Το μινεστρόνε της απελπισίας

της Κικής Τριανταφύλλη 9 Οκτωβρίου 2018 • Μαγειρικές ιστορίες • μινεστρόνε, λαχανικά, όσπρια, ζυμαρικά, ρύζι

Είναι ένα από τα πιο παλιά φαγητά της ιταλικής αγροτικής κουζίνας, νόστιμο και θρεπτικό, που αξιοποιεί σχεδόν όλα τα περισσεύματα από λαχανικά, όσπρια, ζυμαρικά ή και ρύζι και σε γλυτώνει (με μαγικό τρόπο) από την απελπισία της καθημερινότητας

Ποια απελπισία; Ξυπνάς πρωί πρωί σε κατάσταση απόλυτης συγκρότησης. Εχεις βάλει τις δουλειές της ημέρας στη σειρά, θα περάσεις από την τράπεζα να δεις το υπόλοιπο και αν βγαίνει ο μήνας, θα πληρώσεις και τον ΕΝΦΙΑ εγκαίρως για να μην τρέχεις την τελευταία στιγμή. Νομίζεις. Γιατί τη στιγμή που ανοίγεις το πάνω συρτάρι του γραφείου με αέρα σιγουριάς ανακαλύπτεις ότι η ειδοποίηση δεν είναι εκεί. Ούτε και καμιά απόδειξη από τις προηγούμενες πληρωμές. Κάνεις άνω κάτω το σπίτι, ψάχνεις σε συρτάρια, τσάντες και φακέλους, με την ευκαιρία πετάς ένα κάρο χαρτιά στη σακούλα της ανακύκλωσης, αλλά τίποτα. Πώς το λέτε εσείς αυτό; Εγώ το λέω απελπισία. Πριν μπω, όμως, σε κατάσταση πανικού που τον νιώθω, πλησιάζει, κάθομαι αναπαυτικά στον καναπέ και παίρνω βαθιές ανάσες ρουφώντας ηχηρά το τσάι μου.

Ο λογιστής. Αυτός θα σώσει την κατάσταση. Η ώρα όμως είναι 8 το πρωί και δεν πάει στο γραφείο του πριν από τις 10. Αλλά ο ΕΝΦΙΑ επείγει, θα περιμένω και με την ευκαιρία θα κάνω ένα ξεκαθάρισμα. Ανοίγω με θάρρος το ψυγείο. Τίποτα που να τρώγεται εκτός από ψωμοτύρι. Στο συρτάρι ένα κάρο σακουλάκια με λαχανικά που έχουν χάσει μέρος της αξιοπρέπειάς τους (δηλαδή σε σαλάτα δεν μπορείς να τα εμφανίσεις αλλά δεν είναι και για πέταμα) και στην κατάψυξη φασόλια-χάντρες και «παλαιωμένος» αρακάς ότι πρέπει για παγοκύστη σε πρησμένους αστραγάλους.

Τι κάνω τώρα με όλα αυτά; Βάζω στην άκρη τα σακουλάκια με τα όσπρια-παγοκύστεις (γιατί έχουν παγώσει και ξεπαγώσει πολλές φορές και δεν κάνει να φαγωθούν) και αραδιάζω στον πάγκο μου ότι τρώγεται δίνοντας στον εαυτό μου σιωπηλές υποσχέσεις ότι αυτό δεν θα επαναληφθεί-ναι-καλά. Και τι φτιάχνω; Τη βάση για ένα μινεστρόνε φυσικά! Ένα από τα πιο παλιά φαγητά της ιταλικής αγροτικής κουζίνας –μπορείς να την πεις και «φτωχική»- με περισσεύματα από λαχανικά, όσπρια και ζυμαρικά ή ρύζι ή και τα δύο. Με άλλα λόγια ό,τι έχεις το ρίχνεις στη μαρμίτα στο πνεύμα του «δεν πετάμε τίποτα» και αυτά σου δίνουν μια πολύ πλούσια σούπα, παχουλή, θρεπτική και έξτρα νόστιμη.

Το βράδυ μετά το γραφείο θα βάλω τη σούπα στη φωτιά να πάρει μια βράση, θα προσθέσω ό,τι μικρομέγαλο ζυμαρικό υπάρχει στο ντουλάπι και θα τη σερβίρω καυτή με φρέσκο ψιλοκομμένο μαϊντανό, έξτρα πιπέρι από το μύλο και τριμμένο τυρί. Παρμεζάνα κατά προτίμηση αλλά οποιοδήποτε ελληνικό κεφαλοτύρι (τελευταία με έχει ενθουσιάσει η κεφαλογραβιέρα Αμφιλοχίας) κάνει μια χαρά τη δουλειά του.

Το δικό μου μινεστρόνε

(γιατί ιταλικές συνταγές υπάρχουν τόσες όσες και οι Ιταλοί)

Υλικά

(για 4 μερίδες)

3 κ.τ.σ ελαιόλαδο (και επιπλέον για το σερβίρισμα)
1 ξερό κρεμμύδι ψιλοκομμένο
1 σκελίδα σκόρδο
1-2 φρέσκα κρεμμυδάκια
1 πράσο
2 κλαδάκια σέλερι ή σέλινο
Λαχανικά εποχής (π.χ. 1-2 κολοκυθάκια, 2 καρότα, 1 χούφτα φασολάκια, 1-2 μικρές πατάτες, και ό,τι άλλο θέλετε)
1-2 ώριμες μικρές ντομάτες ή 2-3 ντοματάκια από κονσέρβα
100 γρ φασόλια χάντρες (ή άλλα) βρασμένα και στραγγισμένα
1,5 λίτρο ζωμό λαχανικών ή κότας
200 γρ κοντά ζυμαρικά (κοφτό μακαρονάκι, πένες, φουζίλι, αυτάκια ή ό,τι άλλο θέλετε) ή ρύζι καρολίνα (για ριζότο)

Για το σερβίρισμα

έξτρα παρθένο ελαιόλαδο
τριμμένη παρμεζάνα
λίγο ψιλοκομμένο μαϊντανό ή και μερικά φυλλαράκια βασιλικού

Εκτέλεση

Καθαρίζουμε και κόβουμε όλα τα λαχανικά σε κομμάτια μεγέθους περίπου του ενός εκατοστού.

Ζεσταίνουμε το ελαιόλαδο και σοτάρουμε το ψιλοκομμένο κρεμμύδι και το σκόρδο για περίπου 5 λεπτά μέχρι να μαλακώσουν αλλά να μην πάρουν χρώμα. Προσθέτουμε τα καρότα κομμένα σε κύβους ή ροδέλες, στη συνέχεια το σέλερι, την πατάτα, τα κολοκυθάκια, τη ντομάτα και ανακατεύουμε απαλά με ξύλινη κουτάλα. Όταν μαλακώσουν αλλά όχι εντελώς προσθέτουμε το ζωμό, τα βρασμένα φασόλια και τα ζυμαρικά ή το ρύζι και σιγοβράζουμε για περίπου 10-15 λεπτά μέχρι να ετοιμαστούν. Δοκιμάζουμε και αλατίζουμε (λίγο) αν χρειάζεται.

Σερβίρουμε με μερικές σταγόνες έξτρα παρθένο ελαιόλαδο, τριμμένο τυρί, φρεσκοτριμμένο πιπέρι, ψιλοκομμένο μαϊντανό και μερικά φυλλαράκια βασιλικού