Περί ελευθερίας των σπόρων

του Παύλου Γεωργιάδη 22 Ιανουαρίου 2013 • σπόροι, βιολογική καλλιέργεια, χημική βιομηχανία

Το μέλλον της τροφής μας και της γεωργίας χαρακτηρίζεται από μία μάχη μεταξύ Δαβίδ και Γολιάθ. Πάρτε για παράδειγμα τους σπόρους, όπου πέντε κολοσσοί της χημικής βιομηχανίας έχουν καταλάβει τον έλεγχο τους. Μέσω διπλωμάτων ευρεσιτεχνίας, πνευματικών δικαιωμάτων και τη γενετική τροποποίηση, αυτές οι εταιρείες επικαλούνται την αποκλειστική ιδιοκτησία των σπόρων, κλέβοντάς κυριολεκτικά αυτό το συλλογικό δικαίωμα από τους προγόνους μας, που τους καλλιέργησαν εδώ και χιλιάδες χρόνια.

Η κυρίαρχη αυτή αφήγηση των πολυεθνικών εταιρειών, μας έχει επιβάλλει ένα αγροτικό σύστημα στο οποίο 1ον) δεν υπάρχει θέση για τους ανθρώπους και τη βιολογική γεωργία και 2ον) δεν υπάρχει χώρος για τους νέους. Αυτός είναι ο κύριος λόγος για τον οποίο οι νέες γενιές εγκαταλείπουν την ύπαιθρο, και «φοβούνται» την τροφή τους. Επειδή εδώ και πολλά χρόνια μας είπαν ότι θα πρέπει να ζούμε με κατεψυγμένα, αποστειρωμένα και παστεριωμένα βιομηχανικά γεύματα. Από γενετικά τροποποιημένες τροφές, γεμάτες χημεία και συνθετική βιολογία. Μας έπεισαν ότι μπορούμε να επιβιώσουμε με τροφή που στην ουσία είναι μη-τροφή.

Υπάρχουν όμως, ευτυχώς, όλο και περισσότεροι άνθρωποι που πιστεύουν ότι η πραγματική αλλαγή στον κόσμο θα έρθει από την τροφή. Από τον τρόπο που παράγουμε, τους σπόρους που καλλιεργούμε και διασώζουμε και τον τρόπο που τους διανέμουμε. Μέχρι σήμερα, οι εταιρείες είχαν επιβληθεί σε όλους αυτούς τους ρόλους. Η κατάσταση όμως αλλάζει σιγά σιγά και ο χώρος της γεωργίας επανακτάται από τους ανθρώπους και κυρίως από τους νέους! Και αυτό συμβαίνει παντού γύρω μας.

Αυτόν τον αγώνα αναδεικνύει με πολύ όμορφο τρόπο και ο Αλέξανδρος Οικονομίδης στο ντοκιμαντέρ του «Ένας Σπόρος για την Αλλαγή». Δείτε ένα μέρος του εδώ!