Σε βλέπω στο ποτήρι μου
Τελικά τι τύπος είστε; Bloody Mary; Virgin Mary ή μήπως Slutty Mary; Έτσι χωρίζονται οι γυναίκες; Όποια και να σαι, ό,τι και νασαι, η βασίλισσα Μαίρη των Τυδώρ η επονομαζομενη και Bloody Mary, εξαιτίας της χαώδους και κρίσιμης εποχής στην οποία βασίλεψε, μας κληρονόμησε το φερώνυμο ποτό που πάει παντού: πάει με όλα (ακόμη και με το πρωινό!) και επίσης δεν εκθέτει την κυρία που θα το πιει μόνη στη μπάρα μια βραδιά σαν κι αυτή (δεν βγαίνουν, ευτυχώς, όλοι σε σχήμα συμμετρικό). Και, εν πάση περιπτώσει, τέρμα τα λόγια και επιτρέψτε μου να σας φτιάξω το αγαπημένο μου «τι θα πάρετε».
Κανονικά χρειάζεται ψηλό ποτήρι αλλά εκεί έχω αντιρρήσεις γιατί θέλω μεγαλύτερες γουλιές, άρα κάνω παρασπονδία και διαλέγω χαμηλό και ανοιχτό. Πάγος μπόλικος, η πρώτη κίνηση, βότκα 20ml η δεύτερη. Γεμίζω με χυμό ντομάτας (όχι φρέσκο αλλά από μπουκάλι ή κονσέρβα. Καθαρό χυμό ντομάτας, π.χ. Κύκνος, προφανώς όχι συμπυκνωμένο, δεν φτιάχνουμε σάλτσα). Αλατίζω με φειδώ, πιπερίζω με γενναιοδωρία, ραντίζω λίγο Ταμπάσκο με φρόνηση, προσθέτω Γούστερ σως με τσαχπινιά. Αν έχω πέσει σε μάστορα μπάρμαν του ζητάω να βάλει ένα ελάχιστο κόκκο χόρσράντις (χρένο, ελληνιστί).
Δυο πράγματα μην ξεχάσεις: ενα ζούληγμα του λεμονού για λίγες σταγόνες και το κλαράκι του σέλερι, που όχι δεν είναι διακοσμητικό, παίζει ρόλο σημαντικό και φυσικά το δαγκώνουμε και τραγανίζοντάς το, το τρώμε.
Αποφασιστικής σημασίας: ο χυμός να 'ναι ήδη παγωμένος, δεν περιμένουμε τα παγάκια να κάνουν όλη τη βρωμοδουλειά. Δεν το παρακάνουμε στα μυριστικά, τα θέλουμε στο φόντο, όχι πρώτο τραπέζι.
Και ως γνωστόν με την ποσότητα της βότκας, παίζουμε όσο θέλουμε: την μειώνουμε ακόμη και στο ελάχιστο, την αφαιρούμε εντελώς – ιδού η Virgin (παρθένος) Mary. Έχουμε και για το σέλερι εναλλακτική: το αντικαθιστούμε με ένα ψημμένο λουκάνικο και καταφθάνει βροντώντας τα τακούνια της η Slutty (τσούλα) Mary.
Υ.Γ.: Μην παραλείψετε παρακαλώ να ακούσετε αυτό αλλά και αυτό