Το πρωί με ξυπνάς με φιλιά (γαλλικά)
Ενα πρωινό την εβδομάδα δικαιούμαστε να εγκαταλείψουμε τις διαιτητικές συνήθειες μας: καλά και άγια τα δημητριακά, τα γιαούρτια και τα φρούτα αλλά σήμερα είναι Κυριακή (μη μου λυπάσαι) κι η ζωή μπορεί να γίνει ωραιότερη ή τουλάχιστον να μοιάσει ωραιότερη. French toast είναι η καθιερωμένη ονομασία, στο σπίτι μας το αποκαλούσαμε τηγανόψωμο και το χαμε ως κατεξοχήν απογευματινό της Κυριακής. Αυγοφέτες το αποκαλούν άλλοι αλλά καθόλου δεν με ικανοποιεί αυτό το όνομα, κάπως απωθητικό το βρίσκω. Ας διατηρήσουμε παρακαλώ τη γαλλική ονομασία, εξάλλου οι Γάλλοι είναι περιώνυμοι και για τα φιλιά τους.
French toast με γαλλικά φιλιά
- 1 ολόκληρη φραντζόλα λευκό ψωμί ή ολόκληρο μπριός, κομμένο παχουλές φέτες
- 4 αυγά
- 1 κουταλιά σούπας ζάχαρη
- 1 ½ κουταλιά σ. ξύσμα πορτοκαλιού
- 2 κουτ. σ. χυμό πορτοκαλιού
- 2 ½ κουταλιές σ. Γκραν Μαρνιέ
- ελάχιστο αλάτι
- 1 ¼ φλιτζ. πλήρες φρέσκο γάλα
- φρέσκο βούτυρο
- ηλιέλαιο ψυχρής έκθλιψης (ιδεωδώς)
Για την τελική (προαιρετική) πινελιά
- μέλι ή
- σιρόπι από βύσσινο γλυκό ή
- ζάχαρη ή
- κανέλλα
Χτυπάω τα αυγά με το πηρούνι, προσθέτοντας το Γκραν Μαρνιέ, τη ζάχαρη, το αλάτι (στη μύτη του κουταλιού και λιγότερο), το ξύσμα και τον χυμό του πορτοκαλιού. Τελευταίο ρίχνω στο μίγμα το γάλα και χτυπάω για να ενσωματωθεί καλά.
Στο γνωστό βαρύ μαντεμένιο τηγάνι, ζεσταίνω το βούτυρο και το ηλιέλαιο μέχρι ότου αρχίζουν να τσιτσιρίζουν. Παράλληλα, βουτάω μία μία τις φέτες του ψωμιού ή του μπριός μέσα στο αρωματισμένο αυγο-μίγμα και τις βάζω μαλακά στο καυτό βούτυρο. Αποφεύγω τον συνωστισμό στο τηγάνι, λίγες λίγες κι όχι στριμωγμένες... μια φορά τις γυρνάω να ροδίσουν και να ψηθούν και από τη άλλη πλευρά, υπολογίστε 5 λεπτά συνολικά όχι παραπάνω.
Αναγκαστικά λοιπόν η διαδικασία γίνεται σταδιακά, γι' αυτό κι έχω τον φούρνο αναμμένο κι όσες είναι έτοιμες τις απλώνω σε μια μεγάλη πιατέλα και τις κρατάω ζεστές· πρέπει να τελειώσω το στάδιο του τηγανιού (προσθέτω βούτυρο και ηλιέλαιο όταν σώζεται και αν βλέπω ότι έχει πολυμαυρίσει το τηγάνι, το σκουπίζω με χαρτί κουζίνας ενδιαμέσως).
Τώρα, η τελική πινελιά: πολλές οι εκδοχές. Η γιαγιά μου, που παρέλειπε το Γκραν Μαρνιέ (δυστυχώς αλλά εξηγείται, καθώς ήμασταν εξάχρονα), έσταζε στην επιφάνεια, λίγο σιρόπι από βύσσινο γλυκό. Ακόμη θυμάμαι τη γεύση. Η μητέρα μου, ζάχαρη άχνη και κανέλα... άλλοι, λίγο μέλι. Κι άλλοι πάλι κάνουν φτιάχνουν στα γρήγορα μια καραμέλα (λιώνοντας ζάχαρη σε ένα κατσαρολάκι) και προκαλούν μια κρακελαριστή επάλειψη στο πρωινό.
Τα φιλιά, ενδιαμέσως και οπωσδήποτε γαλλικά, παρακαλώ.
Πρωινό στο κρεβάτι με την κυρία
Όλα τα πρωινά του κόσμου: αυγά Μπένεντικτ
Τα ψωμάκια του πρωινού
Τα γαλλικά φιλιά δεν έχουν τέλος
Στριφογυριστά γαλλικά φιλιά
Αυγά μάτια μασκέ
Γαλλικά φιλιά του φθινοπώρου
Υπάρχουν και πιπεράτα γαλλικά φιλιά
Φετούλα έχει;
Στείλε με στα σύννεφα