Bostanistas.gr : Ιστορίες για να τρεφόμαστε διαφορετικά

Τι να λέμε τώρα. Μπορεί να απέφευγα σε όλη μου τη ζωή το junk food (πλην ελαχίστων εξαιρέσεων  έτσι για την αλητεία, που λένε και κάτι φιλαράκια μου) αλλά μπορούσα να ζήσω μόνο με γλυκά, μακαρονάδες, τραχανά και ψωμοτύρι, άντε και λίγο αγγουράκι και κανένα φρούτο, για ξεκάρφωμα. Μέχρι που τα απαίσια γαστρεντερολογικά προβλήματα (με μπόλικο κοιλόπονο), που είχα από παιδί, επιδεινώθηκαν άσχημα τελευταία. Καθόλου τυχαίο. Ναι μεν, δεν έτρωγα junk  αλλά «χτύπαγα» αλύπητα ολημερίς κάτι συγκλονιστικά νόστιμα κουλουράκια πορτοκαλιού, σιμίτια (ή κουλούρια Θεσσαλονίκης) και ωραίο ζυμωτό ψωμί από ξυλόφουρνο...

Πάνε όμως οι πόνοι και όλα τα υπόλοιπα κακά· κόπηκαν μαχαίρι, μόλις  έκοψα (μαχαίρι) το αλεύρι και τη ζάχαρη. Ο γιατρός μου ήταν κάθετος στο σημείο αυτό, και πόσο δίκιο είχε! Τώρα βλέπω πίτσα και λαχταριστά καρβέλια και είναι σαν να έχω απέναντί μου ύπουλους εχθρούς. Αρχισα, λοιπόν, να ξανατρώω όσπρια (που νόμιζα ότι με πείραζαν αλλά δεν ήταν αυτά, το λαχταριστό ψωμί στο πλάι έφταιγε), σπόρια και ξηρούς καρπούς, που είχα αφαιρέσει από το διαιτολόγιό μου πιστεύοντας ότι αυτά ήταν η αιτία. Τα ξανάβαλα, όμως, στο πιάτο μου και μάλιστα σε μεγάλες ποσότητες καθημερινά, απλά τα αλέθω καλά στο μούλτι και τα φυλάω σε γυάλινο βαζάκι στο ψυγείο.

Και ψωμί τρώω και γλυκά τρώω. Και πίτσα θα φτιάξω και κουλουράκια. Αναμείνατε στην οθόνη σας. Ευτυχώς στην εποχή μας εναλλακτικά υλικά υπάρχουν και δεν χρειάζεται να στερείσαι τίποτα. Απλά αντικατέστησα το λευκό αλεύρι και τη ζάχαρη με αλεύρι δίκκοκο (ζέας) και ντίνκελ, και τη ζάχαρη (που σπάνια πια νιώθω την ανάγκη της) με στέβια. Αυτά τα πολύτιμα αλεύρια εξάλλου, όπως και τη στέβια, τα βρίσκεις τώρα πια σε σούπερ μάρκετ ακόμη και μικρών χωριών. Απλά χρειάζεται να μπαίνεις πιο συχνά στην κουζίνα. Και τότε κάνεις θαύματα γεύσης, πιστέψτε με.

Ιδού λοιπόν ένα καταπληκτικό ψωμί με συνταγή γιατρού που λένε. Τα μυστικά του, μου τα έμαθε η φίλη μου η Αννα Γκορντούνε, που κάνει και ένα καταπληκτικό ψωμί με προζύμι, αλλά αυτό σε επόμενη συνεδρία... Δεν χρειάζεται να έχετε γαστρεντερικά προβλήματα για να το λατρέψετε.

Εμένα, τώρα, επειδή μόνο μια φέτα την ημέρα μου επιτρέπεται να τρώω, κόβω το καρβελάκι σε φέτες και το βάζω στην κατάψυξη (γιατί αν το είχα δίπλα μου θα το καταβρόχθιζα). Τυλίγω, λοιπόν, το πρωί την κατεψυγμένη φέτα σε ένα κομμάτι λαδόχαρτο και σε ελάχιστα λεπτά έχω μια τραγανή νοστιμιά στο πιάτο μου. Με λίγο κατσικίσιο βούτυρο όπως είναι ζεστό και ένα κομμάτι γραβιέρα είναι όνειρο, που δεν θέλεις να τελειώσει. Και με 1-2 κουταλίτσες, ταχίνι, φουντουκοβούτυρο ή αμυγδαλοβούτυρο δεν μπορώ να σας περιγράψω τη νοστιμιά του.

Είναι επίσης το τέλειο ψωμί για καναπεδάκια με σολομό, ή ντιπ καπνιστής πέστροφας. Κανονίστε. 

Γρήγορο ψωμί με αλεύρι ντίνκελ 

Υλικά

Παρασκευή

Σε μια λεκάνη βάζουμε το περισσότερο αλεύρι, τη σόδα, το αλάτι, τον σπασμένο λιναρόσπορο, την τριμμένη καρυδόψυχα, λίγο μαυροκούκι, το μέλι και ανακατεύουμε. Προσθέτουμε στο γιαούρτι λίγο χλιαρό νερό και το λάδι και το ρίχνουμε στο αλεύρι ζυμώνοντας. Προσθέτουμε χλιαρό νερό και αλεύρι όσο χρειάζεται για να γίνει ένα ζυμάρι που δεν θα κολλάει στα χέρια. Το βάζουμε σε λαδωμένο μικρό ταψάκι σχετικά χαμηλό (εγώ πάντα σκεπάζω το ταψί με ένα κομμάτι λαδόκολλα) ή μακρόστενη φόρμα του κέικ ή του δίνουμε ό,τι σχήμα θέλουμε(κουλούρα, καρβελάκι, φραντζόλα) και το βάζουμε το στο κέντρο μεγαλύτερης λαμαρίνας σκεπασμένης με λαδωμένη λαδόκολλα.

Χαράζουμε και καταβρέχουμε ελαφρά την επιφάνεια της ζύμης, πασπαλίζουμε με μαυροκούκι, σουσάμι ή και κολοκυθόσπορο και βάζουμε το ταψί ή τη λαμαρίνα σε προθερμασμένο φούρνο στους 50 βαθμούς αφήνουμε να φουσκώσει για περίπου 15 λεπτά και στη συνέχεια ανεβάζουμε τη θερμοκρασία στους 180 βαθμούς και ψήνουμε συνολικά 50 λεπτά.

Σβήνουμε τη φωτιά, αφήνουμε λίγο ακόμα το ψωμί μέσα στον φούρνο και μετά το βγάζουμε και το αφήνουμε να κρυώσει εντελώς σε σίτα.