Bostanistas.gr : Ιστορίες για να τρεφόμαστε διαφορετικά

Πέρναγα απ' έξω οδηγώντας τα πρωινά της Κυριακής, εφτά η ώρα - οκτώ το πρωί κι αναρωτιόμουν τι είναι αυτό το κατάστημα με την τόσο κομψά λιτή επιγραφή "Φύσις", κάπως παλιοκαιρινή που απέπνεε δροσιά. Σαν μικρή σταγόνα μέσα στη βρώμικη και άχαρη -μα πόσο άχαρη- λεωφόρο Μεσογείων, 3-4 τετράγωνα μετά το επίσης άσχημο κτίριο της ΕΡΤ. Κι επειδή είναι δρόμος μεγάλης κυκλοφορίας και εγώ οδηγούσα και ήταν και νωρίς και τα μαγαζιά κλειστά, δεν είχα επί μήνες και χρόνια σταματήσει. Και να που τυχαία μια φράση φίλης με γούστο φίνο και μύτη λαγωνικού (έχεις δοκιμάσει τα γλυκά από τη Φύσι;) τράβηξε αποφασιστικά την άκρη της κλωστής. Κι έτσι μπήκα κι έτσι εγκαταστάθηκα.

Φρέσκα, πάμφρεσκα; Ναι! Θυμάστε την παλιά φράση "λιώνουν στο στόμα"; Αυτό ακριβώς. Δελεαστικά, ελκυστικά, μοσχοβολώντας τα δικά τους αρώματα και όχι βεβαίως τα τεχνητά πρόσθετα; Ανυπερθέτως. Κι επιπλέον (απόλυτος κύριος λόγος) παρασκευασμένα με βιολογικές πρώτες ύλες, ζάχαρη από ζαχαροκάλαμο, αληθινό γιαούρτι, αλεύρια χωρίς πρόσθετα και διογκωτικά.

Οι αδερφοί Νταλιάνη (Γιάννης και Νεκτάριος) απέκτησαν μια μεγάλη εμπειρία από την εταιρία τους Biosmart και την επεξέτειναν - εφήρμοσαν στη Φύσι. Διέγραψαν μονοκοντυλιά τη λογική των έτοιμων μιγμάτων, χρωστικών και συντηρητικών, που κρύβεται πίσω από την πλειοψηφία των γλυκισμάτων που προσφέρει το εμπόριο και κοίταξαν σε άλλη κατεύθυνση. Λόγου χάριν γιατί σώνει και ντε πρέπει να χρησιμοποιείται τυρί τύπου φιλαδέλφεια, φουλ στα λιπαρά (και στη μονοτονία;). Αυτοί αποφάσισαν να φέρουν φρέσκα τυριά από την Κρήτη και ανθότυρο από τη Σχοινούσα. Όχι ότι οι αποφάσεις τους αυτές είναι εύκολες. Το ζόρι άρχιζε αμέσως. Οι τεχνίτες της αγοράς, συνηθισμένοι και βολεμένοι στα «πρόσθετα και βελτιωτικά» επαναπαύονταν στο μίξερ και αρνούνταν να χτυπούν με το χέρι το μίγμα για ώρα ώστε να φουσκώσει. Αυτή ήταν η γνωστή ρότα. Η Φύσις την ανέτρεψε, με κόπο και επιμονή.

Σοκολάτα Βαλρονά για τα σοκολατένια, ζάχαρη από ζαχαροκάλαμο, μπλε αγάβη (φυσικό, φυτικό, υπέροχο γλυκαντικό), φυσική βανίλια από το Κονγκό, αληθινό γιαούρτι από τη Φάρμα Παπαμαρίνου στο Παγγαίο, ακατέργαστο κακάο. Επιπλέον, γλυκά χαμηλών λιπαρών (αλλα εξαισίας γεύσης), γλυκά χωρίς αλεύρι – όλοι μπορούν να τα απολαμβάνουν (όποια προβλήματα και δυσκολίες έχουν στην υγεία τους).

Η ναυαρχίδα της Φύσις είναι το αριστουργηματικό εσμαϊλιγιέ (ψημμένο τραγανό καταϊφι, πολύ ελαφριά όμως τόσο πλούσια κρέμα, φρέσκα φυστίκια Αιγίνης, σιρόπι με ροδόνερο) για το οποίο διαγκωνίστηκα, ώστε να εξασφαλίσω μια μέρα το τελευταίο κομμάτι.

Όμως το προφιτερόλ, τα mi cuit, ο κορμός με τα κάστανα, οι μπαμπάδες, τα εκμέκ δεν πρέπει να μη τα αναφέρω. Και μη φαντασθείτε τιμές υψηλές ή αστρονομικές. Το αντίθετο. Με επιχειρηματικές λύσεις που δεν άγγιξαν την ποιότητα των προϊόντων, οι τιμές μπόρεσαν και κατέβηκαν.

Άφησα τελευταία την πορτοκαλόπιττα. Ανάλαφρη, μαμαδίσια, ζουμερή, μυρωδάτη. Έβλεπα τη μία μετά την άλλη να εξαφανίζονται από τις προθήκες τους. Πήρα τη συνταγή:

Η πορτοκαλόπιττα – Φύσι

Ξεπαγώνουμε και βγάζουμε το φύλλο από τη συσκευασία του (αν βρούμε από εργαστήριο βέβαια, χίλιες φορές καλύτερα). Το αφήνουμε ανοιχτό, ένα-ένα τα φύλλα ώστε να στεγνώσουν και να ξεραθούν. Τα τρίβουμε με το χέρι και τα φυλάμε κατά μέρος.
Μέσα σε βαθύ μπολ ανακατεύουμε όλα τα υλικά μαζί, ζάχαρη, αυγά, γιαούρτι, μπέικινγκ, λάδι.
Τελευταίο βάζουμε το τριμμένο φύλλο.
Όλο το ανακάτεμα, που πρέπει να 'ναι καλό, γίνεται με το σύρμα και το σταθερό μας χέρι.
Ετοιμάζουμε σιρόπι βράζοντας το νερό με τη μαύρη ζάχαρη.

Ψήνουμε την πορτοκαλόπιττα στους 180° για 40 λεπτά σε ταψάκι ή κεραμικό σκεύος και μόλις την βγάλουμε καυτή από το φούρνο, την σιροπιάζουμε.

[ΦΥΣΙΣ: Λεωφ. Μεσογείων 450, Αγ. Παρασκευή, www.fisis.eu, τηλ. 210 6090740]