειρά μας. Μάτια φλογισμένα, γλώσσα λυμένη.