Bostanistas.gr : Ιστορίες για να τρεφόμαστε διαφορετικά

Η Αττική είναι το δεύτερό μου σπίτι. Εδώ ήλθα να σπουδάσω, εδώ ενηλικιώθηκα μακριά από τη γονεϊκή μου οικογένεια, εδώ δούλεψα μια εικοσαετία, εδώ είχα τις πρώτες γαστρονομικές μου ανησυχίες.

Τα τελευταία χρόνια εδώ περνάω τους κρύους μήνες. Εδώ βλέπω και την πρώτη Άνοιξη από το τέλος Φεβρουαρίου μέχρι το τέλος του Μαρτίου. Αυτή νομίζω ότι είναι η κορυφαία εποχή της Αττικής. Τότε που ο όποιος Χειμώνας αποσύρεται και γεμίζουν με λουλούδια τα βουνά, οι αγροί, ακόμη και τα τσιμέντα.

Σε αυτό τον υπέροχο τόπο, με το καταπληκτικό φως και το θαυμάσιο ξηρό κλίμα, έχει μαζευτεί το 50% του ελληνικού πληθυσμού. Αυτό έχει σαν αποτέλεσμα ένα βανδαλισμό του τοπίου και μια λεηλασία του φυσικών πόρων χωρίς κανένα προηγούμενο.

Παρόλα αυτά την εβδομάδα που μας πέρασε είδα 4-5 διαφορετικά είδη από άγριες ορχιδέες σε περιοχές κοντά στην παραλιακή ζώνη, αλλά και τα ορεινά, μάζεψα άγρια σπαράγγια και μανιτάρια (μορχέλλες), είδα και ένα πλούσιο χαλί από χαμομήλια στην πλατεία πάνω από το σταθμό μετρό του Ευαγγελισμού.

Είδα όμως και σωρούς από μπάζα, παλιοσίδερα και παντός είδους σκουπίδια σε κάθε εγκαταλειμμένο οικόπεδο, σε χτήματα, αμπέλια, ελαιώνες, δάση με πεύκα, θαμνότοπους με σχοίνα και πουρνάρια, βουνά, ραχούλες, αυλές, ακάλυπτους, παρυφές δρόμων, ακόμη και σε μέρη που νόμιζα απάτητα. Παράγουμε πολύ περισσότερα σκουπίδια από ότι μπορούμε να αποκομίσουμε.

Αυτή την Αττική των αντιθέσεων θα ήθελα να τιμήσω, το δεύτερό μου σπίτι, όπου την Άνοιξη οι ορχιδέες φυτρώνουν δίπλα στα μπάζα και τα σκουπίδια, με την ελπίδα ότι οι νέοι κάτοικοί της θα κατορθώσουν να αναστρέψουν όλες τις κακές συνήθειες των παλιών και να εξαφανίσουν τα αποτυπώματά τους από την ευλογημένη αυτή γη.

Παρουσιάζω μια συνταγή που συνδυάζει προϊόντα τροφοσυλλογής με φτηνά θαλασσινά. Ένα συνδυασμό που παντρεύει γεύσεις εξεζητημένες με γήινες και χωριάτικες, ότι είναι και η Αττική τελικά.

Θράψαλα γεμιστά με ανοιξιάτικα αττικά καλούδια

Υλικά

Εκτέλεση

Λιώνουμε το βούτυρο σε αντικολλητικό τηγάνι και σοτάρουμε τις μορχέλλες πρώτα σε δυνατή φωτιά και μετά σκεπασμένες με καπάκι σε χαμηλότερη για ένα δεκάλεπτο, ώστε να πιούν τα υγρά τους, αλλά και να καταστραφούν οι τοξίνες που έχουν. Αλατοπιπερώνουμε και ρίχνουμε στο μείγμα και τα σπαράγγια, τηγανίζοντας λίγο ακόμη. Σβήνουμε τη φωτιά και προσθέτουμε στο υλικό τη φέτα τριμμένη με τα δάκτυλα.

Με ένα κουταλάκι παίρνουμε από το μείγμα και γεμίζουμε τα θράψαλα μέχρι τη μέση. Τα «ταπώνουμε» με τα πλοκάμια τους, ώστε να σφραγιστούν και να μην τρέξει η γέμιση. Τα τοποθετούμε σε ένα ταψί, με ελάχιστο νερό και τα περιχύνουμε με ελαιόλαδο. Ψήνουμε σε προθερμασμένο φούρνο, το πρώτο 10λεπτο σε δυνατή φωτιά και για τα υπόλοιπα 40 λεπτά σε χαμηλότερη. Βγάζουν αρκετό υγρό και σιγοβράζουν μέσα του. Αν θέλουμε μπορούμε να τα σκεπάσουμε με αλουμινόχαρτο προς το τέλος για να μην ξεραθούν.

Σερβίρουμε κομμένα σε ροδέλες και περιχύνουμε με το ζωμό τους. Ας πιούμε και ένα Σαββατιανό από τον αττικό αμπελώνα.