Bostanistas.gr : Ιστορίες για να τρεφόμαστε διαφορετικά

Ήταν ένας γεωλόγος, ένας μηχανικός κι ένας μαθηματικός. Έτοιμοι να αλλάξουν προσανατολισμό, να στραφούν στη γη. Πιστεύουν στην πρωτογενή παραγωγή, αγαπούν και τη φύση. Βρήκαν το πρώτο τους χωράφι. Και μετά; Πώς να γίνεις αγρότης από το μηδέν, όταν έχεις ζήσει όλη σου τη ζωή ως παιδί της πόλης;

Ο Νίκος Μισυρλής είναι ο γεωλόγος της υπόθεσης και ασχολείται από το 1990 με τον σχεδιασμό και την κατασκευή δημόσιων και ιδιωτικών χώρων πρασίνου. “Ήξερα το Μονοπήγαδο, εκεί όπου βρήκαμε το πρώτο μας χωράφι, σαν ένα χωριό απ' το οποίο περνάς όταν δεν θέλεις να μποτιλιαριστείς επιστρέφοντας από εναλλακτικό δρόμο από τη Χαλκιδική. Απέχει 30 χιλιόμετρα από τη Θεσσαλονίκη κι εμείς είχαμε βάλει σαν όριο τα 40, ώστε να μπορούμε να πηγαινοερχόμαστε κάθε μέρα. Κανείς μας, εξάλλου δεν θέλει να εγκαταλείψει την πόλη.”

Ο μηχανικός είχε εκεί ένα χωράφι μόλις 5 στρέμματα. Αποφάσισαν να το χρησιμοποιήσουν σαν “έδρα”. Έχει θέα θάλασσα και Όλυμπο, δεν είναι και λίγο αυτό! Πήγαν, λοιπόν, στο καφενείο του Μονοπήγαδου και ρώτησαν τους ντόπιους αν υπάρχει κανένα χωράφι μεγαλύτερο να νοικιάσουν. “Γέλασαν μαζί μας. Ωστόσο επιμείναμε και βρήκαμε ένα, 18 στρέμματα. Το νοικιάσαμε 1.000 ευρώ το χρόνο. Σου φαίνεται λίγο; Κι εμάς μας φάνηκε λίγο. Ωστόσο, δεν είναι έτσι. Δεν υπάρχει νερό, άρα έπρεπε να βρούμε μια λύση γι αυτό. Ο δήμος της περιοχής θα μας φέρει, όμως η εγκατάσταση για 60 μέτρα περίπου στοιχίζει 1.800 ευρώ. Εκτός αυτού, είναι τελείως ασύμφορο να ποτίζεις από το νερό της ύδρευσης. Έτσι, θα κάνουμε μια πατέντα εκμεταλλευόμενοι το νερό της βροχής, το οποίο θα μαζεύουμε σε μια δεξαμενή.”

Άρα οι καλλιέργειές τους δεν πρέπει να απαιτούν πολύ νερό. Τι να φυτέψουν, λοιπόν; “Αρωματικά φυτά. Ρίγανη, θυμάρι και δενδρολίβανο για αρχή. Χρειάζονται πολύ λίγο νερό και το έδαφος φαίνεται καλό για κάτι τέτοιο. Μιλάμε για βιολογικές καλλιέργειες. Η περιοχή έχει πολύ καλό μικροκλίμα, το χωράφι μας είναι σε πλαγιά, έχει καλή αποστράγγιση το έδαφος, το ph είναι σχεδόν ουδέτερο. Το καλό είναι ότι η περιοχή δεν είναι καθόλου επιβαρυμένη με φυτοφάρμακα. Το Μονοπήγαδο είναι χωριό υπερηλίκων, τα περισσότερα χωράφια δεν καλλιεργούνται καν. Το μεγάλο μας χωράφι ήταν σε αγρανάπαυση για τουλάχιστον 5 χρόνια.”

Ένα από τα μεγάλα έξοδα του χωραφιού είναι τα φυτά. Κάθε ένα κοστίζει περίπου 30 λεπτά και υπολογίζεται ότι για ένα στρέμμα απαιτούνται περίπου 350 ευρώ. “Άρα, έπρεπε οι ίδιοι να φροντίσουμε για την παραγωγή των φυτών που θα σπείρουμε. Τον ερχόμενο Σεπτέμβριο υπολογίζουμε ότι θα έχουμε την πρώτη μας παραγωγή, αλλά θα τη δωρίσουμε σε φίλους γιατί θα είναι πολύ μικρή. Για να αποδώσει το χωράφι μας, χρειάζεται μια τριετία.”

Η τρόικα στο μεταξύ μεγάλωσε κι αυτή τη στιγμή αριθμεί περίπου 10 άτομα. Κι αναζητά κι άλλο κόσμο. “Θέλουμε να φτιάξουμε μια κάθετη μονάδα παραγωγής, να μεταποιούμε τα είδη μας και να τα προωθούμε κυρίως στο εξωτερικό. Πρέπει να φτιάξουμε αποξηραντήριο και να συσκευάζουμε τα φυτά. Θα αναζητήσουμε συνεργασίες με παραγωγούς αρωματικών φυτών, η ποιότητα των οποίων θα πιστοποιείται από κάποια εταιρεία πιστοποίησης βιολογικών προϊόντων.”

Στα άμεσα σχέδια είναι η κατασκευή θερμοκήπιου. Όλα τα υλικά στο χωράφι είναι παλιά, παλιοί σωλήνες, ξύλα, λάστιχα. “Πιστεύουμε ότι μπορούμε να παρακινήσουμε τους ντόπιους να ασχοληθούν κι εκείνοι με καλλιέργεια αρωματικών. Θέλουμε να κινητοποιήσουμε όλη την περιοχή.”

Μια από τις δυσκολίες τους στο μεγάλο χωράφι, ήταν οι πέτρες που “ξεφύτρωσαν” μετά από μερικές μεγάλες βροχές. “Είχαμε οργώσει, έβρεξε και βρήκαμε ένα χωράφι γεμάτο πέτρα. Αδύνατο να βάλουμε μηχάνημα να τις βγάλει. Ψάξαμε για λύση και ανακαλύψαμε ότι στη Γαλάτιστα (κοντινό χωριό) υπάρχουν κάποιοι ντόπιοι με ειδικά μηχανήματα που καθαρίζουν τις πέτρες απ' τα χωράφια κι έτσι κι έκαναν και στο δικό μας. Εν τω μεταξύ, επειδή τα αρωματικά φυτά είναι μια καινούργια καλλιέργεια, ανακαλύπτουμε συνέχεια πατέντες. Το φύτεμα, ας πούμε, έγινε με τη μέθοδο που φυτεύεται ο καπνός.”

Οι δυσκολίες δεν τους πτοούν. Πιστεύουν στην ισχύ εν τη ενώσει, γι αυτό το λόγο και αναζητούν ανθρώπους αποφασισμένους να ασχοληθούν με τη γη. Ναι, είναι και αυτοί σίγουροι ότι η καλλιέργεια της γης είναι το πρώτο πράγμα με το οποίο πρέπει να ασχοληθούμε για να επιζήσουμε και -γιατί όχι;- να βγούμε απ' την κρίση.

Εάν ενδιαφέρεστε, μπορείτε να επικοινωνήσετε με τον Νίκο Μισυρλή μέσω του www.prasino4.gr