Bostanistas.gr : Ιστορίες για να τρεφόμαστε διαφορετικά

Σε ένα σχολείο στο Livorno, μια μικρή σχετικά πόλη δυτικά της Ρώμης, τα παιδιά του Δημοτικού μόλις είχανε βγει για διάλειμμα μετά από μια 30λεπτη ενημέρωση από τους γονείς του σχολείου σχετικά με τα οφέλη που θα έχουν στη ζωή τους καταναλώνοντας φρέσκο εξαιρετικό παρθένο ελαιόλαδο. Η ανυπομονησία τους φαινότανε στα προσωπάκια τους έτσι όπως περιμένανε στη σειρά, μέσα στο αγιάζι που ερχόταν από τη θάλασσα, για να πάρουν ένα πλαστικό πιάτο και να βάλουν μέσα μια μεγάλη φέτα από βιολογικό μαύρο ψωμί και να τους απλώσουν από πάνω λίγο από καταπράσινο αγουρέλαιο. Τα μουγκρητά ευχαρίστησης των μικρών παιδιών ήταν και η ανταμοιβή των γονιών τους που είχαν οργανώσει αυτό το μικρό τσιμπούσι, μέσα Δεκεμβρίου, πριν από 10 μέρες, που έτυχε να είμαι εκεί.

Στην τσάντα τους είχανε βάλει και ένα πολύ όμορφο φυλλάδιο γεμάτο φωτογραφίες και σχήματα που έλεγαν πάρα πολλά ωραία γραμμένα πράγματα για την αξία του εξαιρετικού παρθένου ελαιολάδου. Τώρα, μου εξήγησε ο φίλος μου, θα βάλουμε και τους παππούδες “στο κόλπο” της ενημέρωσης, επειδή έχουνε άφθονο χρόνο και όλη μέρα είναι στο σπίτι χωρίς πολλά ενδιαφέροντα και έτσι θα μας βοηθήσουν να ολοκληρώσουμε την προσπάθεια να ενημερώσουμε σε όλη την πόλη τα παιδιά μας. "Βασιζόμαστε στη μετάδοση και την συνέχιση της γνώσης και της γεύσης του εξαιρετικού παρθένου ελαιολάδου, να περάσουν στα παιδιά μας που τα έχουν δυστυχώς περιτριγυρίσει τα σπορέλαια από τα έτοιμα φαγητά και τα fast foods".

Μπήκα στο αυτοκίνητο μουδιασμένος από αυτή την εμπειρία, από το πάθος των γονιών, την αποδοχή και την χαρά των πιτσιρικάδων. Φτάνοντας πίσω στο ξενοδοχείο στην Ρώμη κάθομαι στο λάπτοπ για να ανοίξω τα μέιλ μου και να διαβάσω και κανένα νέο. Το μάτι μου πέφτει στα Νέα που γράφανε στον μικροπολιτικό "την ώρα που ο Δημήτρης Αβραμόπουλος που συνόδευε τον Βούλγαρο Πρωθυπουργό κ. Μπορίσοφ στο αεροδρόμιο για την επιστροφή στη Σόφια και η βουλγαρική αποστολή έμπαιναν στην αίθουσα VIP, εμφανίστηκε κατάκοπος αγγελιαφόρος που ενημέρωσε τον Αβραμόπουλο ότι είχε δέμα για τον Βούλγαρο. Για κάποια λεπτά επικράτησε σύγχυση. Τελικά ξεκαθαρίστηκε ότι το δέμα προερχόταν από τον Πρωθυπουργό και δεν ήταν άλλο από δύο μπουκάλια λάδι Καλαμάτας…".

Δύο διαφορετικοί κόσμοι, δύο κουλτούρες τόσο μακριά η μία από την άλλη, εμείς του άρπα κόλλα με "δυό μπουκάλια λάδι" βιαστικά να τα βάλουμε στο αεροπλάνο μπας και η Κα Μπορίσοφ τα βάλει στην σαλάτα της οικογένειας των Μπορίσοφ και από την άλλη ο φίλος Ιταλός με τους άλλους γονείς και τους παππούδες να ξεκλέβουν μια ολόκληρη μέρα από την δουλειά τους για να μεταφέρουνε τη γνώση και τη γεύση από το άγουρο ελαιόλαδο στα παιδιά τους. Το μάθημα που πήρα εκείνη την μέρα ήταν φοβερό, πιστέψτε με, το σοκ θα έλεγα.

Έχω και ένα “προηγούμενο” βέβαια όταν πριν από 2-3 χρόνια επικοινώνησα με την “αρμόδια” καθηγήτρια πολύ γνωστών εκπαιδευτηρίων της Αττικής, με το θάρρος παλιού γονέα ζητώντας να μιλήσω για λίγη ώρα στα παιδιά της σχετικά με το ελαιόλαδο. Αφού με ρώτησε τι θα τους πω με αποπήρε λέγοντας "αυτά τα λέμε και εμείς στα παιδιά".

Τα "αυτά" και "αυτά" λοιπόν είναι ο επίλογος της σημερινής μας ιστορίας για να προβληματιστούμε λίγο ακόμα για το Εξαιρετικό μας Παρθένο Ελαιόλαδο.