Bostanistas.gr : Ιστορίες για να τρεφόμαστε διαφορετικά

Αν το θέλεις πολύ θα σου ‘ρθει το καλό, στο λέω.  Επιστρέφω από Ζάκυνθο και έχω δώσει ραντεβού με ιντερνετική φίλη για χαλαρή γνωριμία. Με περιμένει χαμογελαστή, αυτή μικροκαμωμένη και εγώ μπροστά της Βίκινγκ. Μπαίνουμε στο αυτοκίνητο στα δικά της μέτρα.

Και μέχρι να βγούμε από το λιμάνι μου έχει συνεπάρει τα μυαλά η Φρόσω Χρονοπούλου - Τσεμπερούλη.  Στις πωλήσεις του κρασιού χρόνια τώρα, με γνώσεις ιδιάζουσες, όχι μόνο για το κρασί,  αεικίνητη, με καθαρή ματιά μια γιαγιά αλλιώτικη από τις άλλες.  Στην ομάδα του Γιώργου Τσιμπίδη (Monemvasia Winery) έτσι είναι όλοι τελικά σκέφτηκα. 

Μου έκανε το γύρο της Ηλείας σε λίγες ώρες, καταλήγοντας στο Κατάκολο στην «Οδό Ονείρων». Έτσι γνώρισα τη Μάνια Διαμαντοπούλου, ιδιοκτήτρια και σεφ του ομόνυμου εστιατορίου. Έφυγε από την Κηφισιά και πήγε στο Κατάκολο. Σπούδασε μαγειρική και γαστρονομία σε σχολή και σε εμπειρία.

Μια χατζiδακική προσωπικότητα που σε τρελαίνει με τις ιδέες της. Κομψή, συνεσταλμένη, μεγάλη χιουμορίστα. Σου μιλάει και νιώθεις ότι θα έρθει και ο Κοστουρίτσα να πιεί μαζί σου και ο Μπρέγκοβιτς με τα βιολιά.  Αναλύσαμε το  παγκόσμιο γαστρονομικό στερέωμα, είπαμε για τα παλιά, για τα καινούρια, μα  τις είχα φίλες μου από γεννησιμιού μου σου λέω.

Μην τυχόν πας στην Ηλεία και δεν περάσεις από το Κατάκολο, εκεί στην «Οδό Ονείρων» η Μάνια σε περιμένει.

Πίνοντας «Κυδωνίτσα» από το οινοποιείο Monemvasia Winery, ένα φίνο λευκό κρασί από μια ποικιλία σταφυλιών της Λακωνίας με πολύ μεγάλη προσωπικότητα που ήταν για πολλά χρόνια εξαφανισμένη και αναβίωσε στην Μονεμβασιά, έγινε αυτό που λέει η Φρόσω: #Ιστορίαγράφουνοιπαρέες. Και φεύγοντας η Μάνια μάς χάρισε και τη σούπερ συνταγή της για Bostanistas!

Ροφός γιουβέτσι από την  Μάνια

Υλικά για 4 άτομα

Για το ζωμό

• κεφάλι, ουρά και όσα κομμάτια περίσσεψαν από το φιλετάρισμα του ψαριού
• 2 ξερά κρεμμύδια
• 2 καρότα
• 1 κλωνί σέλερυ

Εκτέλεση

Καθαρίζουμε το ψάρι από βράγχια, εντόσθια, λέπια. Το φιλετάρουμε προσεκτικά ώστε να πάρουμε 2 μεγάλα φιλέτα χωρίς κόκκαλα. Τοποθετούμε τα φιλέτα σε ένα ταψάκι που να τα χωράει ίσα ίσα, ρίχνουμε μια ντομάτα κομμένη σε μικρά κυβάκια, λίγο σκορδόλαδο αλλά και λίγο ελαιόλαδο, το μισό λευκό κρασί, και αλατοπιπερώνουμε. Ψήνουμε σκεπασμένο με αλουμινόχαρτο που έχουμε τρυπήσει με πιρούνι εδώ κι εκεί , στους γνωστούς 180 βαθμούς για 3/4 της ώρας.

Σε βαθιά κατσαρόλα βάζουμε και βράζουμε το κεφάλι, την ουρά και τα κομμάτια που περίσσεψαν από το φιλετάρισμα. Προσθέτουμε τα καρότα, κρεμμύδια, σέλερι και λίγο θυμάρι. Προσπαθούμε να μην βάλουμε πολύ νερό και όσο βράζει ο ζωμός δεν σκεπάζουμε την κατσαρόλα. Θα μας πάρει περίπου μια ωρίτσα βρασμού. Σουρώνουμε και θα πρέπει να έχουμε το πολύ 1 λίτρο ζωμού από τον ροφό.

Εν τω μεταξύ προετοιμάζουμε το κριθαράκι. Σε πλασωτέ κατσαρόλα τσιγαρίζουμε σε ελαιόλαδο και σκορδόλαδο το κρεμμύδι ψιλοκομμένο. Μόλις γίνει διάφανο το κρεμμύδι ρίχνουμε το κριθαράκι μια βόλτα να τσιγαριστεί κι αυτό. Σβήνουμε με το υπόλοιπο λευκό κρασί κσι σιγοβράζουμε για 5 το πολύ 6 λεπτά προσθέτοντας τον ζωμό που ετοιμάσαμε. Σουρώνουμε και κρατάμε το κριθαράκι απλωμένο σε ταψάκι για να σταματήσει το μαγείρεμά του.

Η τελευταία φάση είναι να ενώσουμε τα υλικά. Χρησιμοποιούμε ένα μεγάλο τηγάνι. Ξεκινάμε με το κριθαράκι, το οποίο ενισχύουμε με ζωμό ροφού ή αν επιθυμούμε πιο ήπια γεύση, ζωμό σπιτικό κοτόπουλου. Προσθέτουμε την εναπομείνασα ντομάτα ψιλοκομμένη, τις 2 κουταλιές τυριού, αλάτι, πιπέρι και ανακατεύουμε να λιώσει το τυρί.

Όσο ακόμα το κριθαράκι έχει υγρά βάζουμε και τα φιλέτα ζεστά να ενωθούν με το μείγμα. Δεν το πολυζαλίζουμε μετά, μόλις το κριθαράκι είναι χυλωμένο πασπαλίζουμε με λίγο θυμάρι και σερβίρουμε. Η Μανια το βγάζει με το τηγάνι όπως την παέγια και γίνεται ανάρπαστο!