Bostanistas.gr : Ιστορίες για να τρεφόμαστε διαφορετικά

Το θυμήθηκα ξεφυλλίζοντας το βιβλίο του Βήματος «Λέξεις που χάνονται», που επιμελήθηκε ο Νίκος Σαραντάκος, ένας από τους πιο πιστούς εραστές της ελληνικής γλώσσας. Δεν ήξερα τη σημασία του και όταν μικρή ρωτούσα τη γιαγιά (που το λάτρευε) τι θα πει «χοσάφι», μου απαντούσε: «Αυτό που τρως». Και μου (ξανα)διηγιόταν πόσο πιο νόστιμο το έκαναν στο σπίτι τους στη Σμύρνη.
Αναστέναζε, αλλά ετρωγε ολο το μπωλ, πρέπει να πω.

Ήταν το επιδόρπιο της νηστείας αλλά και του καλοκαιριού. «Αναμάρτητο», υγιεινό, εύκολο, φθηνό και δροσερό. Μεταξύ μας τώρα, για να μην παρατείνω το μυστήριο (για τους νεώτερους), το χοσάφι είναι η κρύα κομπόστα με αποξηραμένα φρούτα.
Απο μνήμης θα γράψω τα υλικά, γιατί ετσι το παρασκεύαζε η μητέρα.

Χοσάφι
Υλικά για πέντε-έξι μερίδες

Σε μια κατσαρόλα βράζουμε 8 ποτήρια νερό και ρίχνουμε μέσα τα υλικά. Χαμηλώνουμε τη φωτιά και αφήνουμε το περιεχόμενο για 10 λεπτά να βράσει, ανακατεύοντας πού και πού. Αποσύρουμε το σκεύος απο το ζεστό μάτι, σκεπασμένο, και όταν κρυώσει το τοποθετούμε στο ψυγείο.

Μετά το φαγητό ή το απογευματάκι του καλοκαιριού, μετά απο έναν μεσημεριανό ύπνο, ένα μπολ με χοσάφι θα ευφράνει το μέσα σας. Μείνετε στο ένα, γιατί μετά θα δείτε το body shape σας να θυμίζει τη Μεγάλη οδαλίσκη του Ιngres.

*Σύμφωνα με τον Νίκο Σαραντάκο, η λέξη είναι δάνειο απο τα τουρκικά (hosaf), περσικής καταγωγής (hosab) και σημαίνει «ευχάριστο νερό».
Είναι κάτι περισσότερο απο ευχάριστο, σας βεβαιώ.