Πέντε αστέρια εξοχικά
Φέτος αποφασίσαμε να περάσουμε την Πρωτοχρονιά μακριά απο την πόλη, με στόχο να ψήνουμε και να πίνουμε μπροστά στο τζάκι μέχρι τελικής πτώσεως - η οποία λίγο έλειψε να έρθει απο το πρώτο βράδυ, χάρη στο έδεσμα της φωτογραφίας. Η ιδέα ήταν της Αναστασίας - "γιατί δεν κάνετε το φοντύ του βλάχου;" - και αυτό προσπαθήσαμε να κάνουμε αλλά τα παραψήσαμε τα τυριά που ρίξαμε στο σκεύος και μας βγήκε προς σαγανάκι (η Αναστασία υπόσχεται να επανέλθει με τη σωστή συνταγή ). Κι επειδή το συνοδεύσαμε και με δυό ειδών λουκάνικα, το πρώτο αστέρι των ημερών έδωσε το στίγμα για τις επόμενες: φουλ χοληστερίνης.
Την επόμενη μέρα βγήκαμε να κάψουμε καμιά θερμίδα και πέσαμε πάνω σε άφθονα, πανέμορφα ραδίκια και ζοχούς, τα οποία και ξεκληρίσαμε. Τα ζεματίσαμε για μερικά λεπτά σε καυτό νερό, ήπιαμε το ζουμί τους με λεμόνι και τα φάγαμε παρέα με παϊδάκια και λουκάνικα (για να κατευνάσουν και τις τύψεις).
Το μανιτάρι το εντόπισε ο ανοιχτομάτης (φοράει γιαλιά) της παρέας, να φυτρώνει μόνο και περήφανο κάτω απο μια αγριελιά. Επειδή όμως είμαστε ανέπαφοι απο μανιτάρια, αποφύγαμε ακόμα και να το ακουμπήσουμε. Αντ' αυτού, του δώσαμε το τρίτο μας αστέρι.
Απο αυτά κόψαμε και τα φέραμε στην Αθήνα. Ξέρει κανείς πώς λέγονται;
Το πέμπτο αστέρι το δώσαμε στις ελιές μας. Μετά τα 300 κιλά που μαζέψαμε με τα χεράκια μας το 2011 (και βγάλαμε 60 κιλά λάδι), η συγκομιδή του 2012 ήταν τα έξι μικρά σακουλάκια που βλέπετε στη φωτογραφία. Τα οποία θα χρησιμοποιηθούν ως πειραματόζωα σε διάφορους τρόπους παρασκευής νόστιμης ελιάς. Κάθε ιδέα δεκτή - στο πεδίο των σχολίων.
