Bostanistas.gr : Ιστορίες για να τρεφόμαστε διαφορετικά

Ξέρω. Είσαι στην παγωνιά και ο νους σου πάει πρώτα σε σούπα και μετά στα ρεβίθια. Πώς ρεβίθια όμως, αφού τα έχεις ξερά στο ντουλάπι και σου λείπουν 12 τουλάχιστον ώρες για να τα κάνεις μαγειρεύσιμα; Το κόλπο που σκέφτηκα πριν δυο χρόνια και μετά από αλλεπάλληλες ήττες, ήταν απλό.
Αγοράζω ρεβίθια ή φασόλια; Όχι στο ντουλάπι. Κατευθείαν στο νερό για 15 τουλάχιστον ώρες.
Μετά στράγγισμα καλό, μεριδοποίηση σε σακουλάκια και στην κατάψυξη. Επομένως είδα σήμερα χιόνι; Άνοιξα κατάψυξη.

Είχα μόνον ακουστά για τη νησιώτικη ρεβιθάδα. Έστειλα mail στην Κατερίνα -μαγειρισσάρα- και αυτή με καλοσύνη και αγάπη μου έστειλε τις βασικές αρχές της ρεβιθαδοφιλοσοφίας.
Αφού τις διάβασα, τις παραβίασα ανερυθρίαστα σχεδόν στο σύνολό τους και σας παρουσιάζω την παρακάτω συνταγή, την οποία ημιαυθαιρέτως ονομάζω ρεβιθάδα και η οποία μου βγήκε τόσο καλή, που ειλικρινά αρχίζω να πιστεύω ότι η μαγειρική και το οπλισμένο σκυρόδεμα έχουν πραγματικά φιλότιμο.

Κόβουμε το κρεμμύδι σε κύβους και το πράσο σε ροδέλες. Σοτάρουμε σε μέτρια προς τα πάνω ένταση, έχοντας βάλει πριν το ελαιόλαδο σε μια ευρύχωρη βαριά τηγανοκατσαρόλα.
Σε τρία λεπτά ρίχνουμε και τα ρεβίθια φρεσκομουλιασμένα ή παγομουλιασμένα.
Ανακατεύουμε με μια ξύλινη κουτάλα με αγάπη και φροντίδα έως ότου το όμορφο μείγμα να ωριμάσει αναδύοντας τρυφερές μυρωδιές.

Εν τω μεταξύ έχουμε βράσει καλά την πατάτα και έχουμε διαλύσει τον κύβο λαχανικών σε καυτό νερό. Αλέθουμε τη βραστή πατάτα στο μούλτι προσθέτοντας ζωμό. Στόχος μας να δημιουργήσουμε ένα ομοιογενές αμυλώδες μίγμα ζωμού -πατάτας, περίπου 600 ml, που θα βοηθήσει στο χύλωμα της ρεβιθάδας, χωρίς την προσφυγή σε αλεύρι ή άλλες άκομψες ενέργειες.
Θα μου πείτε ο κύβος είναι κομψό πράγμα; Δεν απαντώ και συνεχίζω.

Ρίχνουμε τον αμυλούχο ζωμό στην κατσαρόλα και ανακατεύουμε ήρεμα και αρκετά. Σκεπάζουμε και το αφήνουμε στην ησυχία του για 40 λεπτά. Τρόπος του λέγειν.
Στο μεσοδιάστημα ρίχνουμε κλεφτές ματιές μήπως χρειαστεί λίγο νεράκι. Αλάτι μάλλον δεν χρειάζεται ένεκα ο κύβος, αλλά βάλτε λίγο αν θέλετε.

Οδηγούμε το καλά σκεπασμένο με το καπάκι του σκεύος με τις προσδοκίες μας σε έναν προθερμασμένο φούρνο στους 160 βαθμούς. Δεν χρειάζεται να επισημάνω ότι το σκεύος είναι εξ ολοκλήρου χαλύβδινο και χωρίς πλαστικά μέρη.
Το αφήνουμε κρυμμένο εκεί τουλάχιστον για μια ώρα. Ελέγχουμε μια-δυο φορές μη μείνουμε από υγρασία. Δοκιμάζουμε. Μόλις νομίζουμε ότι τείνει να είναι έτοιμο για τα γούστα μας προσθέτουμε το σύγκλινο κομμένο σε μικρά κομμάτια και ανακατεύουμε. Το αφήνουμε 5 λεπτά ακόμη.
Το βγάζουμε από τον φούρνο. Ρίχνουμε τον χυμό των δυο λεμονιών και ανακατεύουμε- πρέπει να είναι καλά χυλωμένο.
Αν τύχει και νοιώσουμε μια μικρή αίσθηση υπερηφάνειας βλέποντας, μυρίζοντας και δοκιμάζοντας ρίχνουμε και το κομμένο σέλερι και ανακατεύουμε.
Το σερβίρουμε με φρέσκο πιπέρι.

Δεν τόλμησα να το ραντίσω με κομματάκια φρέσκου κατσικίσιου ξυνότυρου (μυζήθρα). Το έβαλα σε διπλανό πιάτο και το συνοδευσα με ένα ποτήρι Ξυνόμαυρο.
Εντάξει, όχι μόνο ένα...

Υ.Γ.: Δεν βάζω σόδα στα ρεβίθια. Δεν ξαφρίζω. Δεν ματαιοπονώ να τα τρίψω για να τα ξεφλουδίσω. Απορρίπτω την χρήση αλεύρων ως μέσων αύξησης του ιξώδους. Το βάρος των ρεβιθιών στη συνταγή είναι σε ξηρά κατάσταση, μουλιασμένα-κατεψυγμένα ζυγίζουν διπλάσια.
Τέλος ,σας παρακαλώ, μη μου ζητήσετε ευθύνες σε περίπτωση αστοχίας.