Bostanistas.gr : Ιστορίες για να τρεφόμαστε διαφορετικά

Δεν είναι καθόλου σχήμα λόγου, όταν στην τυπική ερώτηση τι κάνω, απαντώ «το παλεύω».
Απεικονίζει την εσωτερική μου πάλη ενάντια σε μια αυτονόητη πια παραίτηση. Πάλη με εκείνα τα κομμάτια του εαυτού μου που δεν κατανοούν προς τι το μίσος κι ο αλληλοσπαραγμός και θέλουν να αφεθούν στη χαυνωτική κατάσταση, όπου όλα είναι μαύρα και εσύ βουλιάζεις στη ζεστή τους λάσπη.

Θυμάμαι καλά και πότε άρχισα να το παλεύω. Κάποιο πρωί που δεν με χωρούσε ο τόπος αναζήτησα μια διέξοδο. Ήθελα να κάνω κάτι που θα έδιωχνε το στρες μου και μπήκα στην κουζίνα. Έκοψα με μανία σε μικροσκοπικά καρεδάκια τις φλούδες απ’ όλα τα πορτοκάλια που είχαν απομείνει στο καλάθι κι έφτιαξα μαρμελάδα. Αυτό ήταν η αρχή. Είχα αποφασίσει να κάνω κάτι, για μένα. Σαν να είχα κατανοήσει, επιτέλους, πως δεν χρειαζόμουν να περιμένω κάποιον για να στήσω τσουκάλι. Η ανάγκη αυτή στην ουσία δεν αφορούσε την πείνα μου. Περισσότερο χρειαζόμουν το μαγείρεμα για να κατανοήσω ότι υπάρχω, για να βγω από την αργία που μου επιβάλλει ολοένα και συχνότερα η παρούσα κατάσταση. Κατανοώντας τα όλα αυτά συνειδητοποιείς τα θέλω και τις ανάγκες σου. Μαθαίνεις ξανά να υπάρχεις, με αυτόν τον καινούργιο τρόπο. Για σένα, για πρώτη φορά, το παλεύεις.

Ορεκιέτε με ρεβίθια, γαρίδες και λάδι δεντρολίβανου

Υλικά για 4 άτομα

Κόβω το πράσο σε πολύ λεπτές φέτες και το σοτάρω, για 2-3 λεπτά, σε μια κατσαρόλα, όπου έχω ζεστάνει 2-3 κουταλιές ελαιόλαδο μαζί με το δαφνόφυλλο.
Προσθέτω τα ρεβίθια, μαζί με το ζεστό ζωμό λαχανικών και τα αφήνω να σιγοβράσουν, σε χαμηλή φωτιά, μέχρι να ζεσταθούν καλά. Προσθέτω αλάτι και πιπέρι, ρίχνω τα ζυμαρικά, δυναμώνω τη φωτιά στο σημείο βρασμού και τα βράζω για όσο χρόνο μου υποδεικνύουν οι οδηγίες της συσκευασίας.

Στο μεταξύ καθαρίζω τις γαρίδες από το κέλυφος τους αλλά κρατώ τις ουρές τους, τις ανοίγω στη μέση της ράχης και αφαιρώ το μαύρο εντεράκι τους. Ζεσταίνω σε ένα τηγάνι το υπόλοιπο ελαιόλαδο, μαζί με τα κλαράκια του δεντρολίβανου και τις σκελίδες του σκόρδου και σοτάρω τις γαρίδες για 1 λεπτό.
Τις βγάζω από ζεστό λάδι και τις ρίχνω στην κατσαρόλα. Αφαιρώ το σκόρδο και κρατάω το ελαιόλαδο και το δεντρολίβανο. Βγάζω τα ρεβίθια και τις ορεκιέτε, με τρυπητή κουτάλα και τα μεταγγίζω σε ένα μεγάλο μπολ. Τα περιχύω με το λάδι του δεντρολίβανου, τρίβω λίγο ακόμα πιπέρι και διακοσμώ τα πιάτα μου με μερικές βελόνες δεντρολίβανου.

Σημ: Άμα μου βρίσκονται, κόβω και μερικά ντοματίνια, τα πασπαλίζω με χοντρό αλάτι και τα σερβίρω μαζί. Ενίοτε τα σοτάρω για λίγο μαζί με τις γαρίδες ή με το πράσο.
Πρωτάρχισα να φτιάχνω αυτή τη συνταγή χρησιμοποιώντας τα ρεβίθια της προηγούμενης μέρας. Όμως, αν θέλω να κερδίσω χρόνο, προτιμώ να αγοράσω και να ξεπλύνω καλά τα βρασμένα της κονσέρβας παρά να χρησιμοποιήσω τα αποφλοιωμένα, που δεν έχουν και τόση γεύση.
Το μυστικό είναι να μη παραβράσεις στην αρχή τα ρεβίθια εφόσον θα βράσουν ξανά μαζί με τα ζυμαρικά. Υπολογίζω 45-60 λεπτά, ανάλογα με το πόσο βραστερά είναι.

Το πλεονέκτημα της κοντής πάστας σε αυτή τη συνταγή είναι ότι κρατάει καλύτερα το «βάρος» των ρεβιθιών.

[για όσους απορούν με τον τίτλο: ορεκιέτε σημαίνει αυτάκια, προσέξτε το σχήμα του ζυμαρικού!]