Bostanistas.gr : Ιστορίες για να τρεφόμαστε διαφορετικά

Τα τελευταία χρόνια με την τεχνολογική επανάσταση σε όλους τους τομείς της ζωής, κοντεύουμε να χαθούμε. Είναι ώρες που νιώθω αγράμματη μπροστά στην εξάχρονη κόρη μου. Την βλέπω να με προσπερνάει κι εγώ να τρώω τη σκόνη της. Χάνω επεισόδια και το καταλαβαίνω. Αναρωτιέμαι, όταν γεράσω θα μπορώ άραγε να κινούμαι άνετα μέσα στο ίδιο μου το σπίτι; Θα μπορώ να λειτουργώ την «διαστημική» καφετιέρα μου ή να ρυθμίζω την εξελιγμένη touchscreen τηλεόρασή μου ή έστω να απαντάω στο - δεν ξέρω κι εγώ πώς στο καλό να το χαρακτηρίσω- τηλέφωνο ή μίνι υπολογιστή που θα έχω πάντα στην τσέπη μου;

Η τεχνολογία εξελίσσεται ραγδαία και φαντάζομαι ότι τα επόμενα χρόνια θα σημειωθούν κοσμοϊστορικά γεγονότα. Τέτοια, που έναν μέσο άνθρωπο θα τον καταστήσουν κυριολεκτικά αγράμματο αν δεν φροντίσει να εξελιχθεί, να διαβάσει και να επιμορφωθεί με βάσει τα καινούρια δεδομένα.

Το internet, το οποίο και παρακολουθώ στενά, μου δίνει ένα όμορφο, αλλά πολλές φορές στενάχωρο παράθυρο στον κόσμο. Είναι όμως ένα παράθυρο, που δεν παύει ποτέ να δίνει μια αίσθηση ελευθερίας, οξυγόνου και πρόκλησης τού να ανακαλύψεις τι υπάρχει εκεί έξω.

Το internet μου έφερε και το blog, μέσα από το οποίο εκτέθηκα, ανακάλυψα κόσμο, διάβασα, ενημερώθηκα, δημιούργησα και ξεχάστηκα… Και είμαι τόσο ευτυχής που το έχω, γιατί πραγματικά νιώθω ότι είναι φάρμακο. Ενα φάρμακο, που όταν το παίρνεις σε σωστές δόσεις και με σύνεση, σου δίνει πίσω πολλαπλάσια τα οφέλη. Από μικρά και ασήμαντα όπως τούτη εδώ τη νόστιμη τάρτα, που ανακάλυψα κάπου, κάπως, μέχρι ανθρώπους, επικοινωνία, γνώσεις και ορίζοντες!

Είναι ένα ωραίο πρώτο πιάτο και με μια πράσινη σαλάτα στο πλάι γίνεται αμέσως πλήρες γεύμα.

Τάρτα με κρεμμύδια, μανιτάρια και προιούτο

Υλικά

Διαδικασία

Λαδώνουμε ή βουτυρώνουμε μια ταρτιέρα ή ένα ταψί και απλώνουμε τη σφολιάτα. Κόβουμε τα περισσεύματα του φύλλου και διπλώνουμε τις άκρες που προεξέχουν προς τα μέσα, δημιουργώντας ένα στεφάνι. Τρυπάμε το εσωτερικό της τάρτας με ένα πιρούνι σε μερικές μεριές και την τοποθετούμε στο ψυγείο για 15 λεπτά.

Ετοιμάζουμε τη γέμιση: Σε ένα τηγάνι ζεσταίνουμε το ελαιόλαδο και σοτάρουμε τα κρεμμύδια να μαλακώσουν. Χαμηλώνουμε τη φωτιά και συνεχίζουμε το σοτάρισμα για ακόμη 10 λεπτά. Αν χρειαστεί ρίχνουμε και ελάχιστο νεράκι (περίπου 1 φλιτζανάκι του ελληνικού καφέ). Κατόπιν προσθέτουμε το σκόρδο και τα μανιτάρια και συνεχίζουμε το σοτάρισμα για άλλα 4 - 5 λεπτά. Τέλος αλατοπιπερώνουμε τη γέμιση.

Το μείγμα των κρεμμυδιών με τα μανιτάρια πρέπει να έχει πιεί τελείως όλα τα υγρά του και να είναι απόλυτα στεγνό. Αν έχει υγρά τότε θα μαλακώσει πολύ το φύλλο σφολιάτας και θα καταστραφεί η τάρτα.

Μόλις είναι έτοιμη η γέμιση την κατεβάζουμε από τη φωτιά και την αφήνουμε να κρυώσει εντελώς. Σε αυτό το στάδιο μπορούμε να τη βάλουμε στο ψυγείο και να την διατηρήσουμε μέχρι την ώρα που θα φτιάξουμε την τάρτα.

Μοντάρισμα τάρτας: Προθερμαίνουμε το φούρνο στους 220 βαθμούς Κελσίου.

Βγάζουμε την ταρτιέρα με τη σφολιάτα από το ψυγείο. Απλώνουμε επάνω τη γέμιση των κρεμμυδιών και πασπαλίζουμε με την τριμμένη γραβιέρα όλη την επιφάνεια. Ψήνουμε την τάρτα για 10 λεπτά στους 220 βαθμούς.  Υστερα χαμηλώνουμε το φούρνο στους 180 βαθμούς και συνεχίζουμε το ψήσιμο για άλλα 5 λεπτά μέχρι να λιώσει καλά το τυρί και να ροδίσει η σφολιάτα.

Μόλις είναι έτοιμη, την βγάζουμε από το φούρνο και την στολίζουμε εδώ κι εκεί με φέτες από προσιούτο που τις έχουμε τυλίξει σαν τριαντάφυλλα. Σερβίρουμε αμέσως την τάρτα ζεστή.

Καλή επιτυχία!

*Η Χρυσαυγή Μπόμπολα διατηρεί το blog Food for Thought