Bostanistas.gr : Ιστορίες για να τρεφόμαστε διαφορετικά

Μια φορά την εβδομάδα το μενού στο σπίτι μας περιλαμβάνει κοτόπουλο. Πότε «κινεζοφέρνει» ψιλοκομμένο με σάλτσα σόγιας στο τηγάνι, άλλοτε η έμπνευση είναι μαροκινή (όταν έχω πολύ βασιλική διάθεση), κάποτε γίνεται ψητό με γλυκοπατάτες και πατάτες στο φούρνο (και χυμό πορτοκαλιού, λεμονιού, μουστάρδα και μπόλικη ρίγανη εκτός από αλατοπίπερο) και άλλοτε μιλανέζα ή κοτόσουπα (αλλά ποτέ η ίδια).

Σήμερα προβλεπόταν απλό κοκκινιστό στην κατσαρόλα, αλλά μια και περισσεύανε στο ψυγείο κάτι λαχανικά τα πρόσθεσα κι αυτά. Μια ιδέα σας δίνω, τώρα, γιατί το κοτόπουλο (μού) είναι πολύ βαρετό αλλά αυτή η εκδοχή βγήκε πολύ νόστιμη. 

Κοτόπουλο δεν παίρνω ποτέ ολόκληρο γιατί το στήθος είναι (πώς το λένε τα παιδιά σας;) μπλιαχ... Μπουτάκια, λοιπόν, (τα λεγόμενα κοπανάκια) πέντε τον αριθμό και δυο φτερούγες για περισσότερη νοστιμιά. Τα έπλυνα, τα καθάρισα, τα στέγνωσα και τα άφησα στην άκρη.

Καθάρισα και ψιλόκοψα πέντε φρέσκα κρεμμυδάκια, το λευκό και το πράσινο μέρος τους. Καθάρισα από τα σπόρια μία πράσινη πιπεριά, μια κόκκινη Φλωρίνης και μια ώριμη κόκκινη ντομάτα, την οποία ξεφλούδισα επίσης, και τις έκοψα σε μικρά κομμάτια. Τρία κολοκυθάκια κόπηκαν στα τρία και μετά πάλι στα δύο κάθετα.

Σε βαθύ τηγάνι ζέστανα ελαιόλαδο και πρώτα σοτάρισα για ένα δυο λεπτά τα λαχανικά. Τα έκανα στην άκρη και έριξα το κοτόπουλο. Αφού τσιγαρίστηκε ελαφρά και από τις δυο μεριές, έριξα τις ντομάτες, πρόσθεσα συμπυκνωμένο χυμό ντομάτας και λίγο ζεστό νερό, ψιλοκομμένο μαϊντανό, νιφάδες αλατιού, φρεσκοτριμμένο πιπέρι (έχω στον μύλο μου πολύχρωμα πιπέρια), ένα κουταλάκι κουρκουμά, μισό κουταλάκι γλυκιά πάπρικα, μια πρέζα κάρι, ένα ξυλάκι κανέλα Κεϋλάνης, μισό αστεροειδή γλυκάνισο, ένα γαρίφαλο.

Σκέπασα το τηγάνι και άφησα το φαγητό να σιγοβράσει, μέχρι να ξεκολλάει το κοτόπουλο από τα κόκκαλα, να μαλακώσουν τα λαχανικά και να μελώσει η σάλτσα του.

Εν τω μεταξύ έβαλα σε ένα μπολ δύο φλιτζανάκια του καφέ μπασμάτι. Το ξέπλυνα μερικές φορές και το άφησα να μουλιάσει (Ετσι καθαρίζει καλά και βράζει πολύ πιο γρήγορα). Το στράγγιξα και το έριξα σε μπόλικο αλατισμένο νερό που έβραζε.

Ράντισα και μια απλή πράσινη σαλάτα (από το σακουλάκι…) με εκλεκτό ελαιόλαδο και μερικές σταγόνες παλαιωμένο βαλσαμικό, την πασπάλισα και με αφράλατο, και ετοιμάστηκε ένα γεύμα ελαφρύ πλην όμως βασιλικό, όπως πρέπει σε μια λαμπερή μέρα του Αυγούστου. (Αλλά, πιστέψτε με, το απολαμβάνετε με την ίδια χαρά όλο τον χρόνο. Εγγυημένα.)

Να μην το ξεχάσω. Μερικές κουταλιές γιαούρτι πρόβειο στο πλάι ήταν ό,τι έπρεπε για δροσερή συνοδεία.

Υ.Γ. Αν είχα πράσινα φασολάκια, ακόμα και μερικές χάντρες, ένα κομμάτι γλυκοπατάτα, λίγη γλυκιά άσπρη μελιτζάνα και φρέσκο τριμμένο τζίντζερ, θα τα πρόσθετα κι αυτά. Την επόμεηη φορά.