Bostanistas.gr : Ιστορίες για να τρεφόμαστε διαφορετικά

Τα αυγά Μπένεντικτ, η νεοϋορκέζικη εκδοχή του πρωινού με αυγά, για μένα δεν είναι απλώς «το πιο νόστιμο πιάτο του μπρέκφαστ», σύμφωνα με την περιγραφή της Huffington Post. Είναι μια ολόκληρη ιεροτελεστία που συμβολίζει ένα ξεκίνημα, μια αισιόδοξη μέρα.

Δεν ξέρω πώς γίνεται και κάποιες γεύσεις αποκτούν σχεδόν μυθικές διαστάσεις. Το βέβαιο είναι πως αυτή η διαδικασία δεν έχει να κάνει μόνο με τους αισθητικούς υποδοχείς της γλώσσας. Η ίδια η γεύση προφανώς παίζει τον ρόλο της, οι συνειρμοί που την συνοδεύουν όμως κάποιες φορές είναι πολύ πιο ισχυροί.
Παραμονές Χριστουγέννων του 1989, ταξιδεύω με την καλή μου φίλη για πρώτη φορά στη Νέα Υόρκη. Είναι η εποχή που ο κόσμος αλλάζει: Έχει ήδη γκρεμιστεί το τείχος του Βερολίνου, με το που προσγειωνόμαστε στο JFK μαθαίνουμε ότι ο αμερικάνικος στρατός στον Παναμά έχει ρίξει τον μέχρι προτινος βολικό Νοριέγκα, η περεστρόικα και η γκλάσνοστ είναι οι δύο πιο γνωστές ρώσικες λέξεις. Δυο-τρεις μέρες αργότερα βλέπουμε στην τηλεόραση την εκτέλεση των Τσαουσέσκου και μαθαίνουμε για την διάσπαση της Τσεχοσλοβακίας.

Είναι όμως γιορτές και η Νέα Υόρκη γλεντάει κι εμείς μαζί της. Ξημερώματα της πρωτοχρονιάς του '90 καταλήγουμε για πρωινό στο Waldorf Astoria και παραγγέλνουμε το εμβληματικό πιάτο του ξενοδοχείου, τα αυγά Μπένεντικτ -στις κουζίνες του υποτίθεται ότι δημιουργήθηκε:
Καψαλισμένα στρογγυλά ψωμάκια, μια φέτα τραγανό μπέικον, ένα αυγό ποσέ και όλα αυτά σκεπασμένα με βελούδινη σος ολαντέζ.
Αυτό ήταν- η μνήμη δημιουργήθηκε. Αδύνατον να τα γευθώ χωρίς να με θυμηθώ, πολύ πιο νέα, στην Times Square, στην αλλαγή ενός χρόνου που υποσχόταν ότι τίποτα δεν θα ήταν ίδιο πια.

Αυγά Μπένεντικτ αλά Waldorf Astoria (απο το αμερικάνικο Saveur)

Σε μία κατσαρόλα βάζουμε αλατισμένο νερό να σιγοβράσει σε μέτρια φωτιά και προσθέτουμε το ξύδι. Σπάμε τα 4 αυγά σε 4 φλιτζανάκια του καφέ και ένα-ένα τα αφήνουμε να γλιστρίσουν στο νερό που σιγοβράζει. Σβήνουμε το μάτι, σκεπάζουμε την κατσαρόλα και τα αφήνουμε να μαγειρευτούν για 4 λεπτά περίπου, μέχρι να αρχίσει να σφίγγει το ασπράδι. Τα μεταφέρουμε με τρυπητή κουτάλα σε μπολ με παγωμένο νερό.
Προθερμαίνουμε τον φούρνο στους 200° και ψήνουμε τα ψωμάκια. Τα αλείφουμε με το βούτυρο. Ψήνουμε (ή τηγανίζουμε) το μπέικον για να γίνει τραγανό και βάζουμε από μία φέτα στο κάθε ψωμάκι. Τα κρατάμε ζεστά.

Για την ολαντέζ, λιώνουμε το βούτυρο σε χαμηλή φωτιά. Σε ένα μπολ χτυπάμε τους κρόκους, το χυμό λεμονιού, 1 κουταλιά νερό, αλάτι και πιπέρι μέχρι να ασπρίσουν.
Βάζουμε το μπολ πάνω από μια κατσαρόλα με λίγο νερό που βράζει (μπαιν μαρί) και μαγειρεύουμε χτυπώντας συνεχώς με το σύρμα, μέχρι το μίγμα να αρχίσει να πήζει και το σύρμα να αφήνει ίχνος στα αυγά. Το τραβάμε απο την φωτιά και προσθέτουμε κουταλιά-κουταλιά το βούτυρο ανακατεύοντας συνεχώς. Για να στήσουμε το πιάτο, βάζουμε νερό να βράσει και ρίχνουμε προσεκτικά τα αυγά, να ζεσταθούν για 1 λεπτό.
Με τρυπητή κουτάλα τα μεταφέρουμε σε χαρτί κουζίνας να στραγγίξουν. Τοποθετούμε ένα αυγό πάνω από το μπέικον σε κάθε ψωμάκι και από πάνω αφήνουμε να απλωθεί μια γεμάτη κουταλιά σος ολαντέζ.
Τρώμε δύο ή τέσσερις, αναλόγως της πείνας μας.