Απ' το Καγιέν στο Ντε Σεβώ
Όταν δεν γράφει για το Bostanistas, ο εθνοβιολόγος Παύλος Γεωργιάδης ασχολείται με την εξωστρεφή ελαιοπαραγωγική οικογενειακή επιχείρηση στη Μάκρη Αλεξανδρούπολης. Ή με το Slow Food, στο οποίο πιστεύει με πάθος. Ως εκπρόσωπος αυτού του κινήματος σκέφτηκε τη δημιουργία ενός video-blog (ντοκιμαντέρ μικρού μήκους θα το λέγαμε) σχετικά με τους νέους Έλληνες αγρότες. Στο πλαίσιο προβολών σε φεστιβάλ κινηματογράφου και ειδικές προβολές, μετά και το πρώτο βραβείο στο φεστιβάλ Arclight του Λος Αντζελες, το “Farming on Crisis?” (“Γεωργία σε κρίση;”) παρουσιάζεται απόψε, Σάββατο, στον πολυχώρο του Αρχείου Τέχνης SALT της Κωνσταντινούπολης. Πρόκειται για Walk-In Cinema, το οποίο οργανώνει το Slow Food της Κωνσταντινούπολης. Θα ακολουθήσει συζήτηση που θα συντονίσει η Defne Kuryorek, κεντρικό πρόσωπο του περιβαλλοντικού κινήματος της Τουρκίας και ψυχή της εκστρατείας για τη διάσωση των ψαριών του Βοσπόρου.
Το ντοκιμαντέρ είναι πολύ ευχάριστο. Ξεχάστε τους αγρότες των μπλόκων, των καφενείων και των παρκαρισμένων θηριωδών τζιπ. Ο Παύλος ξεκινά με ένα κίτρινο Ντε Σεβώ, που μάλιστα του μένει στο δρόμο κι αναγκάζεται να βγάλει τη μανιβέλα για να δοκιμάσει να το βάλει μπρος. Ξέρετε ότι τα Ντε Σεβώ κατασκευάστηκαν για τις ανάγκες ενός αγρότη, έτσι ώστε να χωράει το ψηλό του καπέλο και να μπορεί να μεταφέρει αυγά χωρίς να σπάνε, έτσι; Ε, αυτό ακριβώς μου θύμισε το ντοκιμαντέρ και όποιος είχε στη ζωή του Ντε Σεβώ, θα με καταλάβει με τη μία- κι εμένα και τη μανιβέλα και τον Παύλο που το διάλεξε.
Σημειολογικά, λοιπόν, το ντοκιμαντέρ αποσπά το βλέμμα από το εμβληματικό αγροτικό Καγιέν των τελευταίων ετών και μας πηγαίνει στο συμβολικό Ντε Σεβώ του καθαρού αέρα και της τιμιότερης γης. Θα δείτε νέους αγρότες στα χωράφια, στις καλλιέργειες, στα ζώα τους. Φύση, αστικούς κήπους, ακτιβισμό, ιδέες, απόψεις, απλές συμβουλές, προβληματισμούς. Το ντοκιμαντέρ εξελίσσεται σε τέσσερα επεισόδια 10-13 λεπτών το καθένα. Στο τελευταίο, ο δημιουργός μαζεύει απορίες και παρατηρήσεις και τα πηγαίνει στον υπουργό Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων Αθανάσιο Τσαυτάρη. Προσωπικά δεν ικανοποιήθηκα από τις απαντήσεις του υπουργού, τις βρήκα υπερβολικά συνθηματικές και ελάχιστα κατατοπιστικές.
Η τελευταία λέξη, πάντως, δεν ανήκει στον υπουργό αλλά στον Επίτροπο Γεωργίας και Αγροτικής Ανάπτυξης της Ευρωπαϊκής Ένωσης, Dacian Ciolos. Τα λόγια του, μπορεί να δώσουν ένα μεγάλο μήνυμα ελπίδας:
«Στο μέλλον, η Κοινή Αγροτική Πολιτική έχει σκοπό να επενδύσει στους μικρούς αγρότες, το απευθείας εμπόριο και τις μικρές αλυσίδες παραγωγής. Η επαφή μεταξύ παραγωγού και καταναλωτή είναι βασικός παράγοντας στη διαμόρφωση του συστήματος διατροφικής διασφάλισης και ασφάλειας στο μέλλον. Και χαίρομαι που αυτός ο προβληματισμός δεν περιορίζεται στην Ευρωπαϊκή Ένωση αλλά υπάρχει σε όλες τις αστικές περιοχές. Πρέπει ο καταναλωτής και ο παραγωγός να έρθουν ξανά σε επαφή. Κι αυτό είναι το σημαντικό θέμα».
Η ιδέα για το ντοκιμαντέρ γεννήθηκε από ένα ανάλογο video-blog για τους αγρότες της Ολλανδίας. Επιδοτήθηκε από το Υπουργείο Γεωργίας, Καινοτομίας και Οικονομίας της Ολλανδίας και την Ενωση Νέων Αγροτών Ολλανδίας στο πλαίσιο της ενημερωτικής εκστρατείας FoodPolitics.eu για την αναθεώρηση της Kοινής Αγροτικής Πολιτικής της Ε.Ε.
Η παραγωγή, έρευνα, παρουσίαση έγιναν από τον Παύλο Γεωργιάδη. Η σκηνοθεσία από τον Χάρη Ντώνια. Η διεύθυνση φωτογραφίας από τον Γιώργο Κ.Τάντο και η ηχοληψία από τον Βίκτωρα Ζαζόπουλο.
Τα υπόλοιπα σχετικά με το Slow Food και την ενασχόλησή του με τη γη και τη διατροφή, θα σας τα πει καλύτερα ο ίδιος!