Bostanistas.gr : Ιστορίες για να τρεφόμαστε διαφορετικά

Αν κάναμε μια ψηφοφορία για το πιο αγαπητό «φαγητό της θαλπωρής» (comfort food) ή την πιο αγαπημένη γουρουνιά, αν θέλετε, είμαι βέβαιη ότι σε μια από τις δύο πρώτες θέσεις θα είναι τα μακαρόνια με κιμά (στην άλλη θα είναι οι πατάτες τηγανητές).

Έτσι ήταν πάντα στο σπίτι μας και όταν ήμουν παιδί και αργότερα, όταν ήταν παιδί η κόρη μου.
Μόνο που όσο πέρναγε ο καιρός και γινόμασταν πιο σοφιστικέ και μας γεννιόντουσαν διάφορες γαστρονομικές περιέργειες, άρχισαν να κάνουν την εμφάνισή τους διάφορες παραλλαγές του γνωστού πιάτου που σιγά-σιγά πήραν την γενική ονομασία «Μακαρόνια μικιμάους». Ο όρος γεννήθηκε πριν από χρόνια όταν φιλοξενούσαμε την ανιψιά μου την Έμμα με μιαν αμερικάνα φίλη της. Όταν ρώτησα τις δύο δικές μου τι θέλουν να μαγειρέψω απάντησαν με ένα στόμα «Μακαρόνια με κιμά!».
Το αμερικανάκι τα 'χασε. «Macaroni Mickey Mouse?» ρώτησε.

Λοιπόν, στα μακαρόνια αυτά ο κλασσικός κιμάς εμπλουτίζεται (ή μπασταρδεύεται- ανάλογα με την άποψή σας) με διάφορα πρόσθετα υλικά. Η βασική συνταγή είναι η ίδια που ξέρουμε: με κιμά, κρεμμύδι, ντομάτα, κανέλλα ή γαρύφαλλο και μαϊντανό. Δε θα σας δώσω τη συνταγή, γιατί ο καθένας έχει την δική του, μόνο θα σας δώσω δύο συμβουλές. Μη ζητήσετε από τον χασάπη τον άπαχο κιμά της μόδας… δεν κάνει γι' αυτή την συνταγή.
(Αν δείτε να περισσεύει λίπος όταν είναι έτοιμη η σάλτσα, αφαιρέστε το τότε.)
Η άλλη συμβουλή είναι να μη τσιγαρίσετε τον κιμά πρόχειρα και βιαστικά αλλά πάρα πάρα πολύ καλά, ώστε να μη μείνει ίχνος ροζ χρώματος πουθενά.

Μακαρόνια μικιμάους

Μία βασική παραλλαγή: αφού τσιγαριστεί ο κιμάς με το κρεμμύδι, προσθέτουμε τη γέμιση από δύο-τρία λουκάνικα χωριάτικα- καυτερά ή γλυκά ανάλογα με τα γούστα μας- και συνεχίζουμε να τσιγαρίζουμε και να θρυμματίζουμε για λίγη ώρα ακόμα. Όταν ακολουθούμε αυτή τη συνταγή αλατίζουμε τη σάλτσα στο τέλος, γιατί το λουκάνικο μπορεί να έχει ήδη πολύ αλάτι.
Επίσης αν το λουκάνικό έχει δικά του καρυκεύματα με κυρίαρχη γεύση, μπορούμε να παραλείψουμε τα δικά μας μπαχαρικά. Οι άλλες παραλλαγές είναι με προσθήκη λαχανικών στο τέλος του μαγειρέματος. Εγώ συνηθίζω μανιτάρια ή χρωματιστές πιπεριές ή μελιτζάνα ξεπικρισμένη· όλα κομμένα σε κύβους και σοταρισμένα.

Προσωπικά μ' αρέσει πολύ με ελιές, που βέβαια δεν χρειάζονται σοτάρισμα, απλώς ξεκουκούτσιασμα και κόψιμο σε κομμάτια. Μπορεί να είναι πράσινες ή μαύρες (οι Καλαμών ταιριάζουν ιδιαίτερα) ή συνδυασμός διαφόρων ειδών εκτός από θρούμπες που πικρίζουν. Τα λαχανικά ή τις ελιές τα προσθέτουμε στα τελευταία 10 λεπτά του μαγειρέματος για να δεθούν οι γεύσεις.
Αν είστε πολύ περιπετειώδης και χωρίς μεγάλες γαστρονομικές ευαισθησίες, μπορείτε και να τα βάλετε όλα μαζί…. Δεν το συνιστώ. Τον μόνο συνδυασμό που συνιστώ είναι λουκάνικο και μανιτάρια ή, αν θέλετε, μελιτζάνες, κολοκύθια και πιπεριές. Τις αναλογίες τις αποφασίζουμε κατά τα γούστα μας.
Βέβαια υπάρχουν στην οικογένειά μας και εκείνοι που τον περισσότερο καιρό προτιμούν τα μακαρονάκια τους κλασσικά, «του Θεού», όπως τα έκανε η μαμά τους.
Μαντέψτε σε ποια ομάδα ανήκω εγώ…