Bostanistas.gr : Ιστορίες για να τρεφόμαστε διαφορετικά

Και να που βρέθηκα κλεισμένη στο σπίτι με μια (πολύ) γριά μάνα να τη φροντίζω πλέον προσωπικά. Από τη μια η δουλειά (ευτυχώς ανήκω σε αυτούς που μπορούν να δουλεύουν online από το σπίτι) από την άλλη τα οικιακά, πλύσιμο, καθάρισμα του σπιτιού, έξτρα απολύμανση.

Και φυσικά μαγείρεμα. Τώρα δεν έχει εξόδους, δεν έχει κυρία, που φρόντιζε το σπίτι και μας μαγείρευε κάθε μέρα νοστιμιές. Επιπλέον οι οδηγίες λένε ότι πρέπει να τρεφόμαστε υγιεινά για να στηρίξουμε τον οργανισμό μας. Πράγμα που σημαίνει φρούτα και λαχανικά απαραίτητα, λίγο κρέας και περισσότερο ψάρι, κομμένα τα γλυκά, έστω να τα περιορίσουμε στο ελάχιστο.

Ισως, κιόλας, αποκλειστούμε εντελώς, το πρώτο πράγμα που με απασχόλησε και μένα όπως όλους, ήταν μήπως πρέπει να κάνω κάποιες προμήθειες. Είμαι μπακαλόπαιδο, όμως, και στα αυτιά μου κουδουνίζει η φωνή του πατέρα μου. Θύμωνε και σάρκαζε κάθε φορά που γινόταν κάτι ξαφνικό και ο κόσμος έτρεχε, χωρίς λόγο κατά τη γνώμη του, να αδειάσει τα ράφια των μαγαζιών.

Δεν ξεμείναμε ποτέ και δεν είχαμε ποτέ ληγμένα στα ντουλάπια μας, ήταν θέμα οργάνωσης, ψωνίζαμε απλά για τις καθημερινές μας ανάγκες (εγώ ναι, αργότερα πέταξα πολλές φορές ρύζια και όσπρια και ζυμαρικά, αγορασμένα ασυλλόγιστα και ξεχασμένα σε ντουλάπια μέχρι που μαμούνιαζαν. Ταπεινά το ομολογώ).

Ετούτη η φορά, όμως, είναι διαφορετική. Αγνωστο το μέλλον, άγνωστες και οι συνέπειες. Κι ας μας διαβεβαιώνουν ότι υπάρχει επάρκεια στην αγορά. Ο φόβος μας ροκανίζει αλλά ένα είναι βέβαια, αφού τον παραδεχτούμε χρειάζεται να του αντισταθούμε, στο όνομα της λογικής.

Το πρώτο πράγμα, που έκανα, λοιπόν, ήταν να ελέγξω το ντουλάπι των τροφίμων. Αλεύρι, ζάχαρη, στέβια, ρύζι, όσπρια, και ζυμαρικά δεν χρειαζόμαστε. Εχουμε σε επάρκεια, θα έχετε και σεις. Αν πάλι προβληματίζεστε «πώς να τα μαγειρέψω σήμερα» είναι απλό. Στο  Bostanistas έχουμε απ’ όλα και είναι πολλά: κάντε κλικ στο ρύζι, το πιλάφι και το ριζότο, στη μακαρονάδα ή στα ζυμαρικά, στα όσπρια ή σε ένα-ένα χωριστά: φασόλια, φακές, ρεβίθια, και εμπνευστείτε.

Αυτό που θα μας λείψει σκέφτομαι -αν μας λείψει- είναι τα φρέσκα προϊόντα, φρούτα και λαχανικά. Με τη σκέψη αυτή έτρεξα στη λαϊκή και ψώνισα μπρόκολο και κουνουπίδι, πράσα, κολοκυθάκια, μαρούλια, άνηθο, σέλινο και μαϊντανό, και μπόλικα μανταρίνια που η μανούλα τα τρώει με το κιλό κάθε μέρα (και κατά περίεργο τρόπο το ζάχαρο δεν της ανεβαίνει!). Ο,τι θα φάμε σε μια εβδομάδα δηλαδή.

Αγόρασα και λίγο αρνάκι γάλακτος που δεν έχει λίπος (ποδαράκι μπροστινό με λαιμό και λίγα παϊδάκια) και το έκανα φρικασέ, με πράσα, κρεμμύδια, μαρούλια, και μπόλικα αρωματικά. Αντίδια δεν βρήκα, αλλά δεν έχει σημασία, ό,τι χόρτα βρεις βάζεις. Την άλλη εβδομάδα, καλά να είμαστε θα το ξανακάνω και θα προσθέσω αρωματικά, μυρώνια και καυκαλήθρες. Δεν το αβγόκοψα. Λίγο λεμόνι στο τέλος ήταν αρκετό.

Δείτε τη συνταγή εδώ και άλλη μια ιστορία πονεμένη  για το κρέας.