Bostanistas.gr : Ιστορίες για να τρεφόμαστε διαφορετικά

Υπήρξαν λίγες φορές στη ζωή μου που τα υλικά που χρησιμοποιώ στις συνταγές, ήρθαν αυτά σε μένα χωρίς να τα αναζητήσω, χωρίς καν να τα έχω στην άκρη του μυαλού μου. Ήρθαν μπροστά στο δρόμο μου και εγώ απλά δεν μπόρεσα να τ΄αγνοήσω.

Πώς να θεωρήσω τυχαίο το γεγονός ότι πριν δύο Σάββατα, ψάχνοντας στους πλημμυρισμένους από αυτοκίνητα δρόμους του Νέου Ηρακλείου, περασμένες 6 το απόγευμα, βρήκα τη μοναδική θέση πάρκινγκ και αυτή ήταν μπροστά σε ένα ντελικατέσεν αλλαντικών; Την ώρα που ο ένας  υπάλληλος σκούπιζε, ο άλλος έκοβε το «Ζήτα» της ταμειακής, αυτό το ένα νανοδευτερόλεπτο πριν γυρίσει το κρεμαστό ταμπελάκι της τζαμένιας πόρτας από «ανοικτό» σε «κλειστό», μπούκαρα μέσα με διάπλατο χαμόγελο και  ζήτησα χωρίς να το σκεφτώ ένα σουτζούκι!

Ω, ναι! Σουτζούκι. Δεν ξέρω πως μου ήρθε γιατί δεν είχα κάτι τέτοιο στο μυαλό μου δέκα δευτερόλεπτα πριν, όταν ακούμπησα/έγλυψα/οκ, τράκαρα τον προφυλακτήρα του από πίσω προσπαθώντας να παρκάρω στην θέση που είχα βρει. Είδα απλά το σουτζούκι να κρέμεται και θυμήθηκα πόσο πολύ μου αρεσει, ξεχνώντας όλα τα υπόλοιπα. Το ήθελα.  Είπα στον εαυτό μου «πάρ΄το τώρα και βλέπεις τι θα κάνεις».

Ντυμένη, βαμμένη, στολισμένη και με το σουτζούκι τυλιγμένο με χασαπόχαρτο μέσα στην  τσάντα μου (ανάμεσα στο πορτοφόλι και το νεσεσεράκι με τα καλλυντικά) έφτασα ασθμαίνοντας στην καφετέρια. Ακριβώς δηλαδή με ότι χρειάζεται να έχει μαζί της μια γυναίκα. Λίγη πούδρα για να φρεσκαριστεί, ένα λιποζάν για τα σκασμένα χείλη, χρήματα, ταυτότητα και σουτζούκι!  Να αναδύεται το άρωμά του απ΄το κλεισμένο φερμουάρ της τσάντας και το λιγότερο που θα νόμιζε αυτός ο κάποιος  δύσμοιρος που καθόταν σε απόσταση αναπνοής από μένα θα ήταν ότι έχω κλεισμένο έναν ασβό εκεί μέσα.

Παρ΄όλα αυτά όλα πήγαν όπως έπρεπε. Ήπια τον καφέ με την φίλη μου, είπαμε τα νέα μας, γελάσαμε και όταν επέστρεψα πια σπίτι έφτιαξα την πιο καταπληκτική και δυνατή σε γεύσεις μακαρονάδα που έχω φάει! Το σουτζούκι κάνει θαύματα όπου κι αν μπει. Κι αν αντέχετε μην πάρετε το κλασικό. Αγοράστε το πικάντικο, το έξτρα καυτερό που για να το καταπιεί κανείς χρειάζεται γερή γλώσσα και ατσαλένια αντοχή!

Λιγκουίνι με καραμελωμένα κρεμμύδια, κολοκύθα και σουτζούκι

Υλικά

Μέθοδος

Αρχικά ετοιμάζουμε την κολοκύθα. Την κόβουμε στη μέση και την καθαρίζουμε από τα σπόρια της και τη φλούδα.

Χρειαζόμαστε 250 γραμμάρια κολοκύθας τα οποία κόβουμε σε μικρά κυβάκια. Τα τοποθετούμε σε ένα ταψάκι στρωμένο με λαδόκολλα και τα ραντίζουμε με μια κουταλιά της σούπας ελαιόλαδο. Τα ανακατεύουμε με τα χέρια μας καλά και τα απλώνουμε ώστε να μην είναι το ένα πάνω στο άλλο. Ψήνουμε τους κύβους κολοκύθας σε προθερμασμένο φούρνο στους 180 βαθμούς για 15 περίπου λεπτά ή μέχρι να τους δούμε να έχουν μαλακώσει ώστε να τσιμπιούνται με το πιρούνι. Μόλις είναι έτοιμη η κολοκύθα την βγάζουμε από το φούρνο και την αφήνουμε στην άκρη.

 Ετοιμάζουμε τα καραμελωμένα κρεμμύδια.

Καθαρίζουμε και κόβουμε τα κρεμμύδια σε φέτες. Σε ένα αντικολλητικό τηγάνι ζεσταίνουμε 2 κουταλιές της σούπας ελαιόλαδο και ρίχνουμε τα κρεμμύδια μέσα. Τα πασπαλίζουμε με δυο τσιμπιές αλάτι και τα ανακατεύουμε καλά. Ανακατεύουμε κατά διαστήματα για δέκα λεπτά σε πολύ δυνατή φωτιά και ύστερα χαμηλώνουμε τη θερμοκρασία του ματιού της κουζίνας στο μέτριο και εξακολουθούμε να τα ψήνουμε μέχρι να μαραθούν εντελώς και το χρώμα τους να γίνει σκούρο. Δηλαδή για άλλα δέκα λεπτά περίπου. Όταν είναι αρκετά μαλακά και πλέον καραμελωμένα, προσθέτουμε το μπαλσάμικο και τα αφήνουμε για ένα λεπτό ακόμα πάνω στη φωτιά ανακατεύοντας. Στη συνέχεια αποσύρουμε το τηγάνι από το μάτι της κουζίνας και τα αδειάζουμε σε ένα πιάτο.

Στο ίδιο τηγάνι βάζουμε μια κουταλιά της σούπας λάδι να κάψει. Μέσα σε αυτό ρίχνουμε το ψιλοκομμένο σε ζάρια σουτζούκι το οποίο έχουμε προηγουμένως καθαρίσει από το έντερο το οποίο το περιβάλλει, το έχουμε κόψει σε φέτες και ύστερα το έχουμε ψιλοκόψει.

Σοτάρουμε για 1-2 λεπτά το σουτζούκι σε δυνατή φωτιά να πάρει λίγο χρώμα. Δεν χρειάζεται πολύ ώρα.

Μόλις το σουτζούκι είναι έτοιμο το αποσύρουμε από τη φωτιά και μέσα στο τηγάνι που ψήθηκε ρίχνουμε τα καραμελωμένα κρεμμύδια και την ψημένη κολοκύθα.

Βράζουμε τα λιγκουίνι σε άφθονο αλατισμένο νερό όπως αναγράφεται στη συσκευασία τους.

Μόλις τα σουρώσουμε, καυτά όπως είναι τα ρίχνουμε και αυτά στο τηγάνι με τα υπόλοιπα υλικά. Ανακατεύουμε, δοκιμάζουμε και διορθώνουμε στο αλάτι αν χρειάζεται και σερβίρουμε αμέσως στα πιάτα.

Τρίβουμε αρκετό, μαύρο πιπέρι πάνω από κάθε πιάτο και ραντίζουμε με ελάχιστο ωμό ελαιόλαδο. Σερβίρουμε!

Αν θέλουμε συνοδεύουμε τα ζυμαρικά με τριμμένο κεφαλοτύρι ή παρμεζάνα.

Καλή επιτυχία!

* Η Χρυσαυγή Μπόμπολα διατηρεί το food blog Food for Thought