Bostanistas.gr : Ιστορίες για να τρεφόμαστε διαφορετικά

Υποσχέθηκα στην Αναστασία καρδιές αγκινάρας από το χωριό, μπούχτισε από αυτές της πόλης (τις άνοστες, αν και από όσο ξέρω δεν τρώει ποτέ μα ποτέ κατεψυγμένες) και με το δίκιο της. Όμως το είχα ξεχάσει... αργούν ακόμα. Προς το παρόν μπορεί να κρυφτεί κάτω απ´ τα φυλλώματα τους και υπομονή ...μέχρι τα τέλη Φλεβάρη θα ανθίσουν. Οι τραγανές καρδιές τους θα είναι έτοιμες για φάγωμα την άνοιξη.

Κάτι τέτοιο βέβαια Αναστασία μου και όσες γυναίκες είστε επιρρεπείς στις καρδιές αγκινάρας, αν ζούσατε τον 16ο αιώνα θα δεχόσασταν πυρά ως σεξουαλικά αχαλίνωτες. Πιθανόν να ήσασταν το "σκάνδαλο του αιώνα", αφού το να γευτεί αγκινάρα μια γυναίκα σε δημόσια θέα δεν ήταν σύμφωνο με τα ήθη της εποχής. Εκείνη την εποχή η αγκινάρα θεωρούνταν αφροδισιακό και τις απολάμβαναν μόνο οι άνδρες για να αυξήσουν τη σεξουαλική δύναμή τους.

Σ' αυτόν τον κανόνα δεν υπάκουσε η Αικατερίνη των Μεδίκων, που παντρεύτηκε τον βασιλιά Ερρίκο τον Β' της Γαλλίας σε ηλικία δεκατεσσάρων ετών και δέχτηκε έντονη κριτική για την αδυναμία της στον αγκαθωτό καρπό. Οι συμπατριώτες της δεν άργησαν να συσχετίσουν τις γαστρονομικές με τις σεξουαλικές της αδυναμίες. Μ' άλλα λόγια της βγήκε η φήμη της σεξουαλικά ασυγκράτητης. Εκείνη όμως χωρίς να υπολογίσει όσα της καταλόγιζαν προέτρεψε και τις άλλες γυναίκες να "αγνοήσουν τις αποφάσεις των δικαστηρίων και να την μιμηθούν".

Πέντε αιώνες μετά (χωρίς τον φόβο να καταστούμε δαχτυλοδεικτούμενες) μπορούμε  να απολαύσουμε τις αγκινάρες σε δημόσια θέα, ακόμα και μέσα στον αγρό πριν καν φτάσουν στην κατσαρόλα- κι αυτό είναι ακόμα πιο υγιεινό. Γιατί όλη η νοστιμιά της αγκινάρας κρύβεται στα φύλλα της και εγώ από μικρή τα μασούσα ωμά ,καθώς τις ξεφλούδιζα, αγνοώντας τα μικροσκοπικά αγκαθάκια και τα μελανί αποτυπώματα που μου άφηναν στα δάχτυλα.
Στη βάση κάθε φύλλου κρύβεται μια ιδέα απ´ την καρδιά τους που έχει αξεπέραστη γεύση!