Bostanistas.gr : Ιστορίες για να τρεφόμαστε διαφορετικά

Άμα τρως στο δρόμο δεν τρέχει και τίποτε. Το μόνο που θα πρέπει να προσέχεις είναι να 'χεις κανα-δυο χαρτοπετσέτες, να σκουπίσεις καλά το στόμα σου και να θυμηθείς να μη τις πετάξεις στο δρόμο όταν τελειώσεις. Εγώ πλέον τρώω σπάνια στο δρόμο. Όχι από όψιμο καθωσπρεπισμό. Απλά γιατί οι περισσότεροι στριτφουντάδες σερβίρουν αηδίες. Τώρα περιορίζομαι σε κανένα κουλούρι από τον κουλουρά της Σταδίου, έξω από τον Στρογγυλό.

Για το μαγείρεμα και το σερβίρισμα στο σπίτι, μόνοι  ή με δικούς μας, χρειάζεται να προσέχουμε μερικά πράγματα. Γιατί «το μάτι τρώει μαζί». Εξηγούμαι. Θα σας πω τι πιστεύω και τι μου αρέσει εμένα. Δε θέλω να σας πουλήσω savoir faire, vivre ή δεν ξέρω 'γώ τι.

• Σερβίρουμε στα «καλά» μας πιάτα, μαχαιροπήρουνα, ποτήρια. Δεν τα φuλάμε για τα «επίσημα» γεύματα. Τα χαιρόμαστε καθημερινά και ας σπάσουν με τα χρόνια, παρά να βρεθούν κάπου σκονισμένα όταν θα έχουμε σαλπάρει.
• Αγοράζουμε καλά σκεύη μαγειρικής στα πλαίσια των οικονομικών μας δυνατοτήτων. Τα κακά είναι ενεργειακά σπάταλα και στοιχίζουν περισσότερα μέσω της ΔΕΗ. Χώρια που ντρέπεσαι να τα πάρεις από τη φωτιά και να τα τοποθετήσεις κατευθείαν σ’ ένα ξύλο στο τραπέζι για σερβίρισμα.
• Καλά ρηχά και βαθιά πορσελάνινα πιάτα. Όχι κατ' ανάγκη ακριβά. Λευκά, βαριά, θερμοχωρητικά και σε μεγάλο μέγεθος. Ωραίο πράγμα το μεγάλο πιάτο! Αποφεύγουμε τα τσουρούτικα με χρώματα και σχέδια. 
• Κατάλληλα ποτήρια. Ιδιαίτερα νερού και κρασιού. Μεσαίες «τουλίπες» για το λευκό, μεγάλα κολονάτα σφαιρικά για το κόκκινο. Όχι ακριβά κρυστάλλινα. Οικονομικά, των 2 ευρώ, γυάλινα αλλά σωστά. Δεν πίνουμε, το κρασάκι μας σε μπασμένα ρετσινοπότηρα. Και μην ξεχνάς. Στη κατάψυξη πρέπει πάντα να παραμονεύουν τουλάχιστον 6 παγωμένα σφηνοπότηρα.
• Σωστά μαχαιροπήρουνα. Ανοξείδωτα, μασίφ, λίγο βαριά αλλά ζυγισμένα.
• Όχι στις μίζερες φθηνοχαρτοπετσέτες των σουπερμάρκετ, εκτός αν έχουμε ξεμείνει. Κάνουμε κατά καιρούς μια καλή προμήθεια από τις μεγάλες πλούσιες λευκές ή χρωματιστές που πουλάει το ΙΚΕΑ ή ίσως και αλλού με ένα έως δύο ευρώ. Συμφέρουν και το ευχαριστιέσαι.

Και δυο λεπτομέρειες που εγώ τουλάχιστον θεωρώ σημαντικές για το σερβίρισμα.

• Ζέστανε στον φούρνο μικροκυμάτων τα πιάτα που θα σερβίρεις το ζεστό δημιούργημά σου. Έτσι τα κάνεις σύμμαχό του. Τα κρύα πιάτα το κρυώνουν πολύ γρήγορα. Δεν είναι κρίμα;
• Άλλαξε υποχρεωτικά τα πιάτα και τα μαχαιροπήρουνα όταν αλλάζεις «πιάτο». Μην υποκύπτεις ούτε σ’ αυτούς που επιμένουν να τα κρατήσουν υπονοώντας ότι το κάνουν για σένα. Μην αναπαράγεις στο τραπέζι σου «το πιάτο του μπουφέ», όπου το ψάρι κολυμπάει στη σάλτσα του κοκκινιστού και όλα τα σκεπάζει η σαλάτα.

Δε σας κάνω υποδείξεις. Για μικρές, όμορφες «παραξενιές» μιλάω.

["Το μάτι τρώει μαζί" είναι η κατά κυριολεξία μετάφραση της γερμανικής έκφρασης "Das Auge isst mit". Δεν ξέρω Γερμανικά. Μια φίλη που ξέρει μου το 'μαθε και μου άρεσε. Όποιος βρει καλύτερη απόδοση ας μου την υποδείξει παρακαλώ στον χώρο των σχολίων].