Είναι κισίρ, μην τo μπερδέψεις με το ταμπουλέ!

της Μαρίνας Μαυρομάτη 27 Μαρτίου 2018 • Συνταγές • σαλάτα πολιτικη, σαλάτα, ταμπουλέ, κισίρ, . συνοδευτικό για κρέας, συνοδευτικό για ψάρια, ελαφρύ γεύμα, κολατσιό, σαλάτα γραφείου, δεκατιανό, μεζές σαλάτα

Το κισίρ, πολλοί το μπερδεύουν με το ταμπουλέ. Η αλήθεια είναι οτι συγγενεύει πάρα πολύ, μερικοί μάλιστα το αποκαλούν "τούρκικο ταμπουλέ", καθώς και αυτό είναι μια σαλάτα που περιέχει πληγούρι και μαϊντανό.

Η διαφορά τους βρίσκεται στο ό,τι η αναλογία του μαϊντανού είναι μικρότερη, το κισίρ περιέχει ντοματοπελτέ, πάστα κόκκινης πιπεριάς (ένα υλικό που χρησιμοποιείται επίσης πολύ στην τούρκικη κουζίνα) και γλυκιά πάπρικα, που του δίνουν ιδιαίτερη γεύση αλλά και ενα χαρακτηριστικό κόκκινο χρώμα. Επίσης η ντομάτα και το αγγούρι δεν προστίθενται μέσα στο πληγούρι, αλλά στο πλάϊ και αναμιγνύονται κατά το σερβίρισμα. Τα υπόλοιπα υλικά που περιέχει, μπορεί να ποικίλουν, όχι όμως σημαντικά, και αλλάζουν λίγο απο περιοχή σε περιοχή.

Το κισίρ σερβίρεται επάνω σε μαρουλόφυλλα, τα οποία χρησιμεύουν και για το σερβίρισμα του - μην ξεχνάτε ότι στην Ανατολή πολλά φαγητά τρώγονται με τα χέρια χωρίς πηρούνι και κουτάλι. Είναι ένα από τα πολύ αγαπημένα πιάτα της τούρκικης κουζίνας και σερβίρεται ως σαλάτα, μεζές, συνοδευτικό, ελαφρύ γεύμα το καλοκαίρι, ακόμη και απογευματινό κολατσό μαζί με τσαϊ! Συνηθίζουν επίσης να το συνοδεύουν με αριάνι.

Σαλάτα κισίρ

Βαθμός δυσκολίας: εύκολο

Υλικά για 6-8 άτομα

2 γεμάτα φλ. πληγούρι,
2 φλ. καυτό νερό,
2 κ.σ. πάστα κόκκινης πιπεριάς,
1 κ.γ. ντοματοπελτέ,
1 κ.σ. πάπρικα γλυκειά,
1 μεγάλο ξερό κρεμμύδι,
4 φρέσκα κρεμμυδάκια,
2 πράσινες πιπεριές,
1/2 ματσάκι μαϊντανό,
1/2 ματσάκι φρέσκο δυόσμο ή 2 κ.σ. αποξηραμένο,
1 φλ. καφέ παρθένο ελαιόλαδο,
2 κ.σ. πετιμέζι ροδιού*,
2 λεμόνια, χυμός,
λίγο φρεσκοτριμμένο μαύρο πιπέρι,
αλάτι

Για το σερβίρισμα

12 ντοματάκια σε κλαδί,
1 αγγούρι,
5-6 μαρουλόφυλλα

Προετοιμασία

Ψιλοκόψτε το κρεμμύδι και βάλτε το μέσα σε ενα μπώλ με κρύο νερό. Αφήστε το να σταθεί για τουλάχιστον μισή ώρα, ώστε να μετριαστεί η κάψα του. Στραγγίστε το καλά μέσα σε ενα σουρωτήρι πριν το χρησιμοποιήσετε. Κάποιοι προτιμούν να σωτάρουν το κρεμμύδι ελαφρά με λίγο ελαιόλαδο.

Βάλτε το πηλγούρι σε ενα ευρύχωρο σκεύος. Μέσα στο ενα φλυτζάνι καυτό νερό διαλύστε τον νοτματοπελτέ, την πάστα πιπεριάς και 1 κ.γ. αλάτι. Περιχύστε το πληγούρι, προσθέστε και το δεύτερο φλυτζάνι καυτό νερό, σκεπάστε με ενα καπάκι ή αναποδογυρισμένο πιάτο και αφήστε το για 35-40 λεπτά να πιεί το υγρό του και να φουσκώσει. Μην προσθέσετε πιο πολύ υγρό στο πληγούρι γιατί μετά η γεύση του θα είναι νερουλιασμένη.

Στο εν τω μεταξύ ετοιμάστε τα λαχανικά. Καθαρίστε τις πιπεριές και κόψτε τες σε κυβάκια. Κόψτε τα κρεμμυδάκια σε λεπτές ροδέλες. Ψιλοκόψτε τον μαϊντανό και τον δυόσμο. Πλύντε και στραγγίστε τα μαρουλόφυλλα. Κόψτε το αγγούρι σε φετούλες. Τα ντοματάκια τα έκοψα στα δύο. Μπορείτε βέβαια να χρησιμοποιήσετε και μεγάλες ντομάτες κομμένες σε φέτες. Εγω προτίμησα τα ντοματάκια γιατί κατά την διάρκεια του χειμώνα, που η ντομάτα δεν είναι στην εποχή της και είναι συνήθως άνοστη, τα ντοματάκια αντιθέτως είναι νόστιμα και έχουν και την μυρωδιά ντομάτας!

Αφρατέψτε το πλιγούρι, ανακατεύοντας το με ένα πιρούνι.

Προσθέστε το κρεμμύδι, τα κρεμμυδάκια, τις πιπεριές, τον μαϊντανό, τον δυόσμο, το πιπέρι και την πάπρικα και αναμείξτε. Αν θέλετε να γίνει λίγο πιο πικάντικο μπορείτε να προσθέστε και λίγη καυτερή πάπρικα. Περιχύστε με το ελαιόλαδο, τον χυμό των λεμονιών και το πετιμέζι ροδιού. Δοκιμάστε στο στο λεμόνι - πρέπει να είναι ξυνούτσικο - και στο αλάτι και προσθέστε κι άλλο, αν κρίνετε ότι χρειάζεται.

Αφήστε το μίγμα να σταθεί σε δροσερό μέρος, για τουλάχιστον μια ώρα, ώστε να αναμειχθούν οι γεύσεις και τα αρώματα.

Σε μια πιάτελα σερβιρίσματος στρώστε τα μαρουλόφυλλα. Τοποθετήστε από επάνω το κισίρ. Γαρνίρετε με τα ντοματάκια και τις φέτες του αγγουριού.

Φυλάσσεται στο ψυγείο για 3-4 μέρες. Τρώγεται πολύ ευχάριστα και την επόμενη ημέρα, δροσερό απο το ψυγείο.

* μπορείτε να το παραλείψετε ή να το αντικαταστήσετε με ξύδι μπαλσάμικο.

*H Μαρίνα Μαυρομάτη διατηρεί το ελληνοϊταλικό blog Il laboratorio di Marina