Τους σώσαμε κυρ Κώστα! τους σώσαμε!
Η καλή κυρία από την απέναντι πολυκατοικία έφτασε ένα πρωί στην αυλή μας: «Νομίζω ότι οι φοίνικές σας έχουν χτυπηθεί από αρρώστια. Τα κλαδιά κοντά στην κορυφή έχουν λυγίσει σαν μαραμένα…». Πράγματι, τα σπαθάτα κλαδιά κοντά στην κορυφή κρέμονταν παράλυτα και οι δύο φοίνικες ύψους επτά και εννιά μέτρων σήμερα, που είχαμε αποκτήσει μαζί με το σπίτι πριν εικοσιπέντε χρόνια, είχαν χάσει το υπέροχο σχήμα τους. Ούτε που το είχαμε παρατηρήσει οι ανόητοι. Συναγερμός.
Τρέχω αμέσως στον φίλο γεωπόνο. Η περιγραφή μου δεν του άφησε καμία αμφιβολία:
«Τους έχει χτυπήσει το κόκκινο σκαθάρι».
Και τι κάνουμε τώρα, γιατρέ μου; Σώζονται οι ασθενείς; Δεν ήταν σίγουρος, διότι όπως μου εξήγησε όλα θα εξαρτηθούν από το μέγεθος των πληγών που είχαν προξενήσει αυτοί οι εγκληματίες με το τρομακτικό όνομα rhynchophorus ferruginerus, που τρέφονται από τις κορυφαίες τρυφερές σάρκες -και όχι μόνο- του φυτού. Με όλες τις πληροφορίες σημειωμένες, καταφεύγουμε σε κηπουρό που γνωρίζαμε ότι αναλαμβάνει ψηλά κλαδέματα και που μας διαβεβαίωσε ότι είχε παρέμβει σε παρόμοιες περιπτώσεις. «Βέβαια τίποτα δεν είναι σίγουρο», μας λέει κι αυτός καθώς φεύγει για να γυρίσει την επόμενη μέρα, οπότε άρχισε η περιπέτεια της αμφίβολης διάσωσης.
Με μια πελώρια αλουμινένια σκάλα και ένα αλυσοπρίονο στο χέρι αρχίζει να κουρεύει τους φοίνικες έως ότου απομείνανε δύο τεράστια κούτσουρα. Αποτρόπαιο θέαμα. Πολλοί θα το έχουν δει σε διάφορα μέρη της χώρας. Καβάλα στην κορυφή του φοίνικα-κούτσουρου χώνει τα γαντοφορεμένα χέρια του και ξεριζώνει τη σαπίλα της άρρωστης καρδιάς του δέντρου, όσο μπορεί πιο βαθιά.
Πολλά ερυθρόμορφα τέρατα πέφτουν στις πλάκες της αυλής όπου τα πατάω με μανία.
Ο κηπουρός κατεβαίνει και ετοιμάζουμε το δεύτερο στάδιο της θεραπείας. Έχω προμηθευτεί από τον γεωπόνο το φάρμακο confidor που μου σύστησε (μία κουταλιά της σούπας σε 10 λίτρα νερό) και με ένα ποτιστήρι ρίχνει το διάλυμα στο κέντρο της καρδιάς, καθώς και γύρω από τη στεφάνη της κορυφής.
(Ο γεωπόνος σας μπορεί να σας υποδείξει και άλλα φάρμακα.)
Προσοχή εδώ: Αν ψεκάζουμε μόνοι μας ή παρατηρούμε από κοντινή απόσταση τον ψεκασμό, φοράμε απαραιτήτως γάντια, παλιά ρούχα που δεν τα αποθηκεύουμε πια μέσα στο σπίτι, μάσκα, γυαλιά όπως αυτά του σκι και καπέλο. Επίσης ξεπλένουμε την αυλή με μπόλικο νερό διότι αυτά τα φάρμακα δεν είναι σιρόπια για τον βήχα…
Σε περίπου ένα μήνα ακολούθησε νέος ψεκασμός και αναμονή. Ξαφνικά μια μέρα που ανέβηκα στην ταράτσα αντικρίζω-ναι!- μέσα από την καρδιά των δέντρων να ξεπετάγονται δυο μικρά καταπράσινα κλαδάκια. Φωνάζω σαν παλαβός τη Μαρλένα και - να το κρύψω;- βουρκώσαμε από το πείσμα των δύο γιγάντων για ζωή. Τηλεφωνώ στον επίμονο κηπουρό, καταφθάνει, σκαρφαλώνει και μου φωνάζει από ψηλά: «Τους σώσαμε, κυρ-Κώστα, τους σώσαμε!».
Καμαρώνουμε από τότε τα γιατρεμένα δέντρα που με τον καιρό έγιναν πάλι σφριγηλά όπως πρώτα, αλλά δεν εφησυχάζουμε. Αυτοί οι ερυθροί δαίμονες μπορεί να σκοτώνονται με το φάρμακο αλλά δεν ισχύει δυστυχώς το ίδιο για τα αυγά τους και τις προνύμφες που παραμένουν στην καρδιά του δέντρου. Κάθε 30 έως 40 ημέρες τα «χτυπημένα» δέντρα χρειάζονται ψεκασμό, που δεν πρέπει να γίνεται αν προβλέπεται βροχή για την ίδια ή την επόμενη μέρα.
Επειδή η διάσωση ενός ψηλού φοίνικα προϋποθέτει πέρα από την έγνοια και κάποια έξοδα (συνεχείς επισκέψεις κηπουρού) αυτές τις ημέρες εγκαθιστώ μια φτηνή και αποτελεσματική πατέντα που έχει εφαρμοστεί με επιτυχία εδώ και αρκετό καιρό. Ένας μεγάλος ψεκαστήρας που χωράει πάνω από 10 λίτρα νερό στερεώνεται στη βάση του φοίνικα, στο έδαφος. Στην ειδική υποδοχή που έχει προσαρμόζεται σωλήνας ποτίσματος τον οποίο ανεβάζουμε έως την καρδιά του φοίνικα.
Τον στερεώνουμε καλά και μία φορά τον μήνα γεμίζουμε τον ψεκαστήρα με το διάλυμα-φάρμακο και τρομπάροντας ανεβάζουμε το σωτήριο υγρό εκεί που πρέπει. Ένας καλός γεωπόνος θα σας δώσει όσες επιπλέον πληροφορίες χρειαζόσαστε. Και μια παράκληση. Να ψεκάζονται με το ίδιο διάλυμα τα άρρωστα μέρη του φυτού που έχουν κοπεί πριν τα πάρει η δημοτική υπηρεσία.
Εάν μείνει ζωντανό έστω και ένα σκαθάρι θα μολύνει φοίνικες σε κάποια άλλη γειτονιά.
Έχεις φοίνικα; Καλό κουράγιο!